SON BULSUN ÖZLEMLERİM

Kopsa kýyamet dursa hayat
Daðlar oynasa yerinden
Yaðmurlar yaðsa durmaksýzýn
Islatsa iliklerime kadar beni
Ýçimde kopan fýrtýnalardan
Haberin var mý senin

Yokluðunun hasretinde yanýyorum
Gözlerim yolda hep seni soruyorum
Yüreðim hýrçýn bir deniz gibi kabarýyor
Gökyüzünde dolunay olmasa da
Her dalgada med cezir yaþýyorum

Sýðýnacaðým tek limaným sendin
Korkularým döndü bak karabasana
Sevgi sözcüklerim yetmedi mi sana
Geceleri yastýða baþýmý koyamaz oldum
Yüzümü hangi yöne çevirsem sen
Karþýmda gülüyor gözlerin
Gözyaþlarýmdan yastýðým bir göle döndü
Çýrpýndýkça boðuluyorum her figan ediþimde

Kabullenmek çok zor sensizliði
Sen de yaþadýn mý benim gibi sevgisizliði
Bir arpa boyu yol gitmediðini anlýyorsun
Sabah olmuyor uzadýkça uzuyor geceler
Sinmiþ kokun dört duvara
Yataðýmýzda bak darmadaðýn
Gittiðin günden beri gözlerim uykuya küs
Artýk istesem de aðlayamýyorum
Kurudu göz pýnarlarým kalmadý akacak yaþ

Ýsteme sakýn vaz geçmemi benden
Söz geçiremem ki yüreðime
Diðer yanýmda sensin
Dermansýz derdimin tek ilacý panzehirimsin
Hadi dön gel ansýzýn
Bir kuþ gibi kon pencereme
Islanmasýn kanatlarýn üþümesin bedenin
Avuçlarýmda son bulsun titremelerin
Aðlamasýn gözlerin
Gülsün göz bebeklerinin içi
Bilmez misin aþk kokulum
Son nefesim çýkmadýkça bedenimden
Kalbim yalnýz senindir ...



Refik
26 . 02 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: