Geç saatlere kadar yürüdüm kentin sarhoþ sokaklarýnda Ýçimde bir bulantý Göðüs kafesimde bitmek bilmeye bir sýzý Bir okyanus kuruyordu damarlarýmda Bir gökyüzü kaybediyordu maviliðini Bir þey sorma bana, Bir þey sorma!!! Anlamayacaksýn nasýl olsa Artýk unuttum düþlerimi Bir tek düþüþlerim var aklýmda Unuttum itenleri Bir tek tutmayanlardýr hatrýmda kalanlar Unuttum yaþadýklarýmý Bir tek fikrimde yaþayamadýklarým kaldý
Bakma bana öyle azizem, Bakma!!! Bizim gibileri anlayamazsýn sen
Evde bekleyen birilerimiz olmadý hiç Ve
Zamanýn zamansýzlarý olduk biz Hep yarým, hep eksik yaþ aldýk Senelerin ne önemi var Toplasan yaþýmýzýn yarýsý kadar yaþamadýk...
Tuðba Topal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba TOPAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.