gülün acısı
.
nasýl iyi edeyim baþkasýnýn yarasýný ,bu kadar kanarken
kalbimden gül düþtü duyurmadan kýrýldýðýný
sað salim geçerken ezberlenmiþ yollardan
büyümek baþa bela, ne kadar da öðrensen
gül, ah sýzlayan gül baþka avuçlarda
söyle yumuþaklýðýný kim aldý
ve soylu ve maðrur, gururlu
bir veda sesiydi yaðmur aslýnda göðün mýrýldandýðý
parlayan ,sönen o kýpýrtýlý dansý yýldýzlarýn
ki gözlerinin karanlýk bahçesinde gezinen uyku zamanlarý
söylenmeden yutulmuþ onca heba sözcüktür
yakýlan her aðýt
saçlarýmdan baþlayýn beni öldürmeye
duyduðum acý yýrtýyor kulaklarýmý
adýmlarýn ,uzaklaþan gecemden
dönüþ yolunu bulamaz artýk ne kadar iz sürsen
gül, ah yaðmalanmýþ gül
söyle kimdir dikeninin acýsýna ortak
ortada kalan kanýnýn tortusu
silinmiyor ellerimden
yanabildiðin kadar ateþsin aslýnda
akabildiðin kadar su
gidebildiðin kadar yolsun
kalabildiðin kadar yaþam
söyledikçe söz olur aðzýn
aðzýn ; havalanan kuþ olsun dallarýma
kýmýldamam.
bin adým gitsem, dursam yüz bin yýl
geçerken alsam pencerenizden acýsýný özlemin
büyümek toplamýþ bütün þekerleri
hala çocuðuyum kendimin.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.