MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

En güzel göç, hasret, gurbet şiirleri. (Dosya)
NuriCAN

En güzel göç, hasret, gurbet şiirleri. (Dosya)


1
Býrakýn Sýlama Döneyim

Býrakýn gideyim buralardan
baþka acýlar görmeden
saplanmadan son hançeri yüreðime ihanetin
çalmadan kapýmý ecel
býrakýn yurduma döneyim
varýp orada öleyim...

Býrakýn gideyim buralardan
yel vurmadan kýrýk dallarýma
savrulmadan sonbaharda yapraklar
çiçekler açarken kýrlarda
býrakýn sýlama döneyim
varýp anamý göreyim...

”Aðlarsa Anam aðlar
Gayrýsý yalan aðlar…”

Ýstemem,
ne bulutlar koþsun hüznüme
ne rüzgar essin feryadýma
ömrüm ki, tükenmiþ bir koþu
çýkamam artýk yokuþu
alýn götürün beni buralardan
alýn götürün allah aþkýna...
baþka bir þey dilemem...

Býrakýn sýlama döneyim
düþlerime vurmadan ayaz
kar yaðmadan daðlara
kapanmadan yollar
býrakýn sýlama döneyim
varýp evimde öleyim...

Ben bir gurbetçiyim
çoluðunu çocuðunu ev damýnda býrakýp
ekmek parasý için yaban ellere düþen
þimdi acýlar vurdu beni
dönmeze vurdu yollarým
dostlar tanýmaz beni artýk
býrakýn sýlama döneyim
varýp evimde öleyim...

daðlarýn buz kestiði mevsimdeyim artýk
kederdeyim
zor günlerdeyim
ateþlere düþtü yüreðim.
býrakýn halimce eriyeyim...
bütün hatýrlarýmý gözyaþýmla sileyim

Gurbet kimine acý, kimine para verdi
bana siyahlar giyindirdi
yorgunum hemþerim
çok yorgun
yýldýzlara baðýþlayýp bu ömrü
býrakýn uzanýp düþeyim kara topraða
iki mezar taþý arasýnda uyuyup dinlensin baþým…

2009 da radbaut Nijmegen hasthanesinde ziyaret ettiðim
ölümcül bir hastanýn son arzusuydu,
ne yazýkki sýlasýna varmaya ömrü yetmedi…

2

Dallarý kýrýlmýþ aðaçlar gibi

Dallarý kýrýlmýþ aðaçlar gibi
rüzgarda savrulan yapraða döndüm
yaðmura susayan kýraçlar gibi
yüreði kavrulan topraða döndüm

durmadý gözümde akan yaþlarým
zehroldu yediðim tatlý aþlarým
terketti yurdumu sevgi kuþlarým
gülzarý virane baðlara döndüm

bomboþ hayallerle bir ömür geçti
talih zulüm için hep beni seçti
ah ettikçe yaralarým depreþti
yürekte sýzlayan ahlara döndüm

bu yalan dünyaya geldim geleli
baðrýmda yara var, ömrüm çileli
döndükçe çaðladý gözümün seli
þiirler kanayan ýrmaða döndüm

ömrümün tükendi yazý baharý
dinmedi ruhumun boraný, karý
gönlümde çiçekler hep sarý sarý
nergizi yolunmuþ daðlara döndüm

Ferhat þirin için dillere düþmüþ
kerem aslý için küllere dönmüþ
mecnun leyla için çöllere düþmüþ
takatý tükenmiþ yollara döndüm

dönenip durdum saðýmdan soluma
kahpe felek çýktý her dem yoluma
zincir vurdu kanadýma koluma
baykuþlar tünemiþ dallara döndüm

her nereye gitsem gedalý baþým
baharý beklerken, bastýrdý kýþým
içime damlarken sessiz gözyaþým
aðrýdan aðlayan çaylara döndüm

bir pýnar misali kaynayýp aktým
tomurcuk gülümü aþk ile yaktým
hasretimi gurbet ele býraktým
dünyada sahipsiz kullara döndüm



3
Hasret çiçeðim

Yaðmurlar düþerken körpe baðýna
süzülür damlalar gül yapraðýna
takýlýp gurbetin hüzün aðýna
bir sen mi solarsýn hasret çiçeðim

Sarýp dikenlere gönül acýný
indirme baþýndan ümit tacýný
rüzgarda savrulan ipek saçýný
bir sen mi yolarsýn hasret çiçeðim

Estikçe baþýndan gurbet yelleri
okþarsýn hasretle açan gülleri
mutluluk içinde eski günleri
bir sen mi anarsýn hasret çiçeðim

Dalýp anýlarýn buruk seyrine
gözyaþý dökersin hasret nehrine
yediðin ekmeði gurbet zehrine
bir sen mi banarsýn hasret çiçeðim

Denizler dalgalý alýnlar sisli
yollar sýra sýra engel dizili
herkesin ateþi içinden gizli
bir sen mi yanarsýn hasret çiçeðim

Seller feryad eder daðlar ses verir
bir ömre bir sevda sanma az gelir
þimdi her gönülde bir ah yükselir
bir sen mi aðlarsýn hasret çiçeðim

Coþkun akan seldim duruldu kalbim
gurbet eller gezdim yoruldu kalbim
aþkýn hançeriyle vuruldu kalbim
bir sen mi kanarsýn hasret çiçeðim

Bir tek sen deðilsin hasretlik çeken
gizli köþelerde boynunu büken
sýlada sevdalar gül gül iken
bir sen mi solarsýn hasret çiçeðim

Can Nuri’yim nice canlar canýyým
diyar diyar gezen garip arýyým
gurbetin hasretin en kör yanýyým
bir sen mi dolarsýn hasret çiçeðim


4
Gez Garip Garip

Vurup omuzuna tahta bavulu
Varýp gurbet eli gez garip garip
Yollara düþüp de gözler buðulu
Ýlet haberini tez garip garip

Varsýn yaban eller mekanýn olsun
Sýlanýn hasreti baðrýna dolsun
Anadan babadan bacýdan yoksun
Oturup derdini yaz garip garip

Her akþam dönünce yurda yönünü
Hasretle hicranla doldur özünü
Kalbine çevirip yaþlý gözünü
Çilenin selinde yüz garip garip

Ay geçsin yýl geçsin uzansýn ara
Hasretin yol olsun karlý daðlara
Aktýkça gözyaþýn akan sulara
Kalsýn yanaðýnda iz garip garip

Can Nuri’m kalbinde gizle aðrýný
Saðýr gökler yutsun gönül çaðrýný
varsýn gamdan daðlar delsin baðrýný
Uçsun dudaðýnda söz garip garip



5

Küstüm

Her derdin çaresi var dedi ustam
ben beni çaresiz koyana küstüm
bir hayýr görmedim ne eþ ne dosttan
taþ vurup sinemi oyana küstüm

Huzur dergahýndan attýlar beni
çile kervanýna kattýlar beni
üç kuruþ çýkara sattýlar beni
dost bilip sýrtýmdan vurana küstüm

Dostluk dedikleri yalanmýþ demek
hayallerde kaldý dosta güvenmek
boþa gitti onca verdiðim emek
yýllarca kapýmdan doyana küstüm

Yaralý gönlümü daðladým durdum
gurbete kaderi baðladým durdum
oturup köþemde aðladým durdum
yoluma pusular kurana küstüm

Aþkýn narý hep var oldu gönlümde
kimseyi ezmedim ahir ömrümde
eðildi dað gibi baþým önümde
beni boynu bükük koyana küstüm


6

Kimi Bir Dikene Takýlmýþ Gider

Nice dertli kullar gezer alemi
kimi bir kenara atýlmýþ gider
kimi esir etmiþ para zalimi
kimi beþ paraya satýlmýþ gider

hep baþka baþkadýr yaþam izleri
kimisi bunalmýþ yaþlý gözleri
her kimi dinledim acý sözleri
kimi bir ateþe yakýlmýþ gider

kimi darda kalmýþ canýndan bezgin
kimisi yol almýþ ilimden sezgin
kimi yalnýz kalmýþ bir garip gezgin
kimi bir sürüye katýlmýþ gider

kimi kaderine boynunu eðmiþ
kimi isyan edip bayraðýn çekmiþ
kimi bir çiçeðe gönlünü vermiþ
kimi bir dikene takýlmýþ gider

kiminin yalanla geçer her demi
Can Nuri alemin doðru ademi
kimi huy edinmiþ hakký erdemi
kimi bir nefsine kapýlmýþ gider



7
Göçmen Kuþlar
Yönünü yitirmiþ göçmen kuþlar gibi
uçtuk zehir zemberek yol bilmeden, dil bilmeden
tanýmadýðýmýz ormanlarda kaybolduk
çýrpýndýkça açýlýp kanadý yaralarýmýz
kirli dumanlarýn dalgalarýnda

kimsesiz limanlarda nazlý umutlar yeþerttik
köprüler kurduk bir yalnýzlýktan bir yalnýzlýða
taa…iliklerimize iþledi yalnýzlýðýn ve ayrýlýðýn acýsý
bir yol bulup dönemedik

geçip gitti yýllar
gençliðimizi fabrikalara býrakarak
ve uzatarak her soluðu bin defa
çalýþýp durduk hasta dermansýz

ne geçen günlerin farkýna vardýk
ne de deðiþen mevsimlerin
ekmeðimiz terimizle ýslandý
umudumuz gözyaþýmýzla
kader türkülerine sýðýnýp kaldýk
dertli baþýmýzla

her vardiya bir ah düþtü yüreðimize
hasretler büyüttük gözlerimizde duman duman
uzanýp kaldýk gurbet yataklarýna yorgun
her sabah kurulan saatin zillini bekledik
geceyi güne, günü geceye ekledik

unutulmuþ garip ezgiler gibi
ezilip kaldýk yoksul anýlar cenderesinde
bir yanýmýz buram buram memleket
bir yanýmýz çile çile gurbet ele gömüldü
sesini yitirmiþ küskün çaðlayanlarla
akýp gitti ömrümüz yaþlý gözlerimizde

hayellerimiz yel, çocuklarýmýz el oldu
kara kafalarýmýz ak, ak kafalar kel oldu
biz kimiz, nereden geldik, yurdumuz neresi
nerde kaldý gençliðimizin ve umudumuzun adresi

oysa sararmýþ her yapraðýn bile bir tanýmý var
bir anlamý var dalýnda düþen her çýkrýðýn

kime nasýl anlatýrýz halimizi ey dünya



8

Acýlarýn Dili
Ne doðduðumuz topraklar kucakladý bizi
ne doyduðumuz topraklar ah küçüðüm

gurbet ki sancýyan bir yaraydý kayýp mektuplarýn satýraralarýnda
anýlarda sakladýðýmýz bir mendilin içimizde sessizce kanamasýydý hasret

Ne zaman bir tren sesi duysak yüreðimize inerdi gurbet acýsý
bozkýrlar çaðýrýrdý bizi ýrmak ýrmak
mordaðlarýn türküleri çaðýrýrdý, gidemezdik

turna kanatlarýna yükleyip özlemlerimizi
yüreðimizi gönderirirdik geldiðimiz yerlere

memleket çekerdi bizi yol yol yazgýlarýmýzýn kara çizgisinde
bir yanýmýz durmaz giderdi, bir yanýmýz burda garip kalýrdý
bir türlü almazdý aklýmýz ayrýlýðý, ýsýnmazdý içimiz yad ellere

biz ki acýlar çaðýnda doðduk küçüðüm
yokluk, yoksulluk çaðýnda büyüdük
kýrýk tahta bavullara koyup gözyaþlarýmýzý
býrakýp çitimizi, çubuðumuzu kerpiç bir damýn koruðunda
yaslanýp yüreðimizin aðrýlarýna
kahýr kahýr efkar taþýdýk gurbet ellere
sen nerden bileceksin ki

nerden bileceksin ki
kimsesiz yollara umut taþýdý ellerimiz
yorgunluk taþýdý ayaklarýmýz tanýmadýðýmýz diyarlara
bir lokma ekmeðin hatýrýna, avuç avuç gözyaþý taþýdý
gün oldu hüzünlendik, acýyla çýrpýndý bedenimiz
ürperdik beynimizin hücrelerine deðin
gün oldu oturup aðladýk gurbet evlerinde
özlemle, acýyla burkuldu yüreðimiz
dertli türkülerle inledik durduk
duyuramadan sesimizi kimselere

gün oldu yalnýzlýðý eþ, kimsesizliði dost tuttuk
gün oldu
kokusunu sevdiðimiz çiçeklerin adýný bile unuttuk

her gece hüznün aðýrlýðý düþünce karanlýklara
alýp baþýmýzý ellerimizin arasýna düþündük kara kara
yüreðimizin üstünde baðdaþ kurup otururdu acýlar
mühürlenirdi aðzýmýz suskunlukla kývranýrdýk
ah! acýlarýn dili olsaydý neler anlatýrdý kimbilir neler?

Ne doðduðumuz topraklar kucakladý bizi
ne doyduðumuz topraklar
neler çektiðimizi
sen nerden bileceksin ki, ah küçüðüm…


9

Þiir yanar, kelam yanar, dil yanar

Þu garip boynumu dâra verdiler
sineme onanmaz yara verdiler
ateþi aþk ile nâra verdiler
alev yanar, ateþ yanar, kül yanar

Yarýldý yer, arþý sardý aðýtlar
yandý yürek, yandý bütün kaðýtlar
dile gelmez ahraz mýydý sükûtlar
þiir yanar, kelam yanar, dil yanar

Bükülmez dað idim eðildi baþým
bekledim çatladý son sabýr taþým
bilmem kaç yýl geçti, kaç oldu yaþým
günler yanar, aylar yanar, yýl yanar

Bir kýzý severdim öyle uzaktan
bin dilek diledim olmadý haktan
kurtuluþ olmadý kahpe tuzaktan
hayal yanar, sahra yanar, çöl yanar

Ateþlere verdim gönül daðýmý
bitirdim gam ile gençlik çaðýmý
târumar eyledim sevda baðýmý
bahçe yanar, bülbül yanar, gül yanar

Aðular devirdim doldukça tasým
ben bittim bitmedi gönülde yasým
gönlümdeki ah’týr bütün mirasým
sazým yanar, sözüm yanar, tel yanar


10

Göçmen Ýþçiler Aðýdý

Sýrtýmýzda eski bir ceket
Kýrýk bir bavul elimizde
Yürürüz izinde acýlarýn
Yüreðimizin üstüne basa basa

Baþýmýz eðik, baðrýmýz ezik
gözümüzde yaþ, gönlümüzde yas
sarýp gurbet yorganlarýna umudu
kör bir geçim uðruna düþeriz yollara

hicraný gözlerimize doluyarak
ve suluyarak yüreðimizde hüznü
yürürüz biçare acýlý acýlý
yürürüz can çekiþe çekiþe

tutunacak dal ararýz, dinleyecek dost
aðlamak ve anlatmak için dünyaya kederimizi

ayrýlýk boranýnda korlaþýr baðrýmýz
zorlaþýr gülmemiz
solur da solur sevdamýz yüreðimizde kýmýl kýmýl

daðlarca acýlarla ve de sancýlarla
yürürüz ritminde yürek atýþýmýzýn
yürürüz ritminde nefes alýþýmýzýn
yürürüz bitik un-ufak ola ola
onca yiðitliðimize bakmadan

hasrettir önümüzde sýra sýra
yol yol ayrýlýktýr
dað dað acýdýr gidilen
gurbettir, derttir, mihnettir
sineye çekilen dizi dizi

Ne yana vursak
üstümüze kararýr hava
þimþeklenir gökyüzü býçak býçak
bulutlar yýðýlýr kalýr gözlerimize
her kirpiðimizde bir deniz çalkalanýr.
nereye varsak,
baðrýmýza saplanýr ayrýlýðýn oku
devriliriz bir ihtiyar çýnar gibi aðýr aðýr
garipliðimiz kuþatýr dört bir yandan
baðlanýr elimiz kolumuz
nereye varsak sarpa sarar yolumuz

hasret kalýrýz bir dost gülüþüne
hasret kalýrýz bir dost öpüþüne
düðün dernek kurar acýlar içerimizde
çiçeklere kar düþer
umutlarý yel alýr
ardýmýzda nice kimsesiz ölüler kalýr
ölülerki bizim ölüler,
nasýl ki bu acýlar bizimse

bir yaný buruk olur çýrpýnýr yüreðimizde
bir yaný yaþ olur süzülür gözlerimizde
akar
akar
akar
dökülür çile denizlerine
gurbet rüzgarlarýnca acýlý ýslak

tufan kopmuþ yel savurmuþ gayrý
oflamak výz gelir gönül fýrtýnamýza
umudumuz ekmeðimiz,
acýmýz kederimiz
bir kara sevdamýzdýr yenemediðimiz

gözyaþlarýný saklama benden
kaçýrma gözlerini gözlerimden
oy kurban olduðum
derincene bak
bu nasýl yazýdýr ki
gözyaþlarýmýz
kemend olurda boðar bizi
ve ardýna bakmadan,
siler gider izini umudumuzun
çýplak aðrýlarla baðrýmýzý eze eze
taa… alnýmýzýn çizgilerine yansýr acýsý.
aðrýlar topraðýnda aðýt yakarak
bir yitik umutda yitip gitmiþiz
gayrý dert filiz sürmüþtür,
hüznümüzün tablosunda
bir direnç olmuþtur bizde yaþamak
o artýk karanlýk bir gecede diþ diþ
ak yorgana geçirilmiþ sancý
katmer katmer ülserdir midemizde
bir yara ki ayrýlýðýn
bir yara ki yoksulluðun yarasýdýr
oy kurbaným

toprak toprak koktuðumuz
nadas nadas süslediðimiz
ve de köy köy, ülke ülke
boynumuzu büke büke
ezgilere iþlediðimiz
bir yarýsý Türkiye’ de
bir yarýsý yaban ellerde söylenen
eðin aðýdý türkülerimiz
…………………….
bilmem bu yürek nasýl dayanýr
derdini kalem olup yazmaya
dil olup söylemeye
oy kurbaným oy
oyy da oy….



11


Kan Çiçek Açar

Þu gurbet ellerde garipçe boynum
büküldüðü yerde gam çiçek açar
vurduðun hançerle kanýyor kalbim
döküldüðü yerde kan çiçek açar

yaðmurum yaðmýyor hayat gam çölü
sustu yüreðimin garip bülbülü
tomurcuk çiçekti sevdamýn gülü
söküldüðü yerde kan çiçek açar

ne gönülde huzur ne gözde uyku
cigere saplandý ihanet oku
uzaktan uzaða bir sisli korku
büründüðü yerde tan çiçek açar

gözlerim yýkýlmýþ bir þehir þimdi
sözlerim yakýlmýþ bir þiir þimdi
hayat ki kurumuþ bir nehir þimdi
süzüldüðü yerde can çiçek açar

hayal darmadaðýn , ümitler kýrýk
boðazýmda düðüm düðüm hýçkýrýk
sümbüller, gülþenler gülmüyor artýk
görüldüðü yerde gam çiçek açar

azgýn seller duruldu gün yoruldu
hasret ateþ oldu bahçe kavruldu
yaprak yaprak sokaklara savruldu
süründüðü yerde sam çiçek açar

yalancý dünyada bir garip kuldum
gönül defterinde sevda okurdum
yürekten yureðe sevgi dokurdum
örüldüðü yerde zan çiçek açar

Can Nuri gün güne bir baþka yandým
Aslý’yý kendime yar imiþ sandým.
Kerem’in ahýný þimdi anladým
sürüldüðü yerde gam çiçek açar


12


Yolcu

Saatler geçmiyor günler bir sancý
Gidenler dönmüyor yollar yalancý
Burda herkes garip herþey yabancý
Bir dertli türküdür ömrümüz yolcu

Sevda kuþlarýnýn kanadý kýrýk
Kim taþýr özlemin yükünü artýk
Bir yanýmýz efkar, biri ayrýlýk
Gülmüyor gönlümüz gözümüz yolcu

Þarkýlarda bir kuþ öter bilen yok
Gözyaþýmýz kan gölüdür silen yok
Kaç yýl oldu bekliyoruz gelen yok
Sürüp gider böyle küsümüz yolcu

Ta ezelden sarpa sarmýþ yolumuz
Tutmaz kanadýmýz kýrýk kolumuz
Yaban elde garip kalmak korkumuz
Açmadan solacak gülümüz yolcu

Ne ana ne baba, ne kardeþ bacý
Dünya bir han gibi ömür kiracý
Can Nuri Bulunmaz gönül ilacý
Bilmem nerde kalir ölümüz yolcu



13

Öyle uzaklarda arama beni

Öyle uzaklarda arama beni
melül mahsun bakan bakýþýndayým
sahte sevgilerde sýnama beni
kalbinin çýrpýnan atýþýndayým

dudaktan dudaða bir þiir gibi
yýldýzlara hasret bir þehir gibi
gönülden gönüle bir nehir gibi
nazlý bir pýnarýn akýþýndayým

sen var bu dünyada gönlünce yaþa
bakýp uzaklarda arama boþa
dertlerle bulursun beni baþbaþa
sen aðlarsan gözünün yaþýndayým

ayrýldýðýn yerde ah var,figan var
aðaçlar yas tutar, kýrýlgan dallar
gülünce çimlerde yeþil bir bahar
nazlý bir çiçeðin nakýþýndayým

her tufan ardýnda bir güz býraktý
solan her yaprakta bin giz býraktý
çektiðim her acý bir iz býraktý
þimdi bir ömrün kara kýþýndayým

sen hala içimde incecik sancý
biricik sevdiðim baþýmýn tacý
sarýldýðýn yerde kalsada acý
ben hala o pýnarýn baþýndayým

eserken baþýnda kavak yelleri
baðlanmýþtý gönlüm öyle serseri
sen hala o güzel, nazlý, cilveli
ben hala o ondokuz yaþýndayým


14

Bir Gurbet Masalý

Geceleri sokaklara kar yaðardý
üþürdük
bir hüzün çökerdi odamýza
kapanýp içimize aðlardýk
aðlardým…………………
aðlardý…………….
aðlardýk geceler boyu
ýslanýrdý pencereler
ýslanýrdý yalnýzlýðýmýz
ýslanýrdý geceler

ýslanýrdý bütün þehir
nem kokardý, is kokardý
özlem kokardý
gurbet kuþlarý dönerdi baþýmýzda
cama yaslayýp baþýmýzý
boynu bükük karanfiller gibi bakardýk
dalardým.....................
dalardý ................................
dalardýk anýlara
uzaklarda türküler çalardý kulaklarýmýza
hasretlik çekerdik ölesiye
yüreðimize bir ateþ düþerdi
yangýn olup yeryüzünü yakardýk
ben
Urfa’lý Mustafa
ve Maraþ`lý Ali

gözlerimizde biraz duman
biraz dalgýnlýk olurdu hep
susardým……
susardý................
susardýk kan kusardýk
susardý sokaklarda sarhoþlar
içimiz kan aðlardý
soranlara yok bir þeyimiz
iyiyiz derdik
ben
Urfa’lý Mustafa
ve Maraþ`lý Ali

bütün gece yataða uzanýp
tavana dikerdik gözlerimizi
bakardým…………
bakardý............................
bakardýk puslu ve ýslak
sokaklara gözlerimiz yaðardý
ölesiye sýlamýzý özlerdik
yüreðimiz acýrdý
gözlerimiz acýrdý
uyuyamazdýk
kalkýp sokaklara düþerdik
gezerdik sahipsiz kediler gibi
gezerdim.........
gezerdi .................................
gezerdik sabahlara kadar
sonra uyumadan iþe giderdik

her gece sazýmdaki hüzün olurdu gurbet
yüreðimizdeki sýzý
gözlerimize yaðmur diye düþerdi
acýlarý alýr içimize saklardýk
bir ben bilirdim.................
bir onlar ...............................
bir biz bilirdik ayrýlýk nedir, özlem nedir

çocukluðumuzu yaþardýk masalsý düþlerde
her bayram yeni papuçlar giyer
koþardýk ninemize
biz ona doðru koþtukça
o uzaklaþýrdý
bi -türlü yetiþemezdik

hep bir gün dönceðiz umuduydu
içimizde sakladýðýmýz
baþýmýzý yastýða gömüp
gizli gizli aðladýðýmýz
sýla özlemiyle doldurup içimizi
duvarlarla paylaþtýðýmýz
hep döneceðiz umuduydu
bunca kahrý yaþadýðýmýz

rüzgar eserdi geceler boyu
trenler geçerdi
her iniltide yapraklar üþürdü içimizde
yaðmur düþerdi gözlerimize
usanýrdým………
usanýrdý………
ýslanýrdýk…….
her gece böyle yalnýz, uykusuz
bir hüzün çiçeði kýrýlýrdý düþlerimizde
bir kardelen boy verirdi susuz
boynu kýrýk bir gelinciðin
sýzlayýþýný duyardýk yüreðimizde

ömür gelip geçerdi
mevsimler gelip geçerdi
fýrtýnaler eserdi içimizde
esen fýrtýnalar yüreðimizi delip geçerdi

hasret istasyonunda
yolcusuz kalmýþ
terkedilmiþ bir tren gibi dururdu kalbimiz
beklerdim……………………..
beklerdi……………….
beklerdik geceler boyu
ne gelen olurdu ne giden
yalnýz, çileli ve kederli
susuz, uykusuz ve dertli
beklerdik

kuþlar uçup giderdi uzak diyarlara
kuþ olup uçardýk ardýndan
alýp götürsünler diye
sonbahar rüzgarlarý estiðinde
yaprak olur savrulurduk
kar olur yüksek daðlara aðardýk
oturup yüreðimizin kýyýsýna
ince ince yaðardýk

rüzgar olup eserdik doruklarda
sel olup akardýk dünyanýn öbür ucuna
bahar gelmezdi……..
acý dinmezdi…………
kuþlar sevinmezdi……..
ve biz ölür ölür dirilirdik her gece
kimse bilmezdi
aðlardým…………..
aðlardý…………..
aðlardýk geceler boyu
silmezdik gözlerimizde akan yaþlarý
silmezdik ki kirpiklerimiz nemli kalsýn
silmezdim ki ýslak gözlerimizde,
soluk yanaklarýmýzdaki izden anlaþýlsýn
gurbet ellerde bir ömür çektiklerimiz

ömrümüz gelip geçerdi
trenler gelip geçerdi
biz yýllarý sayardýk
yýllar ömrümüzü
durmazdý kanamasý kalbimizin bir türlü
beklediðimiz o an gelmezdi
ben
Urfa’lý Mustafa
ve Maraþ`lý Ali

ne zaman bir vapur kalksa
bir martý havalansa
kalemimiz küserdi gecelere
payýmýza hasret,
yadýmýza sýla düþerdi
kýrýk hýçkýrýklarla kurþunlanýrdý uykularýmýz
yastýk bilmezdi
boynu bükük rüzgarlara takýlýp kalýrdý hayallerimiz,
sabah olmazdý

kýsacýk bu hayatta
alýp onca acýlarý sýrtýmýza
upuzun bir yolda
hiç yorulmayacak gibi koþtuk
sonuç bir avuç toprak
bir bedenlik kefen

þimdi ne Urfa’lý Mustafa var
ne de Maraþ`lý Ali
sýra bizde

þimdi anlýyorum ki sýla bir aþk
özlem bir rüya
kavuþmak bir hayalmiþ…….



15

Figan oldum, firgat oldum, zar oldum

Turna idim uçamadým gölümden
mecnun idim kaçamadým çölümden
bülbül idim ayrý düþtüm gülümden
figan oldum, firgat oldum, zar oldum

aþkýn narý tutuþunca gönlümde
eðildi dað gibi baþým önümde
pervaneler gibi yanýp döndümde
hicran oldum, hasret oldum, nar oldum

sabýr kar etmedi gözyaþlarýma
yaz ayý yel vurdu yamaçlarýma
güz ayý kar yaðdý gür saçlarýma
tipi oldum, boran oldum, kar oldum

yýkýldý üstüme umut daðlarým
viraneye döndü gönül baðlarým
þimdi gurbet elde durmaz aðlarým
ziyan oldum, duman oldum, ar oldum

bahar gelmez artýk gönül gülüme
boyun eðdim ihanete, zulüme
selam saldým gelsin çirkin ölüme
kalem oldum, ferman oldum, dar oldum


16

Sýðaramda tüten duman gibiyim

Sorma ahvalimi, sorma halimi
sýðaramda tüten duman gibiyim
dalga dalga vurdu hayat zalimi
denizi of çeken liman gibiyim..

Sorma bu dünyada neden yalnýzým
söndü gökyüzünde yanan yýldýzým
baðrýmý deþtikçe inceden sýzým
acýdan inleyen keman gibiyim

Baharsýz bir ömrün kýþýnda kaldým
boranlý daðlarýn baþýnda kaldým
umarsýz bir hayat dýþýnda kaldým
yarasý deþilmiþ zaman gibiyim

Genç yaþýmda neler geldi bu baþa
yaðmurlar aðladý düþen her yaþa
feryadým çarparken dað ile taþa
imdada gelmeyen aman gibiyim

Bir bilsen nelere nasýl dayandým.
açan her gülü ben, benimdir sandým
nasýl sevdim bilsen, nasýl da yandým
baðrýna od düþmüþ orman gibiyim






17


Gözlerimde boran boran yaþ kaldý

Yalancý dünyada bir gün gülmedim
gözlerimde boran boran yaþ kaldý
gelen geçen vurdu dalýma benim
yüreðimde yýðýn yýðýn taþ kaldý

bir seven olmadý candan seveyim
bir baðým olmadý gülün dereyim
karlý daðlar yol vermedi gideyim
önüm arkam dört mevsimim kýþ kaldý

kýrýldý çanaðý gülden sazýmýn
çekilmez cefasý gönül nazýmýn
hükmüne baþ eðdim alýn yazýmýn
ele düðün bayram bana yas kaldý

dað demedin, taþ demedin yürüdüm
duman oldum karlý daðlar bürüdüm
kaderimi peþim sýra sürüdüm
ne giyecek çul ne yiyecek aþ kaldý

yolcu incitmedim yol incitmedim
çiçek koparmadým dal incitmedim
bir gönül kýrmadým kul incitmedim
Can Nuri’ye bir belalý baþ kaldý






18



Ürkek Göçmen ve Acemi
Yalnýzlýðýma uzattýðýnýz elleriniz yalancý
sahte gülücükler dökülüyor kaldýrýmlara
her karþýlaþtýðýmýzda
içtenliksiz merhabalar

yabancýlýðýmý üþüyor
dalýndan koparýlmýþ her çiçek

siyah saçlarým var, kara gözlerim,
özgür ellerim
ve umudum ki,
acýlar içinde yeþeren yaþama direncim

derin – dingin ýrmaklar akmasa hasrete
ve açmasa kýrmýzý bir gül gibi
göðsümün içinde sevgi
nasýl yaþardým aranýzda
böyle gökyüzüsüz
türküsüz
kanadý kýrýlmýþ yavru bir kuþ gibi
ürkek göçmen ve acemi


19
Gidelim üþümeden yüreðimiz


Bir eskici dükkanýna býrakýp hüzünleri
kapýlara, evlere vurup kilidi ,
bu þehri, bu sokaklarý terkedip gidelim
gidelim buralardan gidelim dostum
baðlayýp atýmýzý bir han duvarýna gidelim...

"Bu el bize yaramaz"

Öpüp yanaklarýndan gözyaþýný sevdiðimizin
koyup yüreðimizin üstüne sevdamýzý gidelim...
sýyrýlýp kininden düþmanlýðýn ,
bencilliðin kirinden arýndýrýp kalbimizi.
incittiðimiz her ne varsa helallaþarak
hayat haya etmeden hayallerimize gidelim...

varsýn anýlar ardýmýzda yaðmur olsun,
dolu olsun
sel olsun,
boðulsun dipsiz deryalarda
gidelim bizim olmayan bu þehirden
baharý saçlarýndan öpme aþkýna ,
yaðmur aþkýna, gül aþkýna gidelim

Bu acýmazlýklara, bu insafsýzlýklara,
bu vefasýzlýklara dayanmaz bu yürek
haydi kalk gidelim
daha fazla yýkýlmadan, kýrýlmadan, savrulmadan
yalan kuyular yutmadan benliðimizi
kirli kanallara katmadan ömrümüzü
hýrsýn, bencilliðin, kahpeliðin
ve tasanýn olmadýðý bir yere gidelim...

Gidelim üþümeden yüreðimiz
bir dað baþýna mesela
hoþ geldin desin bir ala geyik
merhaba desin bir çiçek
bir kuþ ötsün
bir dal gülümsesin
rüzgarlar bizim için essin,
bizim için doðsun güneþ
pýnarlar adýmýzý seslensin
ýþýldayan sular adýna ve aþkýna gidelim...

Hayat aðlamak deðil dostum
nefes nefes içine çekmek
þiir þiir seviþmektir hayatla
önyargýsýz, koþulsuz ve hesapsýz
yeryüzündeki sevgi aþkýna gidelim

Daðlara vursun çaðrýsý aþkýn
türküsü hayatýn
duygusu özgürlüðün
ve kendi kendinin anlamý
ve nedeni olan bir güzellik içinde.
gidelim þiirin ve aþkýn aþkýna gidelim

Yaklaþýrken bahar nefes nefes
kekikler yeþerirken, keklikler öterken
ýþýldayan sular aþkýna gülümserken ay
serilirken mavi göklere sabahýn ak yýldýzlarý
hayatýn türküsünü söyleyelim rüzgarlarla
bize göre deðil bu kirli maviler
riyakar iliþkiler
topla yüreðini gidelim burdan
gidelim kendimizle olmak aþkýna
gidelim vefa aþkýna, dostluk aþkýna gidelim...


20
Ah! Ýki Gözüm Ah!
Bir acýnýn çaðlayanýna düþtük iki gözüm
bir uçurum kýyýsýna
tutunduðumuz dallar incecik kýrýldý kýrýlacak
ne halden anlayan oldu ne de soran hatýrýmýzý
nasýl da acýyor hayatýmýz bir bilseler
bir bilseler neden hüzün yüklü bakýþlarýmýz
kýr düþmüþ saçlarýmýz
umudun siyaha büründüðü yerdeyiz
kimse bilmez kimiz biz, adýmýz ne, nasýlýz, nerdeyiz?

kalmadý bir anlamý artýk hayatýmýzda aþkýn, ayrýlýðýn
açan gülün, düþen yapraðýn, akan ýrmaðýn
sonbahar rüzgarlarý esiyor þimdi gönül ülkemizde
hayatýn ýstýraba dönüþtüðü yerdeyiz iki gözüm
Kimse bilmez kimiz biz, adýmýz ne, nasýlýz, nerdeyiz?

gözlerimizdeki bulutlarý kovsak
kirpiklerimiz yaðýyor yüreðimize
kirpiklerimizi baðlasak
kimsesizliðimiz týkanýyor boðazýmýza
kedere aralanan kapýdýr þimdi zaman
damarlarýmýzda kývranan ihanet acýsý iki gözüm

zaman deðiþti iki gözüm
hangi aðzý öpsek kokuyor
hangi duvara yaslansak çürük
her gece böyle uykusuz, yorgun, viran
yüreðimiz kanýyor, yanýyor ciðerimizín ortasý
bir ömürdür yorgunuz yollarda,
yaralýyýz
Kimse bilmez kimiz biz, derdimiz ne neden karalýyýz

hangi adaya sýðýnsak ihanet
sarý fýrtýnalar sarývermiþ kýyýlarýmýzý
suyu çekilmiþ ýrmaklar gibi
her dalga ömrümüzden bir þeyler kopardý iki gözüm
hiç bir liman saklamiyor bizi artýk

hep keder, hep hüzünle geçti hayatýmýz iki gözüm;
kanadý kýrýk kuþlar, yaralý turnalar, yetim ve yoksul çocuklar,
baðrý yanýk analar, baþý eðik babalar geçti ömrümüzden…

bu dünyada yönünü yitirmiþ iki kýrýk tekneyiz
denizi kirlenmiþ martý,
nereye uçsak uçurum
zehirli oklar saplanýyor kanatlarýmýza

gözlerimiz hüznün teknesi
hangi adaya sýðýnsak ihanet
hangi dala konsak kýþ
ne yana dönsek bir yanýmýz küs
ne yana dönsek yaðmur hýçkýrýklarý
kime baksak gözleri öksüz
aynalarda paramparça yüzümüz
yüregimize batýyor kýrýklarý

baharlara sevdamýzý, daðlara hayrkýrýmýzý duyuramadýk
dokunamadýk kanadý kýrýk güvercinimize
unuttuk içimizdeki umutlarýn beyazlýðýný
mavileri, yeþilleri, allarý unuttuk
sonu olmayan bir yolda gidip geldik bir ömür
kararýp kaldý düþlerimiz bir çöl akþamýnda

oysa uzak daðbaþlarýna yazmýþtýk umutlarýmýzý
denizlere, dalgalara, firtýnalara,
upuzun ýrmaklara yazmýþtýk sevdalarýmýzý
ki, kanatlarý sevdalý iki güvercindik mavi göklerde
vurulduk iþte yaþama týrmanýrken sevinçle iki gözüm

vurup göðsümüzden mülteci kuþlarý
hançerleyip ömrümüzü gidemedik buralardan
en çok temiz kalmak isterken kirlendik iki gözüm
vurulduk iþte ah iki gözüm vurulduk
yaralandýkça yaramýzý güneþle sardýk

zaman gelip geçti bütün baharlar geride kaldý, bütün keþkeler anlamsýz
ömrümüzde hep yýkýntýlar, depremler, kararan mevsimler geçti
geçen bütün mevsimleri beraber sýrtladýk temiz yarýnlar adýna
bir gün öpüp hayatý yaþlý gözlerinden
toplayýp pýlýmýzý, pýrtýmýzý çekip gideceðiz bu diyardan üzülme
varsýn özlemlerimize ihanet etsin hayat
sayki, acýklý bir flimdi seyrettik bítti
beceremedik ne yaþamayý, ne gülmeyi, ne de ölmeyi deriz þu yalan dünyada…


21

Olur mu Olur Olmaz Deme
Bakarsýn bir gün çýkýp gelmiþim
turna kanatlarýna yükleyip yüreðimi
olur mu olur olmaz deme sakýn
gözlerimde nazlý bir bahar
dudaðýmda gurbet türküleri
içimde tomurcuklanan hasretlerle
merhaba demiþim
günaydýn demiþim, gülaydýn demiþim
düþmüþüm yüreklere bir tomurcuk gül gibi

belki bir sabah bakarsýn yine beraber
bir bulut çizmiþiz Munzur’un göðüne
dudaklarýmýzda o eski ýslýk
birlikte týrmanmýþýz daðlara
yüksek tepelerde konaklamýþýz
Birlikte ýslanmýþýz yaðmurlarda delicesine
baharýn geldiðini, yaylalarýn yeþerdiðini
kumrularin seviþtiðini görmüþüz
halaylar çekmiþiz beraber, türküler söylemiþiz
ve yeni bir umudu karþýlar gibi uzak yollarda
gurbetten gelen bir dostu beklemiþiz

olur mu olur olmaz deme sakýn
bakmýþsýn çiçek açmýþýz saksýlarda
kýrlarda sarmaþýk olmuþuz
ikimizin yüreði ile sevdalanmýþýz
sarýlmýþýz bir gelin çiçeðine
yeni doðmuþ bir bebek gibi
merhaba demiþiz dünyaya

olur mu olur olmaz deme sakýn
özlemlere kar yaðýnca gönül daðýnda
bakmýþsýn yine çýkýp gelmiþim yaðmurlarla
bölüþmüþüz acýlarý, hasreti, sevinci
birlikte aralamýþýz perdesini anýlarýn
gün akýp gitmiþ üzerimizde
oyunlara dalmýþýz yine, geç kalmýþýz eve
kulaklarýmýz da yýldýz hikayeleri
ayýþýðýna batmýþ üstümüz, baþýmýz
yüzümüz, gözümüz gül yarasý

olur mu olur olmaz deme sakýn
pencereni açýk býrak her gece
bakmýþsýn aþýp denizleri dalga dalga
rüzgarýn kanatlarýna binip gelmiþim
bakmýþsýn yine beraber çýkmýþýz gurbete
hasret çiçekleri koklamýþýz yollarda
yýldýzlar düþürmüþüz topraða yüreðimizden
birlikte söylemiþiz sevda türkülerini
birlikte üzülmüþüz, birlikte gülmüþüz
birlikte koþmuþuz dere boylarýnda
yamaçlarda yoldaþ olmuþuz kekliklere
birlikte yorulmuþuz, yýkanmýþýz çaðlayanlarda

olur mu olur olmaz deme sakýn
bakmýþsýn bir gün çýkýp gelmiþim
sarýlmýþýz onca yýlýn hasretiyle
gözlerimizde iki damla hasret çiçeði
yeni bir güneþ alýp dalýmýza nar gibi
düþmüþüz yola
bir sen, bir ben, bir de dostluðumuz
yorgun hayatlarýmýzýn akþamýnda
üþüyen yaralarýmýz
saçý aðarmýþ umutlarýmýzla
yüzümüz, yüreðimiz gurbet yarasý
dertleþip gitmiþiz kolkola

...../
unutmam seni
sende unutma beni
yüreðinin sesinde
yüreðimin sesini dinle ve orada bir yer ayýr bana
sen gönül dostumsun benim, gülüþü gül kokan
yüreðini yazamadýðýn þiirlere sakladým
þiirleri yüreðime
unutmadým son sözlerini, gülen gözlerini
bilirim gözlerin güneþtir senin, yüreðin gökyüzü

...../
sensizlik bir uçurum þimdi
þimdi her gece bir mektup yazarým sana
bulutlara asarým, rüzgarlara atarým
unutmadým korktuðumuz geceleri
okuduðumuz kitaplarý
yediðimiz dayaklarý babalarýmýzdan

görmesekte biribirimizi, duymasakta sesimizi
buluþuruz bir gün elbet
gönülden gönüle giden o yolda

yýlda bir de olsa
ziyaret edemiyorsam seni
halimi aramýzdaki ulaþýlmaz daðlara ver
vefasýzlýðýma deðil

mevsim kýþ
üþüyorsun belki
unutma dostumsun sen, gülüþü gül kokan
her zaman açýk gönül kapým

..../
öldün
beni de öldürdüm
yüreðime gömdüler seni


22

Oturup Seni Düþündüm

Yýldýzlar öperken gökyüzünü
mavi bir gecenin atlasýnda
oturup seni düþündüm
ýlýk bir gözyaþý damlasýnda

sesler geldi uzak denizlerden
gemiler kalktý sýra sýra
bir martý havalandý üzerimden
bin özlem döküldü sulara

hasret yüreðime bulandý
yüreðim sevdalara
bir demet bulut oldu gözlerim
daðýldý uzaklara

seni þiirlerde aradým kitaplarda
türkülerde þarkýlarda aradým
ýssýz bir gecenin oylumunda
oturup seni kanadým

23
Dönersen Cevizaðacýn Tanýr mý Seni?

Taþýr mý yüreðin bunca aðrýyý ihaneti?
göç eder mi acýlar baþka bir acýya?
yakýnlaþtýkça kýyýsýna uzaklaþýr mý Aþk?
dayanýr mý söz dudaðýndaki son sancýya?

paylaþýr mý yalnýzlýðýný bir daðbaþý ýssýzlýðý?
dönersen cevizaðacýn tanýr mý seni?
özlem dediðin saçlarýný okþayan ninen mi?
seslensen bu kýyýdan alýr mý seni?

bir gün çaðlayanlara vurunca türkülerini
havalanýr mý sesinden yine bir kuþ dalgasý?
aþký filizlenir mi kalbinde o nazenin kýzýn
kapanýr mý içindeki kýrýk sevda yarasý?

ay buluttan çýkýnca yýldýzlar gülümser mi?
eser mi baþýnda yine o eski kavak yelleri
dudaðýný öptüðün gül, sevdasýna küser mi?
arar mý kýyý köþe seni mahmur gözleri


24

Hasret Çýrasý

Ne zaman akþam olsa bir hüzün çöker
Ýçimde bin özlem beslenir durur
Bilirim ne yapsam ulaþmaz sesim
Yüreðim çaresiz seslenir durur

Her gece kahýrla anarken seni
Bir hasret çýkmazý kucaklar beni
Uzayan raylarda ömür treni
Gözlerde bir bulut izlenir durur

Yetmiyor hayale kollar sarýþým
Gidenler dönmüyor ah garip baþým
Her gece yastýða akarken yaþým
Taþ duvarlar bile hislenir durur

Ah edip aðlama ey deli gönül
Gözyaþý verdiðin bana tek ödül
Arzular baðýnda kopardýðýn gül
Her dem hicran ile süslenir durur

Can Nuri silinmez alýn karasý
Deva bulmaz artýk gönül yarasý
Ümitle yaktýðým sevda çýrasý
Hasret konaðýnda islenir durur







25


Hazan aðlar, suzan aðlar, dal aðlar

Kýrýk bir sandalým gam denizinde
tutuþtum yandýkça aþkýn közünde
üflet-i mecnunum leyla izinde
kumlar aðlar, sahra aðlar, çöl aðlar

hüsran ile geçti baharým yazým
dinmedi yýllarca baðrýmda sýzým
tellere vurdukça inledi sazým
çanak aðlar, mýzrap aðlar, tel aðlar

gülün sevdasýyla dinmez figandým
ateþ-i aþk ile gark olup yandým
gönül gülzarýndan nara boyandým
gülzar aðlar, sözler aðlar, dil aðlar

halimce yaþarken yazý baharý
yaðdýrdýn baþýma doluyu karý
boþa mý bülbülün figaný zarý
baðban aðlar, bahçe aðlar, gül aðlar

ömrümü adadým bilmedin ey yar
dolaþtým gurbeti hep diyar diyar
estikçe baþýnda bir deli ruzgar
yollar aðlar, hasret aðlar, yel aðlar

baðýrdým, çaðýrdým duymadýn sesim
kalmadý ruhumu þenleten mevsim
yýrtýldý kalbine çizdiðim resim
kâðýt aðlar, kalem aðlar, el aðlar

yapraðýn aðýdý hazan yelinden
gönülün kýrýðý arsýz dilinden
vefa bilmez bir vefasýz elinden
hazan aðlar, suzan aðlar, dal aðlar






26




Güller anlamýyor hasretim seni

Derya olup çile çile çaðlarsýn
Göller anlamýyor hasretim seni
Yaðmur yaðar yaþýn yaþýn aðlarsýn
Seller anlamýyor hasretim seni

Bir dost gülüþüne uçup sevinçten
Medetler umarsýn hayalden düþten
Bir çiçek ezilse kanarsýn içten
Güller anlamýyor hasretim seni

Nerde öksüz görsen boyun bükersin
Herkesin gönlünce dilek dilersin
Mevsimi gelmeden yaprak dökersin
Yeller anlamýyor hasretim seni

Alýn yazgýsýna ayak direndin
Gönül yazýsýna boynunu eðdin
Güzelmiþ çirkinmiþ demedin sevdin
Eller anlamýyor hasretim seni

Bülbülün çektiði kendi dilinden
Güllerin çektiði bülbül elinden
Bin türkü söylesen gönül halinden
Diller anlamýyor hasretim seni

Can Nuri Kimler yazmýþ kara yazýný
Kimler çeker artýk gönül nazýný
Çalýp dertli dertli kýrýk sazýný
Teller anlamýyor hasretim seni


27
Hasret yarasýnýn közünde kaldým

Yeryüzünün yalnýz yalnýzý benim
gökyüzünün kayan yýldýzý benim
yüreðin dermansýz sýzýsý benim
öksüz bir çocuðun gözünde kaldým

açan her gülü ben benimdir sandým
yüzüme her gülen yüze aldandým
nasýl sevdim bilsen nasýl da yandým
hasret yarasýnýn közünde kaldým

Ferhat þirin için dillere düþmüþ
kerem aslý için küllere dönmüþ
mecnun leyla için çöllere düþmüþ
gerçek sevenlerin izinde kaldým

feryadým çarparken dað ile taþa
bulutlar aðladý yaðmurdan yaþa
bir deli sevdadýr geldi bu baþa
bir dertli aþýðýn sazýnda kaldým

nasýl özlemiþim taþ topraðýný
deli deli coþan þen ýrmaðýný
ilkbaharda yeþeren yapraðýný
bir yaban gülünün nazýnda kaldým

þu gurbet ellerde boynum büküldü
avuç avuç göz yaþlarým döküldü
ah çektikçe cigerlerim söküldü
boþ kalan annemin dizinde kaldým

bazen düþ peþinden koþtum yoruldum
deli çaylar gibi çoþtum duruldum
bir aþk için kör kurþunla vuruldum
öldüm sahipsiz bir mezarda kaldým


28

Daðlar çiçek açsýn diye bekleme

Kuþlar þarký söyler bahar erince
nazlý kýzlar aþka meyil verince
deli rüzgar, es gönlüme serince
daðlar çiçek açsýn diye bekleme
yol açýlsýn nazlý yarim tez gele

Amanýda be hey daðlar amaný
daðýlsýn baþýmýn gamlý dumaný
her bahar mevsimi yayla zamaný
dallar çiçek açsýn diye bekleme
yol verinki nazlý yarim tez gele

Yandý yandý küle döndü közlerim
bahar gelir ben gülümü özlerim
aðlamaktan kan çanaðý gözlerim
yollar çiçek açsýn diye bekleme
yol açýlsýn nazlý yarim tez gele

Karlý daðlar bulutlarýn aðýtsýn
seher yeli yapraklarýn daðýtsýn
o yar gelmez ise gönül ne yapsýn
aylar çiçek açsýn diye bekleme
yol verinki nazlý yarim tez gele


29

Aðlama kanadý kýnalý turnam

Ayrý düþtük ceylan gözlü o yardan
daðlara ah çöktü dumandan kardan
bilemedik kaç yýl geçti aradan
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým

kahpe felek bizi bulmadan uyan
yollar tipi boran olmadan uyan
dalýnda goncalar solmadan uyan
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým

sanmaki aðlayan bir daha gülmez
ümitler sararýr güller yeþermez
gidenler bir daha sýlaya gelmez
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým


30

Yol vermezki nazlý yarim tez gele

Karlý daðlar bulutlarýn aðýtýr
yol vermezki nazlý yarim tez gele
eser yeller yapraklarýn daðýtýr
gül vermezki naz nazlý yarim tez gele

yandý yandý küle döndü közlerim
bahar gelir sevdiðimi özlerim
aðlamaktan kan çanaðý gözlerim
el vermez ki nazlý yarim tez gele

uzak bir adada canlarým kaldý
dünyaya bedel mercanlarým kaldý
yürekte bitmez hicranlarým kaldý
gel demez ki nazlý yarim tez gele

haram oldu gecelerde uykular
yediðim ekmekler içtiðim sular
lal mý oldu aðýzlarda dualar
dil vermezki nazlý yarim tez gele


31

Karlar erimeden ben nasýl gelem

Aldým mektubunu tez gel diyorsun
Karlar erimeden ben nasýl gelem
Keklikler ötmeden bahar gelmeden
Gonca derilmeden ben nasýl gelem

Pencere önünde yaslanýp cama
Seni düþünürüm sabah akþama
Derman bulunmadan gönül yarama
Hasret örülmeden ben nasýl gelem

Aðlarým gurbette kan doldu didem
Kimim varki baþka, ben kime gidem
Kahpe felek ilen kozum bölmeden
Hesap görülmeden ben nasýl gelem

Pencere önünde yaslanýp cama
Seni düþünürüm sabah akþama
Sitemin eyleme bu Nuri Can’a
Hesap verilmeden ben nasýl gelem


32

Bir yaným daðlarda yaralý þimdi

Yine bahar geldi karlar eridi
Sýlanýn yollarý aralý þimdi
Bir yaným fýratta çaðlayýp durur
Bir yaným daðlarda yaralý þimdi

Gönlümü geldiðim yerde býraktým
Fidanlar büyüttüm yelde býraktým
Akan gözyaþýmý selde býraktým
Günlerim yas ile karalý þimdi

Hasret burgu burgu kalbimde iþler
Çok uzakta kaldý gördüðüm düþler
Munzur yaylasýnda baþlamýþ göçler
Kervanlar yollarda sýralý þimdi

Can Nuri yar bizi anar mý bilmem
Anýp da yüreði yanar mý bilmem
Menekþe gözleri kanar mý bilmem
Acep neyler gözüm maralý þimdi



33

Gidersen ardýnda bakýþým kalýr

Gidersen ardýnda bakýþým kalýr
Ýpek gömleðinde nakýþým kalýr
Kuzusuz meleyen koyunlar gibi
Yanýk yüreðimi yakýþým kalýr

Yüce daðbaþlarý kardýr dumandýr
Koklayýp sevecek haldýr zamandýr
Senden baþka kimin varki bu yerde
Gidersen yaþamak bana haramdýr

Sevip doya doya kanýþým mý var
Benim senden özge yanýþým mý var
Gidersen gözlerim yollarda kalýr
Haber getirecek tanýþým mý var

Gelince her mevsim yayla zamaný
Daðýlýr daðlarýn gamlý dumaný
Savrulup dursada gönül harmaný
Ne baharým kalýr ne kýþým kalýr

Ömrümde nihayet bulursa demim
Sonsuz ufuklarda kaybolur gemim
Deryadan deryaya durulmaz selim
Gittiðin yollarda gözyaþým kalýr

Süsenler sümbüller saçýný yolar
Gül açmaz bahçeler yapraklar solar
Gözlerim dört mevsim boþalýr dolar
Dertli çaylar gibi akýþým kalýr

Sevda oku deðer paralanýrým
Hasretle hicranla yaralanýrým
Can Nuri dünyada yalnýz kalýrým
Her gece yastýðý sarýþým kalýr

Kuþlar vedalaþýp yeller eserken
Gitme sarýl bana zaman var iken
Mezarým üstünde bir sarý diken
Bir de ah yazýlý bir taþým kalýr


34

Ey Dünya

Baþýma yaðdýðýn kar diyemedim
Ömrüme biçtiðin dar diyemedim
Kapattýn önümü engeller ilen
Sýlada bekleyen var diyemedim.

Çöl yurdumda nazlý güller bitmedi
Kuru dalda Þeyda bülbül ötmedi
Bir yaným ayrýlýk bir yaným ölüm
Yar hasreti bu serimden gitmedi

Amanýnda behey dünya amaný
Kara yazdýn þu anlýma fermaný
Dertten derde saldýn garip baþýmý
Vermedin derdime bir tek dermaný

Ateþ yaktýn yüreðimin baþýnda
Hayat ayaz oldu kara kýþýnda
Dertten derde sürükledin ömrümü
Verem ettin beni genç yaþýnda

Her derdin bir devasý var ama
Doktor merhem bulamadý yarama
Yüreðimden nice nice kurþun yedim
Bunca acý vurulmuþken sýrtýma

Ýstemedim tahtýn ile tacýný
Bana verdin dünya kadar acýný
Ne kadar yakýndým ne kadar yandým
Vermedin bu Can a can ilacýný


35

Hasret Pýnarý

yýllar geçer ben hep seni özlerim
kime baksam seni arar gözlerim
þiir þiir hasret kokar sözlerim
türkü yanar, þarký yanar, dil yanar

çýkmýyor aklýmda hayalin sesin
unutamam seni hep kalbimdesin
nefesimin içinde sýcak nefesin
içim yanar, dýþým yanar, el yanar

hep düþünürüm gurbet ocaðýnda
hasretin bucaðýnda, kar kucaðýnda
bir mektup yazarým aþk sýcaðýnda
kalem yanar, kaðýt yanar, kül yanar

geçip gidiyor yaþamadan baharý
hep gönlüme yaðar daðlarýn karý
türkü türkü akar hasret pýnarý
sazým yanar, perde yanar, tel yanar

çeke çeke bitmez benim dertlerim
baþýmýn üstünde gezer kederim
bülbül gibi zarý figan ederim
bahçe yanar, bülbül aðlar, gül yanar


36

Hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar

Hazan ezgisi estikce yellerde
kaldýk boynu bükük gurbet ellerde
bir yanýk türküdür gezer dillerde
sazlar aðlar, perde aðlar, tel aðlar,

bir yel gibi geçer bütün umutlar
dertlerin bir olur acýný kutlar
sarýnca baþýný kara bulutlar
yaðmur aðlar, boran aðlar, sel aðlar

gurbetlik bir bela, bitmez bir çile
çekersin ömrünce ah-ý vah ile
vursanda baþýný taþa nafile
hasret aðlar, gurbet aðlar, yol aðlar

koca dünya dar baþýna yýkýlýr
lokma lokma boðazýna takýlýr
yüreðine kör düðümler atýlýr
anan aðlar, bacýn aðlar, el aðlar

düþtükçe peþine dost senden kaçar
ellerin böðründe kalýrsýn naçar
ne bülbüller öter ne güller açar
bahçe aðlar, bülbül aðlar, gül aðlar

dostum dedim kurþun yedim kaçýndan
bir lokma alamam ölsem acýndan
kan dökülür bulutlarýn saçýndan
hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar




37




Sazýmda inleyen teller aðlasýn

Kimsesiz kaldýðým gurbet ellerde
ahýmda dinmeyen yeller aðlasýn
bir yanýk türküdür düþmez dillerde
sazýmda inleyen teller aðlasýn

yeþiller tükenmiþ toprak yoz olmuþ
esmiþ sam yelleri yollar toz olmuþ
dallarda bir figan baðlar bozulmuþ
bülbüller ah etsin güller aðlasýn

vefa bilmez bir hayýrsýz seveli
yýkýldý gönlümün kökten temeli
þu öksüz ruhumun bitti emeli
ýrmaklar bulansýn seller aðlasýn

her yüze güleni dostum belledim
koyun oldum kuzum ardý meledim
vatanýmý terk-i diyar eyledim
dönüþü olmayan yollar aðlasýn



38

Munzur daðý çiçek açmýþ gülümser

"Munzur Daðý Silelenmiþ Garinen
Aram Açýk Ela Gözlü Yarýnan
Eller Düðün Bayram Eder Yarýnan
Benim Günüm Geçer Ah-U Zar’ýnan"
Türkü

Munzur daðý çiçek açmýþ gülümser
eser ýlgýt ýlgýt yel bayram eder
bahar gelmiþ karlar erir yol sesler
çoþar deli deli sel bayram eder

nazlý menekþeler titrer rüzgarda
arzu halim kaldý o güzel yarda
ne bilsin bu baþým elemde, darda
vurur tezeneler tel bayram eder

sormayýn kalbime kalbim ne diyor
düþmüþ ataþlara feryat ediyor
sevdiðim kýz ele gelin gidiyor
çalýnýr davullar el bayram eder

nergizler uyanmýþ keklikler seker
yardan ayrýlmasý ölümden beter
hasret bahçesinde bülbüller öter
dalmýþ hayaline gül bayram eder

ne bir gül kokladým ne bir gül derdim
ne de bu dünyada murada erdim
en güzel gülümü ellere verdim
el oðlu sarýlmýþ kol bayram eder

herkes yüreðine bir güzel seçti
benim yüreðime ateþler düþtü
munzur çiçek çiçek bahar eriþti
yapraklar oynaþýr dal bayram eder

sevinçli yaylaya göçüp konanlar
halaylar çekiyor kýzlar oðlanlar
sarýlmýþ sazýna aþýk olanlar
daðlar türkü türkü dil bayram eder

39

Yaðmur olup düþsem bir gül dalýna

yaðmur olup düþsem bir gül dalýna
süzülsem damla damla yapraðýndan
turna olup uçsam caným vatana
öpsem bin özlemle has topraðýndan

kýnar mý gurbeti saysam yýllara
yanar mý hasreti döksem yollara
çiçek çiçek sarýlsam baharlara
bir selam uçursam özlem daðýndan

Varsýn size kalsýn gülüm gülþenim

Alýp dertli baþým yollara vurdum
Terk-i diyar ettim vataným yurdum
Varýp gurbet elde mekaným kurdum
Gayrý size kalsýn gülüm gülþenim

Ne baharým kaldý, ne güzüm kaldý
ne yokuþum ne de bir düzüm kaldý
ne yüze bakmaya bir yüzüm kaldý
varsýn size kalsýn gülüm gülþenim

Kapýlýp giderken akan nehirde
duramam, duramam ben bu þehirde
döner miyim bilmem bir gün gelirde
Gayrý size kalsýn gülüm gülþenim

Çoþkunca akarken tutuldu bendim
ardýmda sevmeyi bilmeyen dendim
sevda savaþýnda hep ben yenildim
varsýn size kalsýn gülüm gülþenim

Sanmayýn bu dünya hep size kalýr
kötüler hayat defterine sarýlýr
seven sevdiðinden öcün mü alýr
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim

Burnumda tütse de yurdum vataným
varsýn uzaklarda kanasýn caným
kýrýlsýn umudum, aðlasýn kalbim
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim

Ben bir Can Nuri’yim canýmdan bezdim
ne bir gönül kýrdým ne çiçek ezdim
alýp dertli baþým diyarlar gezdim
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim


40


Yusuf

Geldik devr-i cihane meydâna düþtük
dertten kaçar iken derdi giryâna düþtük
söyle nedir bu derdin dermâný ey yusuf
derman arar iken zeydi zindana düþtük

Hayat mý yalan ey yusuf, dünya mý sahte
doðruluk mu bir hayal, insan mý kahpe
yýllarca direndik de bir doðru ahte
Bezm-i felek vurdu ahtý amana düþtük

Aldattýlar aldatmadýk birkez birini
öpmedik namerdin kan irinli elini
redettik bu dünyanýn bütün kirini
kadir bilmez bir devri zamana düþtük

Helalý harama katmadýk ey yusuf
menfaat için dostu satmadýk ey yusuf
münkürden yana taraf tutmadýk ey yusuf
iblisler içinde hisbi yalana düþtük


41
Hayal adasýnda giz vurdu beni

Þu gurbet ellerde kimsesiz garip
Her öksüz bakýþta göz vurdu beni
Sen benim derdimi bilmezsin tabip
Bahar ortasýnda güz vurdu beni

Sel suyunda bir katrecik zerreyim
Bazen gökyüzünde bazen yerdeyim
Bilmem nerelerde hangi eldeyim
Hayal adasýnda giz vurdu beni

Deyme tabip deyme gönül yarama
Dermansýz derdime derman arama
Saçlarý sýrmadan geçilir amma
Kaþlar karasýnda göz vurdu beni

Bulut olup yaðdým gül bahçesine
Gül olup aðladým bülbül sesine
Dolaþtým yýllardýr delicesine
Sevda yollarýnda iz vurdu beni

Çile kaynaðýndan içtimde geldim
Ýhanet çaðýndan geçtimde geldim
Aþkýn sýcaðýndan piþtimde geldim
Hasret yarasýnda köz vurdu beni

Deyme tabip deyme bu gönül hasta
Gülmedi kaderim kederde yasta
Dökemem derdimi yarene dosta
Dudak arasýnda söz vurdu beni

Depreþtirme beni dertlerim çoktur
Sineme saplanan zehirden oktur
Bin tabip çaðýrsan faydasý yoktur
Diken tarlasýnda öz vurdu beni

42
Gurbet Türküsü

Gurbet oldu mekanýmýz
Yurdum evim, yerim gitti
Gitmek ister ah canýmýz
Dizim tutmaz, ferim bitti

Uzatýrým yetmez elim
Aðlayarak akar selim
lal olmuþ aðzým, dilim
Ne dert, ne kederim bitti

Hasretlik baðrýmý daðlar
Ne bilsin derdimi daðlar
Kimi yitmiþ, kimi gitmiþ
Göçen aðlar, geçen aðlar

Ne düz ovam ne daðým var
Ne yeþilim, ne baðým var
Ne gidecek takat kaldý
Ne el, ne de ayaðým var

Altmýþa ulaþtý yaþým
Bitmedi gamým, telaþým
Bir dost bulup silemedim
Yanaðýmda kaldý yaþým

Mansur’un darýnda kaldým
Bülbülün zarýnda kaldým
Terkeyledim evi, yurdu
Zulmün diyarýnda kaldým

Ateþ düþmüþ bir gül gibi
Baðrý yanmýþ bülbül gibi
Boyun eðmiþ sümbül gibi
Kader baþým eðip gitti

Daðlarýn seliyim þimdi
Baharýn yeliyim þimdi
Sanmayýn deliyim þimdi
Ayrýlýk canýma yetti

kaçýrdým elden fýrsatý
sürüp gitti ömür atý
süremedim saltanatý
sular boþa akýp gitti

Yaram ki hasret yarasý
Silinmedi gam karasý
Kahpe felek haber salmýþ
Þimdi ölmenin sýrasý


43
Dostluða dost ol, uzanan elin
Aþýk Hüdai ye Nazire
‘’Gönül Çalamazsan Aþkýn Sazýný
Ne Perdeye Dokun Ne Teli Ýncit
Eðer Çekemezsen Gülün Nazýný
Ne Dikene Dokun Ne Gülü Ýncit’’

Sel olup akarsan ýrmak incitme
yaðmurla yaðarsan toprak incitme
Rüzgarla esersen yaprak incitme
Ne aðaç incinsin ne dal incinsin

Ne ateþe dokun ne külü incit
Ne Leyla’ya ah et ne çölü incit
Ne bülbüle dokun ne gülü incit
Ne bülbül incinsin ne gül incinsin

Tutamazsan dalý yeli incitme
Nehre akamazsan seli incitme
Çalamazsan sazý teli incitme
Ne çanak incinsin ne tel incinsin

Edepli ol edebince takýn
Olma cahil meclisine yakýn
Nankör ile çýkma yola sakýn
Ne yolcu incinsin ne yol incinsin

Sorma rengini, dinini, dilin
Dostluða dost ol, uzanan elin
Arý gibi çiçek olsun her telin
Ne kovan incinsin ne bal incinsin

Terket gitsin nâm ile þaný
Alnýnda dürüstce taþý niþâný
Arada hatýrla bu Nuri Can ý
Ne bir gönül kýr ne kul incinsin

44

Bir kýrýk daldayým sana sýðýndým

Gökyüzü aðlarken düþen yaþlara
yürek dayanmýyor eðik baþlara
feryadým çarparken kara taþlara
bir deli dalgayým sana sýðýndým


yaz tükendi ömür kýþýnda kaldým
felek yendi hayat dýþýnda kaldým.
öldüm ama hep kýrk yaþýnda kaldým
bir yarý yoldayým sana sýðýndým


ne aydýnlýk bir gün, ne sabah gördüm
yüreðimde deprem deprem ah gördüm
baktýðým her yerde hep günah gördüm
bir garip haldayým sana sýðýndým


güller bürünürken taþý, topraðý
çekildi ömrümün akan ýrmaðý
kurudu bahçemin yeþil yapraðý
bir kara çalýyým ana sýðýndým


bir dost bekledim teni baharýndan
yüreði gül kokan aþk diyarýndan
bir umut kalmadý artýk yarýndan
bir gizli duldayým sana sýðýndým


bir bilsen ah ben neler, neler gördüm
bir bilsen ne yaðmur,ne seller gördüm
ne rüzgarlar esti, ne yeller gördüm
bir kýrýk daldayým sana sýðýndým


Nuri CAN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.