düştirim...

kýzýl gün batýmýnda
gamzendi ýþýldayan
yüreðinin ince sesi ile
ürkek nefeslerini alýp



gökyüzüme deðen




tutuldum
yaðmurdu günün
damlalarýn ýþlattý
yüreðimde büyüdün senleri




uçsuz bucaksýz aþkýný




güneþ incecik ellerinle
göðümü ýþýttýn
üsümüs yüreðimin kuþlarý sevindi
icinin mavilikerini doldurdun




beyaz yufka yüreðinle




bosluðundu karanlýk
kör yalnýzlýðým
hüçremde gece uykum suskun
dipsiz kuyularda kalmýþtý bir yaným




aldým ruhunu göðüs kafesimde tutdum





beyaz bulutlarýmla sarmaladým
renkli yýldýzlar dizdin
saçlarýnýn kýrýk uçlarýna
gece gibi sessizce sevdim



icimde üþüme diðe




duygularýn
sevgime yorgan oldu
ýþýttým senlerle
donuk kalan bir yanýmý


yani eksikliðimi


yalnýz duran ellerim
ufuk cizgisinde bekleyen rüyalarým
yesil bahceli kýrmýzý keremitli catý
bu rüya ve ben hep erken uyandým



þimdi


ellerim uzaklarýnda
acýlarýný öptüm diz sancýlarýnla
kücüldüm melamlarýmý giydim
ýslak yüzümün en derin köþeþinde



aðýrdan



kopan
damlalar
icimi
parcalayan


lal
kör
buruk
ve

acýlar,,,



Sosyal Medyada Paylaşın: