Düşmesin gözyaşın

Gittiðinde ölür gibi oldum
Merak etme evlendiðinde tabutuma konurum
Hayat denilen meçhulde
Bu imiþ nasip aþkýn ile yok olurum

Gelme beyaz gelinliðin ile kabrime
Gelipte bir damla gözyaþý dökme
Dökersen bir gül açacak bilirim
O gül ile bir kez daha varacaðým ölüme

Sinem cehennemden bir katre
Yanmak ki buna ne çare
Halim sonsuzlukta kör düðüm
Çözülmez de kavuþmadýkça yare

Ne dost denilendedir þifa
Nede yar denilecek baþka bir kadýn da
Bilirim merhem ararsýn tabibim
Bil ki ondan öte hiç bir vakit olmaz deva

Sövsem yine ben aðlar yanarým
Ahým tutsa olur benim kahrým
Söyle felek ne yaptým ben sana
Hangi zaman da kime dokundu zararým

Yakýndýr yolculuk binerim dört kolluya
Dört omuz gerek haber verile dostlara
Dökülmesin gözyaþý, giderim ebediyete
Adým yazýlmasýn mezar taþýna

Yar dediðim ararsa varmasýn yanýma
Girmiþim bir defa kara topraða
Sevda çiçek olup açmasýn
Ölüm bir daha varmasýn koynuma
Sosyal Medyada Paylaşın: