Yaşadıklarımdan öğrendiğim birşey var

Yaþadýklarýmdan öðrendiðim bir þey var:

Yaþadýn mý, yoðunluðuna yaþayacaksýn bir þeyi

Sevgilin bitkin kalmalý öpülmekten

Sen bitkin düþmelisin koklamaktan bir çiçeði

Ýnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

Denize saatlerce bakabilir, bir kuþa, bir çocuða

Yaþamak yeryüzünde, onunla karýþmaktýr

Kopmaz kökler salmaktýr oraya

Kucakladýn mý sýmsýký kucaklayacaksýn arkadaþýný

Kavgaya tüm kaslarýnla, gövdenle, tutkunla gireceksin

Ve uzandýn mý bir kez sýmsýcak kumlara

Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taþ gibi dinleneceksin

Ýnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiðine

Hem de tüm benliði seslerle, ezgilerle dolarcasýna

Ýnsan balýklama dalmalý içine hayatýn

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasýna

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanýmadýðýn insanlar

Bütün kitaplarý okumak, bütün hayatlarý tanýmak arzusuyla yanmalýsýn

Deðiþmemelisin hiç bir þeyle bir bardak su içmenin mutluluðunu

Fakat ne kadar sevinç varsa yaþamak özlemiyle dolmalýsýn

Ve kederi de yaþamalýsýn, namusluca, bütün benliðinle

Çünkü acýlar da, sevinçler gibi olgunlaþtýrýr insaný

Kanýn karýþmalý hayatýn büyük dolaþýmýna

Dolaþmalý damarlarýnda hayatýn sonsuz taze kaný

Yaþadýklarýmdan öðrendiðim bir þey var:

Yaþadýn mý büyük yaþayacaksýn, ýrmaklara,göðe,bütün evrene karýþýrcasýna

Çünkü ömür dediðimiz þey, hayata sunulmuþ bir armaðandýr

Ve hayat, sunulmuþ bir armaðandýr insana

Ataol BEHRAMOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: