MIZRAP SUSTU TEL SUSTU

MIZRAP SUSTU TEL SUSTU
Döküldü içimde bir acý feryad,
Ruhuma batan diken sustu gül sustu.
Baðladý kaderimiz bir acý sona,
Yanan çölde serap sustu, kum sustu.

Açmadý beni, bu dünya iþleri,
Rýzasýz bahçeye cemre sustu ,bað sustu.
Sardý örümceðin kollarý sitemdir dökülen,
Bedelsiz alýnan can sustu ,canan sustu.

Neylesin bu garip ,dað olmayýnca,
Yýldýzýn gecede feri sustu , fermaný sustu.
Doruklar aðlarken , gül bahçelerinde,
Bülbülün ahý sustu , dili sustu.

Konmasýn dalýma muhabbet kuþlarý,
Mýsrada kalem sustu, satýr sustu.
Yoruldu dalgalar Ummanlar da,
Ýçimdeki saz sustu , ahenk sustu.

Meçhuldur sana yazýlan hakikat,
Ruhumda aðlayan ney sustu ,neyler sustu.
Döktüðüm yaþtýr , yada yaprak,
Denizde martýlar sustu ,çöl sustu.

Kadermi yoksa rastlantýmý?
Ömrüm de saatler sustu, zaman sustu.
Unuttum sanma !....unutmaz bu gönül,
Ýçimde akan nehir sustu, tel sustu.
ZEHRA YÜCEL(02.3.2018)CUMA
Sosyal Medyada Paylaşın: