Kulak ver sözüme, mazluma dikkat
“Kurban olum” deme kýrýlýr, aman!
Gönül kýrmak yasak, cezasý kat kat
Sabýr et köpüren durulur, aman!
Mazlumda gönül gül, yeþerir, solmaz
Mazlumun duasý havada kalmaz
Mazlumu ezenin ahiri olmaz
Gün olur düz yolda yorulur, aman!
Ayýrtmak da lazým samaný saptan
Suçlamak doðru mu herkesi hepten
Yoksa kurtuluþ yok, cezadan, ipten
Önyargýyla nere varýlýr? Aman!
Haklý olduðunuz yer yok mu? Vardýr.
Bu durum da zaten adama ardýr
Mümin ki dostuna sadýktýr, yardýr
Günahý sevabý sorulur, aman! .
Hisse almalýsýn dediklerimden
Yoksa baðýþ olmaz Yüce Kerim’den
Yaraladýn beni birkaç yerimden
Nasýl bu vaatte durulur, aman! .
Ben biri söylerim, sen bini anla
Hedefe varýlmaz ithamla, zanla
Kaný yýkarlarsa mutlaka kanla
Muhakkak gönüller darýlýr, aman! .
Kaçýþ yok hesaptan, kulluktan öte
Gönül mümin yaþar bolluktan öte
Bir yol açýlýr ki yolluktan öte
Mizan terazisi kurulur, aman! .
Bir deliden bin ders almazsa insan
Gün olur ki olur yer ile yeksan
Ben bana söylerim, anla be Hasan
Ýnsan ta beyninden vurulur, aman! !
Zülfikar Yapar Kaleli