"Bitti iste.. Sen gökyüzüne doðru yükseldin, ben yeryüzünde kaldim. Mesafeler gittikçe artýyordu. Uzaklasiyordun benden ya da kendini benden sogutuyordun, hissediyordum, hissettiriyordun. Çünkü yanlýzligimla üþüyordum.. Gelme tamam bitsin.. Zaten ne zaman doðru yola girdim ki.. Tüm yollar kapalýydý zaten, sende benim çýkmaz yolumdun, bu kadardý iste, yolun sonuna gelmiþtik.. Kendine iyi bak benden kurtulmuþ gibisin.. Ben kendime, her zamanki gibi..."
- Papatya Ruhlu Kadýn’ýn Kaleminden,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairruhluadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.