Buharkent Şehrengizi
Cihanda bulunur mu eþin, benzerin senin?
Bayraðýma renk veren allarýn var Buharkent!...
Dünü bugüne taþýr antik kentlerin senin
Taze incirle yüklü dallarýn var Buharkent!...
Bu toprakta yetiþir incirin en güzeli
Gönlümde bir/incisin ey þehirler güzeli!...
Düþlerimi süslersin seni gezdim gezeli
Sevdalara yol veren bellerin var Buharkent!...
Yanýk bir türküsün sen, âþýðýn dillerinde
Hasret yüklü ezgisin, sazýmýn tellerinde
Sen Leyla’sýn, ben Mecnun; sevdanýn çöllerinde
Gözyaþýna dönüþen sellerin var Buharkent!...
Yiðitliðin aþikâr, efeler diyarýsýn
Altýnýn külçe hâli, yirmi dört ayarýsýn
Ömrümün gençlik çaðý, gönlümün baharýsýn
Yüzümüzü okþayan yellerin var Buharkent!...
Uzaðýna düþmüþüm hasretim var, neyleyim?
Kederle sarmaþ dolaþ birkaç türkü söyleyim
Hasret narýnda yanmýþ hüzünkârým, böyleyim
Türkülere can veren tellerin var Buharkent!...
Mâziden istikbâle akar incir güzeli…
Her gün Çubuk Daðý’na bakar incir güzeli…
Hasretin yürekleri yakar incir güzeli…
Kardeþliðe açýlan ellerin var Buharkent!...
Nice Aydýn’lýk, mamur çaðlarýn vardýr senin
Ýncir, üzüm yetiþen baðlarýn vardýr senin
Dumanlara bürünmüþ daðlarýn vardýr senin
Hakikati söyleyen dillerin var Buharkent
Canýmýza can katar mütebessim baharýn
Ýçimizi ýsýtýr o sýcacýk buharýn
Nice güzellik saklar; dünün, bugünün, yarýn…
Gönül bahçemde açan güllerin var Buharkent!...
Havasý tertemizdir, þifa kaynaðý suyu
Muhabbet membaýdýr, hoþtur insanýn huyu
Aydýnoðlu’ndan beri ne de asildir soyu
Ömrümüzden düþülmüþ yýllarýn var Buharkent!...
Antik kentlerimizin ruhu saklýdýr sende
Bir yanýn gelecektir, bir yanýn kalmýþ dünde
Sanki iki ruh taþýr ufacýk bir bedende
Kývrým kývrým uzayan yollarýn var Buharkent!...
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.