ÇİLELİ ÖMRÜM

Çileli þu ömrüm, görmedi bahar.
Akýbeti meçhul, yollar gibiyim.
Ne bir dostun eli, ne de selamý.
Uzanýp sarmayan, kollar gibiyim.
*
Bulutlarým kara, doðmaz yýldýzým.
Bir garip düþkünüm, hem de yalnýzým.
Dilimde bir dua, yürekte sýzým.
Mezarý kaybolmuþ, kullar gibiyim.
*
Sabrýmý sýnarsa, yüce yaradan.
Bilsinler ki ölmem, ben bu yaradan.
Iþýk görünse de, bazen aradan.
Meyvede buz tutmuþ, dallar gibiyim.
*
Öðrettiler bana, düzü yokuþu.
Beklenecek deðil, þu talih kuþu.
Ben hep niyazdayým, gönlümde huþu.
Ayaklar altýnda, çullar gibiyim.
*
ODABAÞI biter, ömür de biter.
Meyveler çürür, tohumlar biter.
Eller üstünde bir muhterem gider.
Ýçin için yanan, sallar gibiyim.

Þuayipodabasi…
15.06.2017/Kepez/Ç.Kale










Sosyal Medyada Paylaşın: