CANI CANANA BAĞLAR

CANI CANANA BAÐLAR
Sacýnýn her teline, zuhur etmiþ ekraný.
Dolunay aks edince, caný canana baðlar.
Aþk yakýnca hücreyi, dillenir þen mekâný.
Erkan’ý yar olunca, caný canana baðlar.

Mührü öyle vurmuþ ’ki, gülün derya nazarý.
Hu der tevhit dilinde, açýlýr þah damarý.
Yüz türlü mey içitir, hem okutur yazarý.
Dökülür dertli diller, bakýþýn caný daðlar.

Dilimizde bir müþkül, göle düþtük düþeli.
Gönül kýblemiz sensin, bizi gördün göreli.
Canýmýza vect geldi, seni bildik bileli.
Yürekten Hay dedikçe, pýnarý coþar çaðlar.

Didara müþtak olan, tutar Hakk’ýn fermaný,
Dost izinden gidenler, bulur Tahir semaný.
Harput’u Tayyar ’inin, pek yücedir dermaný.
Nur Muhammet irþadý, Hikmeti irfan saðlar.

Kil ‘ü halim düzelir, senle her dem kalýþta.
Bahr’ý aþkýn kanýma, yârim olup dalýþta.
Baka kalýr hiçlerim, þahým kokun alýþta
Can’a gül neþe gelir, Halidun içer aðlar

Sosyal Medyada Paylaşın: