bir yýldýz kaydý göklerden bir ecel simasýnda çözüldü dizlerimin baðý tutuldu nutkum salýverdim kendimi artýk o engin sulara kýrýþ kýrýþ alnýmda nakýþ nakýþ tutkun
bir yýldýz kaydý göklerden tam bayram havasýnda gevþedi iplerim bak suya deðiyor ayaklarým bu tükenen son kadeh ben ile sen arasýnda kanatamam duvarlarý artýk söküldü tüm týrnaklarým
bir yýldýz kaydý göklerden bahar tadýnda ufaktan kýsýlýyor yine bu puslu gözlerim þafak bekleyen umutlarým birer gül yapraðýnda yine sarhoþ oldu kalem kendini bulamaz cümlelerim
bir yýldýz kaydý göklerden seher zamanýnda elimde sedef katmer bir kutu içinde umutlarým hepsi son gün ýþýðýnda hepsi uður tadýnda düðüm düðüm boðazým kelepçeli arzularým
bir yýldýz kaydý göklerden alaca karanlýkta penceremin önünde çamur içti çiçeklerim tam yerin aðarýyor tamda tan aðartýsýnda kanlý kanlý davalarým pul olan emeklerim
bir yýldýz kaydý içimden
..................................
bir ecel kopar göðsümden bir ölüm geçer zihnimden bir karanlýk göçer gözümden ve ben yine öl(e)mem
...
my Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.