Loþ bir yalnýzlýk davasý aslýnda bizimkisi O yorgun ýþýða uçuþan gece çiçekleri gibi Rutubetli defter sayfalarýnda saklanan Rengine âþýk olduðumuz menekþelerce Kokusuna müptela olduðumuz çiçekler gibi Kýyýlarýna sevdalý nehirlerce baþýboþ akan Delinmiþ þiþelerce derinliklerini arayan
Zikzaklý uzun ve tozlu bir yolda yürümek bizimkisi Ýç sýzýlarýmýzý baðladýðýmýz eskimiþ çaputlar gibi Yasak bir sevdaca gönüllerde asýrlarca saklanan Açýlmaya kýyýlamayan sýrlarca yürekte tatlanan Özlemin kasýrga koylarýnda korkuyu saklayan Gözkapaklarýmýzdaki o tatlý yorgunlukça aralanan Yenilgiler mezarlýðýnda çürük bedenimizi kucaklayan
Ah o geri gelmeyecek keskin býçak günlerimiz! Masallarla deðiþ tokuþ ettiðimiz devasa gençliðimiz Virane düþünüþlerimizin mezatlarýnda yitirdiklerimiz Kýpýrdadýkça canýmýzý acýtan vakur ve maðrur sevilerimiz Yorgun dizlerimize çöreklenen elim yalnýzlýk serüveni Titrek ellerimize ansýzýn çöreklenen ömür çizgilerimiz Virane sarýlýþlarla kendi serüvenlerimizden ittiðimiz Ah o unutuluþ karalamalarýndan bir çýrpýda sildiðimiz! Örselenmiþ yüreðimizi piþmanlýklara emzirdiðimiz ‘Yýllar geri verin dünlerimizi’ diyerek iç geçirdiðimiz O doyumsuz gençliðimiz ve asla gelmeyecek günlerimiz
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.