Bağdat'ta
Yelkovan akrebi kovalar durur…
Zaman sonsuzluða akar Baðdat’ta…
Acýyla bilenir öfke ve gurur
Gözler nemli nemli bakar Baðdat’ta…
Asýrlýk camiler boynunu bükmüþ
Ufuklar kapalý, karanlýk çökmüþ
Çýnar sonbaharda yapraðýn dökmüþ
Bomba þimþekleri çakar Baðdat’ta…
Her doðan gün acý, gözyaþý, çile…
Dikenler bahçede dadanmýþ güle
Ambargo koyarlar düþlere bile
Yerlerde sürünür, vakar Baðdat’ta…
Ýnsanlýk sallanýr daraðacýnda
Körpecik hayatlar, ölüm ucunda
Yürekler tarumar, aþk orucunda
Zulüm bir ateþtir, yakar Baðdat’ta…
Hýyanet ve zulüm altýn çaðýnda
(K)öksüzlük boy verir hayat baðýnda
Zulüm þebekesi Kandil Daðý’nda
Ýhanet bendini yýkar Baðdat’ta…
Baðdat’ta yetiþti nice âlimler
Dört yana yayýldý kesbî ilimler
Okyanus’u aþýp gelen zalimler…
Barýþ yollarýný týkar Baðdat’ta…
Bahçeler tarumar, güller periþan
Hakikat lâl olmuþ, diller periþan
Vicdan sükût etmiþ, iller periþan
Bu hâl canýmýzý sýkar Baðdat’ta…
Siyah altýn için her þey mubahtýr!
Hilâl’in gecesi, Haç’a sabahtýr
Arþlarý titreten gözyaþý, âhtýr…
Gün gelir tuz bile kokar Baðdat’ta…
Fasit ecnebiler hep fitne taþýr
Garibin aþýna, zehir bulaþýr
Çýkmaz sokaklarda ecel dolaþýr
Akrep kanaryayý sokar Baðdat’ta…
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.