En güzel göç, hasret, gurbet şiirleri. (Dosya)
NuriCAN
En güzel göç, hasret, gurbet şiirleri. (Dosya)
1
Býrakýn Sýlama Döneyim
Býrakýn gideyim buralardan
baþka acýlar görmeden
saplanmadan son hançeri yüreðime ihanetin
çalmadan kapýmý ecel
býrakýn yurduma döneyim
varýp orada öleyim...
Býrakýn gideyim buralardan
yel vurmadan kýrýk dallarýma
savrulmadan sonbaharda yapraklar
çiçekler açarken kýrlarda
býrakýn sýlama döneyim
varýp anamý göreyim...
”Aðlarsa Anam aðlar
Gayrýsý yalan aðlar…”
Ýstemem,
ne bulutlar koþsun hüznüme
ne rüzgar essin feryadýma
ömrüm ki, tükenmiþ bir koþu
çýkamam artýk yokuþu
alýn götürün beni buralardan
alýn götürün allah aþkýna...
baþka bir þey dilemem...
Býrakýn sýlama döneyim
düþlerime vurmadan ayaz
kar yaðmadan daðlara
kapanmadan yollar
býrakýn sýlama döneyim
varýp evimde öleyim...
Ben bir gurbetçiyim
çoluðunu çocuðunu ev damýnda býrakýp
ekmek parasý için yaban ellere düþen
þimdi acýlar vurdu beni
dönmeze vurdu yollarým
dostlar tanýmaz beni artýk
býrakýn sýlama döneyim
varýp evimde öleyim...
daðlarýn buz kestiði mevsimdeyim artýk
kederdeyim
zor günlerdeyim
ateþlere düþtü yüreðim.
býrakýn halimce eriyeyim...
bütün hatýrlarýmý gözyaþýmla sileyim
Gurbet kimine acý, kimine para verdi
bana siyahlar giyindirdi
yorgunum hemþerim
çok yorgun
yýldýzlara baðýþlayýp bu ömrü
býrakýn uzanýp düþeyim kara topraða
iki mezar taþý arasýnda uyuyup dinlensin baþým…
2009 da radbaut Nijmegen hasthanesinde ziyaret ettiðim
ölümcül bir hastanýn son arzusuydu,
ne yazýkki sýlasýna varmaya ömrü yetmedi…
2
Dallarý kýrýlmýþ aðaçlar gibi
Dallarý kýrýlmýþ aðaçlar gibi
rüzgarda savrulan yapraða döndüm
yaðmura susayan kýraçlar gibi
yüreði kavrulan topraða döndüm
durmadý gözümde akan yaþlarým
zehroldu yediðim tatlý aþlarým
terketti yurdumu sevgi kuþlarým
gülzarý virane baðlara döndüm
bomboþ hayallerle bir ömür geçti
talih zulüm için hep beni seçti
ah ettikçe yaralarým depreþti
yürekte sýzlayan ahlara döndüm
bu yalan dünyaya geldim geleli
baðrýmda yara var, ömrüm çileli
döndükçe çaðladý gözümün seli
þiirler kanayan ýrmaða döndüm
ömrümün tükendi yazý baharý
dinmedi ruhumun boraný, karý
gönlümde çiçekler hep sarý sarý
nergizi yolunmuþ daðlara döndüm
Ferhat þirin için dillere düþmüþ
kerem aslý için küllere dönmüþ
mecnun leyla için çöllere düþmüþ
takatý tükenmiþ yollara döndüm
dönenip durdum saðýmdan soluma
kahpe felek çýktý her dem yoluma
zincir vurdu kanadýma koluma
baykuþlar tünemiþ dallara döndüm
her nereye gitsem gedalý baþým
baharý beklerken, bastýrdý kýþým
içime damlarken sessiz gözyaþým
aðrýdan aðlayan çaylara döndüm
bir pýnar misali kaynayýp aktým
tomurcuk gülümü aþk ile yaktým
hasretimi gurbet ele býraktým
dünyada sahipsiz kullara döndüm
3
Hasret çiçeðim
Yaðmurlar düþerken körpe baðýna
süzülür damlalar gül yapraðýna
takýlýp gurbetin hüzün aðýna
bir sen mi solarsýn hasret çiçeðim
Sarýp dikenlere gönül acýný
indirme baþýndan ümit tacýný
rüzgarda savrulan ipek saçýný
bir sen mi yolarsýn hasret çiçeðim
Estikçe baþýndan gurbet yelleri
okþarsýn hasretle açan gülleri
mutluluk içinde eski günleri
bir sen mi anarsýn hasret çiçeðim
Dalýp anýlarýn buruk seyrine
gözyaþý dökersin hasret nehrine
yediðin ekmeði gurbet zehrine
bir sen mi banarsýn hasret çiçeðim
Denizler dalgalý alýnlar sisli
yollar sýra sýra engel dizili
herkesin ateþi içinden gizli
bir sen mi yanarsýn hasret çiçeðim
Seller feryad eder daðlar ses verir
bir ömre bir sevda sanma az gelir
þimdi her gönülde bir ah yükselir
bir sen mi aðlarsýn hasret çiçeðim
Coþkun akan seldim duruldu kalbim
gurbet eller gezdim yoruldu kalbim
aþkýn hançeriyle vuruldu kalbim
bir sen mi kanarsýn hasret çiçeðim
Bir tek sen deðilsin hasretlik çeken
gizli köþelerde boynunu büken
sýlada sevdalar gül gül iken
bir sen mi solarsýn hasret çiçeðim
Can Nuri’yim nice canlar canýyým
diyar diyar gezen garip arýyým
gurbetin hasretin en kör yanýyým
bir sen mi dolarsýn hasret çiçeðim
4
Gez Garip Garip
Vurup omuzuna tahta bavulu
Varýp gurbet eli gez garip garip
Yollara düþüp de gözler buðulu
Ýlet haberini tez garip garip
Varsýn yaban eller mekanýn olsun
Sýlanýn hasreti baðrýna dolsun
Anadan babadan bacýdan yoksun
Oturup derdini yaz garip garip
Her akþam dönünce yurda yönünü
Hasretle hicranla doldur özünü
Kalbine çevirip yaþlý gözünü
Çilenin selinde yüz garip garip
Ay geçsin yýl geçsin uzansýn ara
Hasretin yol olsun karlý daðlara
Aktýkça gözyaþýn akan sulara
Kalsýn yanaðýnda iz garip garip
Can Nuri’m kalbinde gizle aðrýný
Saðýr gökler yutsun gönül çaðrýný
varsýn gamdan daðlar delsin baðrýný
Uçsun dudaðýnda söz garip garip
5
Küstüm
Her derdin çaresi var dedi ustam
ben beni çaresiz koyana küstüm
bir hayýr görmedim ne eþ ne dosttan
taþ vurup sinemi oyana küstüm
Huzur dergahýndan attýlar beni
çile kervanýna kattýlar beni
üç kuruþ çýkara sattýlar beni
dost bilip sýrtýmdan vurana küstüm
Dostluk dedikleri yalanmýþ demek
hayallerde kaldý dosta güvenmek
boþa gitti onca verdiðim emek
yýllarca kapýmdan doyana küstüm
Yaralý gönlümü daðladým durdum
gurbete kaderi baðladým durdum
oturup köþemde aðladým durdum
yoluma pusular kurana küstüm
Aþkýn narý hep var oldu gönlümde
kimseyi ezmedim ahir ömrümde
eðildi dað gibi baþým önümde
beni boynu bükük koyana küstüm
6
Kimi Bir Dikene Takýlmýþ Gider
Nice dertli kullar gezer alemi
kimi bir kenara atýlmýþ gider
kimi esir etmiþ para zalimi
kimi beþ paraya satýlmýþ gider
hep baþka baþkadýr yaþam izleri
kimisi bunalmýþ yaþlý gözleri
her kimi dinledim acý sözleri
kimi bir ateþe yakýlmýþ gider
kimi darda kalmýþ canýndan bezgin
kimisi yol almýþ ilimden sezgin
kimi yalnýz kalmýþ bir garip gezgin
kimi bir sürüye katýlmýþ gider
kimi kaderine boynunu eðmiþ
kimi isyan edip bayraðýn çekmiþ
kimi bir çiçeðe gönlünü vermiþ
kimi bir dikene takýlmýþ gider
kiminin yalanla geçer her demi
Can Nuri alemin doðru ademi
kimi huy edinmiþ hakký erdemi
kimi bir nefsine kapýlmýþ gider
7
Göçmen Kuþlar
Yönünü yitirmiþ göçmen kuþlar gibi
uçtuk zehir zemberek yol bilmeden, dil bilmeden
tanýmadýðýmýz ormanlarda kaybolduk
çýrpýndýkça açýlýp kanadý yaralarýmýz
kirli dumanlarýn dalgalarýnda
kimsesiz limanlarda nazlý umutlar yeþerttik
köprüler kurduk bir yalnýzlýktan bir yalnýzlýða
taa…iliklerimize iþledi yalnýzlýðýn ve ayrýlýðýn acýsý
bir yol bulup dönemedik
geçip gitti yýllar
gençliðimizi fabrikalara býrakarak
ve uzatarak her soluðu bin defa
çalýþýp durduk hasta dermansýz
ne geçen günlerin farkýna vardýk
ne de deðiþen mevsimlerin
ekmeðimiz terimizle ýslandý
umudumuz gözyaþýmýzla
kader türkülerine sýðýnýp kaldýk
dertli baþýmýzla
her vardiya bir ah düþtü yüreðimize
hasretler büyüttük gözlerimizde duman duman
uzanýp kaldýk gurbet yataklarýna yorgun
her sabah kurulan saatin zillini bekledik
geceyi güne, günü geceye ekledik
unutulmuþ garip ezgiler gibi
ezilip kaldýk yoksul anýlar cenderesinde
bir yanýmýz buram buram memleket
bir yanýmýz çile çile gurbet ele gömüldü
sesini yitirmiþ küskün çaðlayanlarla
akýp gitti ömrümüz yaþlý gözlerimizde
hayellerimiz yel, çocuklarýmýz el oldu
kara kafalarýmýz ak, ak kafalar kel oldu
biz kimiz, nereden geldik, yurdumuz neresi
nerde kaldý gençliðimizin ve umudumuzun adresi
oysa sararmýþ her yapraðýn bile bir tanýmý var
bir anlamý var dalýnda düþen her çýkrýðýn
kime nasýl anlatýrýz halimizi ey dünya
8
Acýlarýn Dili
Ne doðduðumuz topraklar kucakladý bizi
ne doyduðumuz topraklar ah küçüðüm
gurbet ki sancýyan bir yaraydý kayýp mektuplarýn satýraralarýnda
anýlarda sakladýðýmýz bir mendilin içimizde sessizce kanamasýydý hasret
Ne zaman bir tren sesi duysak yüreðimize inerdi gurbet acýsý
bozkýrlar çaðýrýrdý bizi ýrmak ýrmak
mordaðlarýn türküleri çaðýrýrdý, gidemezdik
turna kanatlarýna yükleyip özlemlerimizi
yüreðimizi gönderirirdik geldiðimiz yerlere
memleket çekerdi bizi yol yol yazgýlarýmýzýn kara çizgisinde
bir yanýmýz durmaz giderdi, bir yanýmýz burda garip kalýrdý
bir türlü almazdý aklýmýz ayrýlýðý, ýsýnmazdý içimiz yad ellere
biz ki acýlar çaðýnda doðduk küçüðüm
yokluk, yoksulluk çaðýnda büyüdük
kýrýk tahta bavullara koyup gözyaþlarýmýzý
býrakýp çitimizi, çubuðumuzu kerpiç bir damýn koruðunda
yaslanýp yüreðimizin aðrýlarýna
kahýr kahýr efkar taþýdýk gurbet ellere
sen nerden bileceksin ki
nerden bileceksin ki
kimsesiz yollara umut taþýdý ellerimiz
yorgunluk taþýdý ayaklarýmýz tanýmadýðýmýz diyarlara
bir lokma ekmeðin hatýrýna, avuç avuç gözyaþý taþýdý
gün oldu hüzünlendik, acýyla çýrpýndý bedenimiz
ürperdik beynimizin hücrelerine deðin
gün oldu oturup aðladýk gurbet evlerinde
özlemle, acýyla burkuldu yüreðimiz
dertli türkülerle inledik durduk
duyuramadan sesimizi kimselere
gün oldu yalnýzlýðý eþ, kimsesizliði dost tuttuk
gün oldu
kokusunu sevdiðimiz çiçeklerin adýný bile unuttuk
her gece hüznün aðýrlýðý düþünce karanlýklara
alýp baþýmýzý ellerimizin arasýna düþündük kara kara
yüreðimizin üstünde baðdaþ kurup otururdu acýlar
mühürlenirdi aðzýmýz suskunlukla kývranýrdýk
ah! acýlarýn dili olsaydý neler anlatýrdý kimbilir neler?
Ne doðduðumuz topraklar kucakladý bizi
ne doyduðumuz topraklar
neler çektiðimizi
sen nerden bileceksin ki, ah küçüðüm…
9
Þiir yanar, kelam yanar, dil yanar
Þu garip boynumu dâra verdiler
sineme onanmaz yara verdiler
ateþi aþk ile nâra verdiler
alev yanar, ateþ yanar, kül yanar
Yarýldý yer, arþý sardý aðýtlar
yandý yürek, yandý bütün kaðýtlar
dile gelmez ahraz mýydý sükûtlar
þiir yanar, kelam yanar, dil yanar
Bükülmez dað idim eðildi baþým
bekledim çatladý son sabýr taþým
bilmem kaç yýl geçti, kaç oldu yaþým
günler yanar, aylar yanar, yýl yanar
Bir kýzý severdim öyle uzaktan
bin dilek diledim olmadý haktan
kurtuluþ olmadý kahpe tuzaktan
hayal yanar, sahra yanar, çöl yanar
Ateþlere verdim gönül daðýmý
bitirdim gam ile gençlik çaðýmý
târumar eyledim sevda baðýmý
bahçe yanar, bülbül yanar, gül yanar
Aðular devirdim doldukça tasým
ben bittim bitmedi gönülde yasým
gönlümdeki ah’týr bütün mirasým
sazým yanar, sözüm yanar, tel yanar
10
Göçmen Ýþçiler Aðýdý
Sýrtýmýzda eski bir ceket
Kýrýk bir bavul elimizde
Yürürüz izinde acýlarýn
Yüreðimizin üstüne basa basa
Baþýmýz eðik, baðrýmýz ezik
gözümüzde yaþ, gönlümüzde yas
sarýp gurbet yorganlarýna umudu
kör bir geçim uðruna düþeriz yollara
hicraný gözlerimize doluyarak
ve suluyarak yüreðimizde hüznü
yürürüz biçare acýlý acýlý
yürürüz can çekiþe çekiþe
tutunacak dal ararýz, dinleyecek dost
aðlamak ve anlatmak için dünyaya kederimizi
ayrýlýk boranýnda korlaþýr baðrýmýz
zorlaþýr gülmemiz
solur da solur sevdamýz yüreðimizde kýmýl kýmýl
daðlarca acýlarla ve de sancýlarla
yürürüz ritminde yürek atýþýmýzýn
yürürüz ritminde nefes alýþýmýzýn
yürürüz bitik un-ufak ola ola
onca yiðitliðimize bakmadan
hasrettir önümüzde sýra sýra
yol yol ayrýlýktýr
dað dað acýdýr gidilen
gurbettir, derttir, mihnettir
sineye çekilen dizi dizi
Ne yana vursak
üstümüze kararýr hava
þimþeklenir gökyüzü býçak býçak
bulutlar yýðýlýr kalýr gözlerimize
her kirpiðimizde bir deniz çalkalanýr.
nereye varsak,
baðrýmýza saplanýr ayrýlýðýn oku
devriliriz bir ihtiyar çýnar gibi aðýr aðýr
garipliðimiz kuþatýr dört bir yandan
baðlanýr elimiz kolumuz
nereye varsak sarpa sarar yolumuz
hasret kalýrýz bir dost gülüþüne
hasret kalýrýz bir dost öpüþüne
düðün dernek kurar acýlar içerimizde
çiçeklere kar düþer
umutlarý yel alýr
ardýmýzda nice kimsesiz ölüler kalýr
ölülerki bizim ölüler,
nasýl ki bu acýlar bizimse
bir yaný buruk olur çýrpýnýr yüreðimizde
bir yaný yaþ olur süzülür gözlerimizde
akar
akar
akar
dökülür çile denizlerine
gurbet rüzgarlarýnca acýlý ýslak
tufan kopmuþ yel savurmuþ gayrý
oflamak výz gelir gönül fýrtýnamýza
umudumuz ekmeðimiz,
acýmýz kederimiz
bir kara sevdamýzdýr yenemediðimiz
gözyaþlarýný saklama benden
kaçýrma gözlerini gözlerimden
oy kurban olduðum
derincene bak
bu nasýl yazýdýr ki
gözyaþlarýmýz
kemend olurda boðar bizi
ve ardýna bakmadan,
siler gider izini umudumuzun
çýplak aðrýlarla baðrýmýzý eze eze
taa… alnýmýzýn çizgilerine yansýr acýsý.
aðrýlar topraðýnda aðýt yakarak
bir yitik umutda yitip gitmiþiz
gayrý dert filiz sürmüþtür,
hüznümüzün tablosunda
bir direnç olmuþtur bizde yaþamak
o artýk karanlýk bir gecede diþ diþ
ak yorgana geçirilmiþ sancý
katmer katmer ülserdir midemizde
bir yara ki ayrýlýðýn
bir yara ki yoksulluðun yarasýdýr
oy kurbaným
toprak toprak koktuðumuz
nadas nadas süslediðimiz
ve de köy köy, ülke ülke
boynumuzu büke büke
ezgilere iþlediðimiz
bir yarýsý Türkiye’ de
bir yarýsý yaban ellerde söylenen
eðin aðýdý türkülerimiz
…………………….
bilmem bu yürek nasýl dayanýr
derdini kalem olup yazmaya
dil olup söylemeye
oy kurbaným oy
oyy da oy….
11
Kan Çiçek Açar
Þu gurbet ellerde garipçe boynum
büküldüðü yerde gam çiçek açar
vurduðun hançerle kanýyor kalbim
döküldüðü yerde kan çiçek açar
yaðmurum yaðmýyor hayat gam çölü
sustu yüreðimin garip bülbülü
tomurcuk çiçekti sevdamýn gülü
söküldüðü yerde kan çiçek açar
ne gönülde huzur ne gözde uyku
cigere saplandý ihanet oku
uzaktan uzaða bir sisli korku
büründüðü yerde tan çiçek açar
gözlerim yýkýlmýþ bir þehir þimdi
sözlerim yakýlmýþ bir þiir þimdi
hayat ki kurumuþ bir nehir þimdi
süzüldüðü yerde can çiçek açar
hayal darmadaðýn , ümitler kýrýk
boðazýmda düðüm düðüm hýçkýrýk
sümbüller, gülþenler gülmüyor artýk
görüldüðü yerde gam çiçek açar
azgýn seller duruldu gün yoruldu
hasret ateþ oldu bahçe kavruldu
yaprak yaprak sokaklara savruldu
süründüðü yerde sam çiçek açar
yalancý dünyada bir garip kuldum
gönül defterinde sevda okurdum
yürekten yureðe sevgi dokurdum
örüldüðü yerde zan çiçek açar
Can Nuri gün güne bir baþka yandým
Aslý’yý kendime yar imiþ sandým.
Kerem’in ahýný þimdi anladým
sürüldüðü yerde gam çiçek açar
12
Yolcu
Saatler geçmiyor günler bir sancý
Gidenler dönmüyor yollar yalancý
Burda herkes garip herþey yabancý
Bir dertli türküdür ömrümüz yolcu
Sevda kuþlarýnýn kanadý kýrýk
Kim taþýr özlemin yükünü artýk
Bir yanýmýz efkar, biri ayrýlýk
Gülmüyor gönlümüz gözümüz yolcu
Þarkýlarda bir kuþ öter bilen yok
Gözyaþýmýz kan gölüdür silen yok
Kaç yýl oldu bekliyoruz gelen yok
Sürüp gider böyle küsümüz yolcu
Ta ezelden sarpa sarmýþ yolumuz
Tutmaz kanadýmýz kýrýk kolumuz
Yaban elde garip kalmak korkumuz
Açmadan solacak gülümüz yolcu
Ne ana ne baba, ne kardeþ bacý
Dünya bir han gibi ömür kiracý
Can Nuri Bulunmaz gönül ilacý
Bilmem nerde kalir ölümüz yolcu
13
Öyle uzaklarda arama beni
Öyle uzaklarda arama beni
melül mahsun bakan bakýþýndayým
sahte sevgilerde sýnama beni
kalbinin çýrpýnan atýþýndayým
dudaktan dudaða bir þiir gibi
yýldýzlara hasret bir þehir gibi
gönülden gönüle bir nehir gibi
nazlý bir pýnarýn akýþýndayým
sen var bu dünyada gönlünce yaþa
bakýp uzaklarda arama boþa
dertlerle bulursun beni baþbaþa
sen aðlarsan gözünün yaþýndayým
ayrýldýðýn yerde ah var,figan var
aðaçlar yas tutar, kýrýlgan dallar
gülünce çimlerde yeþil bir bahar
nazlý bir çiçeðin nakýþýndayým
her tufan ardýnda bir güz býraktý
solan her yaprakta bin giz býraktý
çektiðim her acý bir iz býraktý
þimdi bir ömrün kara kýþýndayým
sen hala içimde incecik sancý
biricik sevdiðim baþýmýn tacý
sarýldýðýn yerde kalsada acý
ben hala o pýnarýn baþýndayým
eserken baþýnda kavak yelleri
baðlanmýþtý gönlüm öyle serseri
sen hala o güzel, nazlý, cilveli
ben hala o ondokuz yaþýndayým
14
Bir Gurbet Masalý
Geceleri sokaklara kar yaðardý
üþürdük
bir hüzün çökerdi odamýza
kapanýp içimize aðlardýk
aðlardým…………………
aðlardý…………….
aðlardýk geceler boyu
ýslanýrdý pencereler
ýslanýrdý yalnýzlýðýmýz
ýslanýrdý geceler
ýslanýrdý bütün þehir
nem kokardý, is kokardý
özlem kokardý
gurbet kuþlarý dönerdi baþýmýzda
cama yaslayýp baþýmýzý
boynu bükük karanfiller gibi bakardýk
dalardým.....................
dalardý ................................
dalardýk anýlara
uzaklarda türküler çalardý kulaklarýmýza
hasretlik çekerdik ölesiye
yüreðimize bir ateþ düþerdi
yangýn olup yeryüzünü yakardýk
ben
Urfa’lý Mustafa
ve Maraþ`lý Ali
gözlerimizde biraz duman
biraz dalgýnlýk olurdu hep
susardým……
susardý................
susardýk kan kusardýk
susardý sokaklarda sarhoþlar
içimiz kan aðlardý
soranlara yok bir þeyimiz
iyiyiz derdik
ben
Urfa’lý Mustafa
ve Maraþ`lý Ali
bütün gece yataða uzanýp
tavana dikerdik gözlerimizi
bakardým…………
bakardý............................
bakardýk puslu ve ýslak
sokaklara gözlerimiz yaðardý
ölesiye sýlamýzý özlerdik
yüreðimiz acýrdý
gözlerimiz acýrdý
uyuyamazdýk
kalkýp sokaklara düþerdik
gezerdik sahipsiz kediler gibi
gezerdim.........
gezerdi .................................
gezerdik sabahlara kadar
sonra uyumadan iþe giderdik
her gece sazýmdaki hüzün olurdu gurbet
yüreðimizdeki sýzý
gözlerimize yaðmur diye düþerdi
acýlarý alýr içimize saklardýk
bir ben bilirdim.................
bir onlar ...............................
bir biz bilirdik ayrýlýk nedir, özlem nedir
çocukluðumuzu yaþardýk masalsý düþlerde
her bayram yeni papuçlar giyer
koþardýk ninemize
biz ona doðru koþtukça
o uzaklaþýrdý
bi -türlü yetiþemezdik
hep bir gün dönceðiz umuduydu
içimizde sakladýðýmýz
baþýmýzý yastýða gömüp
gizli gizli aðladýðýmýz
sýla özlemiyle doldurup içimizi
duvarlarla paylaþtýðýmýz
hep döneceðiz umuduydu
bunca kahrý yaþadýðýmýz
rüzgar eserdi geceler boyu
trenler geçerdi
her iniltide yapraklar üþürdü içimizde
yaðmur düþerdi gözlerimize
usanýrdým………
usanýrdý………
ýslanýrdýk…….
her gece böyle yalnýz, uykusuz
bir hüzün çiçeði kýrýlýrdý düþlerimizde
bir kardelen boy verirdi susuz
boynu kýrýk bir gelinciðin
sýzlayýþýný duyardýk yüreðimizde
ömür gelip geçerdi
mevsimler gelip geçerdi
fýrtýnaler eserdi içimizde
esen fýrtýnalar yüreðimizi delip geçerdi
hasret istasyonunda
yolcusuz kalmýþ
terkedilmiþ bir tren gibi dururdu kalbimiz
beklerdim……………………..
beklerdi……………….
beklerdik geceler boyu
ne gelen olurdu ne giden
yalnýz, çileli ve kederli
susuz, uykusuz ve dertli
beklerdik
kuþlar uçup giderdi uzak diyarlara
kuþ olup uçardýk ardýndan
alýp götürsünler diye
sonbahar rüzgarlarý estiðinde
yaprak olur savrulurduk
kar olur yüksek daðlara aðardýk
oturup yüreðimizin kýyýsýna
ince ince yaðardýk
rüzgar olup eserdik doruklarda
sel olup akardýk dünyanýn öbür ucuna
bahar gelmezdi……..
acý dinmezdi…………
kuþlar sevinmezdi……..
ve biz ölür ölür dirilirdik her gece
kimse bilmezdi
aðlardým…………..
aðlardý…………..
aðlardýk geceler boyu
silmezdik gözlerimizde akan yaþlarý
silmezdik ki kirpiklerimiz nemli kalsýn
silmezdim ki ýslak gözlerimizde,
soluk yanaklarýmýzdaki izden anlaþýlsýn
gurbet ellerde bir ömür çektiklerimiz
ömrümüz gelip geçerdi
trenler gelip geçerdi
biz yýllarý sayardýk
yýllar ömrümüzü
durmazdý kanamasý kalbimizin bir türlü
beklediðimiz o an gelmezdi
ben
Urfa’lý Mustafa
ve Maraþ`lý Ali
ne zaman bir vapur kalksa
bir martý havalansa
kalemimiz küserdi gecelere
payýmýza hasret,
yadýmýza sýla düþerdi
kýrýk hýçkýrýklarla kurþunlanýrdý uykularýmýz
yastýk bilmezdi
boynu bükük rüzgarlara takýlýp kalýrdý hayallerimiz,
sabah olmazdý
kýsacýk bu hayatta
alýp onca acýlarý sýrtýmýza
upuzun bir yolda
hiç yorulmayacak gibi koþtuk
sonuç bir avuç toprak
bir bedenlik kefen
þimdi ne Urfa’lý Mustafa var
ne de Maraþ`lý Ali
sýra bizde
þimdi anlýyorum ki sýla bir aþk
özlem bir rüya
kavuþmak bir hayalmiþ…….
15
Figan oldum, firgat oldum, zar oldum
Turna idim uçamadým gölümden
mecnun idim kaçamadým çölümden
bülbül idim ayrý düþtüm gülümden
figan oldum, firgat oldum, zar oldum
aþkýn narý tutuþunca gönlümde
eðildi dað gibi baþým önümde
pervaneler gibi yanýp döndümde
hicran oldum, hasret oldum, nar oldum
sabýr kar etmedi gözyaþlarýma
yaz ayý yel vurdu yamaçlarýma
güz ayý kar yaðdý gür saçlarýma
tipi oldum, boran oldum, kar oldum
yýkýldý üstüme umut daðlarým
viraneye döndü gönül baðlarým
þimdi gurbet elde durmaz aðlarým
ziyan oldum, duman oldum, ar oldum
bahar gelmez artýk gönül gülüme
boyun eðdim ihanete, zulüme
selam saldým gelsin çirkin ölüme
kalem oldum, ferman oldum, dar oldum
‘
16
Sýðaramda tüten duman gibiyim
Sorma ahvalimi, sorma halimi
sýðaramda tüten duman gibiyim
dalga dalga vurdu hayat zalimi
denizi of çeken liman gibiyim..
Sorma bu dünyada neden yalnýzým
söndü gökyüzünde yanan yýldýzým
baðrýmý deþtikçe inceden sýzým
acýdan inleyen keman gibiyim
Baharsýz bir ömrün kýþýnda kaldým
boranlý daðlarýn baþýnda kaldým
umarsýz bir hayat dýþýnda kaldým
yarasý deþilmiþ zaman gibiyim
Genç yaþýmda neler geldi bu baþa
yaðmurlar aðladý düþen her yaþa
feryadým çarparken dað ile taþa
imdada gelmeyen aman gibiyim
Bir bilsen nelere nasýl dayandým.
açan her gülü ben, benimdir sandým
nasýl sevdim bilsen, nasýl da yandým
baðrýna od düþmüþ orman gibiyim
17
Gözlerimde boran boran yaþ kaldý
Yalancý dünyada bir gün gülmedim
gözlerimde boran boran yaþ kaldý
gelen geçen vurdu dalýma benim
yüreðimde yýðýn yýðýn taþ kaldý
bir seven olmadý candan seveyim
bir baðým olmadý gülün dereyim
karlý daðlar yol vermedi gideyim
önüm arkam dört mevsimim kýþ kaldý
kýrýldý çanaðý gülden sazýmýn
çekilmez cefasý gönül nazýmýn
hükmüne baþ eðdim alýn yazýmýn
ele düðün bayram bana yas kaldý
dað demedin, taþ demedin yürüdüm
duman oldum karlý daðlar bürüdüm
kaderimi peþim sýra sürüdüm
ne giyecek çul ne yiyecek aþ kaldý
yolcu incitmedim yol incitmedim
çiçek koparmadým dal incitmedim
bir gönül kýrmadým kul incitmedim
Can Nuri’ye bir belalý baþ kaldý
18
Ürkek Göçmen ve Acemi
Yalnýzlýðýma uzattýðýnýz elleriniz yalancý
sahte gülücükler dökülüyor kaldýrýmlara
her karþýlaþtýðýmýzda
içtenliksiz merhabalar
yabancýlýðýmý üþüyor
dalýndan koparýlmýþ her çiçek
siyah saçlarým var, kara gözlerim,
özgür ellerim
ve umudum ki,
acýlar içinde yeþeren yaþama direncim
derin – dingin ýrmaklar akmasa hasrete
ve açmasa kýrmýzý bir gül gibi
göðsümün içinde sevgi
nasýl yaþardým aranýzda
böyle gökyüzüsüz
türküsüz
kanadý kýrýlmýþ yavru bir kuþ gibi
ürkek göçmen ve acemi
19
Gidelim üþümeden yüreðimiz
Bir eskici dükkanýna býrakýp hüzünleri
kapýlara, evlere vurup kilidi ,
bu þehri, bu sokaklarý terkedip gidelim
gidelim buralardan gidelim dostum
baðlayýp atýmýzý bir han duvarýna gidelim...
"Bu el bize yaramaz"
Öpüp yanaklarýndan gözyaþýný sevdiðimizin
koyup yüreðimizin üstüne sevdamýzý gidelim...
sýyrýlýp kininden düþmanlýðýn ,
bencilliðin kirinden arýndýrýp kalbimizi.
incittiðimiz her ne varsa helallaþarak
hayat haya etmeden hayallerimize gidelim...
varsýn anýlar ardýmýzda yaðmur olsun,
dolu olsun
sel olsun,
boðulsun dipsiz deryalarda
gidelim bizim olmayan bu þehirden
baharý saçlarýndan öpme aþkýna ,
yaðmur aþkýna, gül aþkýna gidelim
Bu acýmazlýklara, bu insafsýzlýklara,
bu vefasýzlýklara dayanmaz bu yürek
haydi kalk gidelim
daha fazla yýkýlmadan, kýrýlmadan, savrulmadan
yalan kuyular yutmadan benliðimizi
kirli kanallara katmadan ömrümüzü
hýrsýn, bencilliðin, kahpeliðin
ve tasanýn olmadýðý bir yere gidelim...
Gidelim üþümeden yüreðimiz
bir dað baþýna mesela
hoþ geldin desin bir ala geyik
merhaba desin bir çiçek
bir kuþ ötsün
bir dal gülümsesin
rüzgarlar bizim için essin,
bizim için doðsun güneþ
pýnarlar adýmýzý seslensin
ýþýldayan sular adýna ve aþkýna gidelim...
Hayat aðlamak deðil dostum
nefes nefes içine çekmek
þiir þiir seviþmektir hayatla
önyargýsýz, koþulsuz ve hesapsýz
yeryüzündeki sevgi aþkýna gidelim
Daðlara vursun çaðrýsý aþkýn
türküsü hayatýn
duygusu özgürlüðün
ve kendi kendinin anlamý
ve nedeni olan bir güzellik içinde.
gidelim þiirin ve aþkýn aþkýna gidelim
Yaklaþýrken bahar nefes nefes
kekikler yeþerirken, keklikler öterken
ýþýldayan sular aþkýna gülümserken ay
serilirken mavi göklere sabahýn ak yýldýzlarý
hayatýn türküsünü söyleyelim rüzgarlarla
bize göre deðil bu kirli maviler
riyakar iliþkiler
topla yüreðini gidelim burdan
gidelim kendimizle olmak aþkýna
gidelim vefa aþkýna, dostluk aþkýna gidelim...
20
Ah! Ýki Gözüm Ah!
Bir acýnýn çaðlayanýna düþtük iki gözüm
bir uçurum kýyýsýna
tutunduðumuz dallar incecik kýrýldý kýrýlacak
ne halden anlayan oldu ne de soran hatýrýmýzý
nasýl da acýyor hayatýmýz bir bilseler
bir bilseler neden hüzün yüklü bakýþlarýmýz
kýr düþmüþ saçlarýmýz
umudun siyaha büründüðü yerdeyiz
kimse bilmez kimiz biz, adýmýz ne, nasýlýz, nerdeyiz?
kalmadý bir anlamý artýk hayatýmýzda aþkýn, ayrýlýðýn
açan gülün, düþen yapraðýn, akan ýrmaðýn
sonbahar rüzgarlarý esiyor þimdi gönül ülkemizde
hayatýn ýstýraba dönüþtüðü yerdeyiz iki gözüm
Kimse bilmez kimiz biz, adýmýz ne, nasýlýz, nerdeyiz?
gözlerimizdeki bulutlarý kovsak
kirpiklerimiz yaðýyor yüreðimize
kirpiklerimizi baðlasak
kimsesizliðimiz týkanýyor boðazýmýza
kedere aralanan kapýdýr þimdi zaman
damarlarýmýzda kývranan ihanet acýsý iki gözüm
zaman deðiþti iki gözüm
hangi aðzý öpsek kokuyor
hangi duvara yaslansak çürük
her gece böyle uykusuz, yorgun, viran
yüreðimiz kanýyor, yanýyor ciðerimizín ortasý
bir ömürdür yorgunuz yollarda,
yaralýyýz
Kimse bilmez kimiz biz, derdimiz ne neden karalýyýz
hangi adaya sýðýnsak ihanet
sarý fýrtýnalar sarývermiþ kýyýlarýmýzý
suyu çekilmiþ ýrmaklar gibi
her dalga ömrümüzden bir þeyler kopardý iki gözüm
hiç bir liman saklamiyor bizi artýk
hep keder, hep hüzünle geçti hayatýmýz iki gözüm;
kanadý kýrýk kuþlar, yaralý turnalar, yetim ve yoksul çocuklar,
baðrý yanýk analar, baþý eðik babalar geçti ömrümüzden…
bu dünyada yönünü yitirmiþ iki kýrýk tekneyiz
denizi kirlenmiþ martý,
nereye uçsak uçurum
zehirli oklar saplanýyor kanatlarýmýza
gözlerimiz hüznün teknesi
hangi adaya sýðýnsak ihanet
hangi dala konsak kýþ
ne yana dönsek bir yanýmýz küs
ne yana dönsek yaðmur hýçkýrýklarý
kime baksak gözleri öksüz
aynalarda paramparça yüzümüz
yüregimize batýyor kýrýklarý
baharlara sevdamýzý, daðlara hayrkýrýmýzý duyuramadýk
dokunamadýk kanadý kýrýk güvercinimize
unuttuk içimizdeki umutlarýn beyazlýðýný
mavileri, yeþilleri, allarý unuttuk
sonu olmayan bir yolda gidip geldik bir ömür
kararýp kaldý düþlerimiz bir çöl akþamýnda
oysa uzak daðbaþlarýna yazmýþtýk umutlarýmýzý
denizlere, dalgalara, firtýnalara,
upuzun ýrmaklara yazmýþtýk sevdalarýmýzý
ki, kanatlarý sevdalý iki güvercindik mavi göklerde
vurulduk iþte yaþama týrmanýrken sevinçle iki gözüm
vurup göðsümüzden mülteci kuþlarý
hançerleyip ömrümüzü gidemedik buralardan
en çok temiz kalmak isterken kirlendik iki gözüm
vurulduk iþte ah iki gözüm vurulduk
yaralandýkça yaramýzý güneþle sardýk
zaman gelip geçti bütün baharlar geride kaldý, bütün keþkeler anlamsýz
ömrümüzde hep yýkýntýlar, depremler, kararan mevsimler geçti
geçen bütün mevsimleri beraber sýrtladýk temiz yarýnlar adýna
bir gün öpüp hayatý yaþlý gözlerinden
toplayýp pýlýmýzý, pýrtýmýzý çekip gideceðiz bu diyardan üzülme
varsýn özlemlerimize ihanet etsin hayat
sayki, acýklý bir flimdi seyrettik bítti
beceremedik ne yaþamayý, ne gülmeyi, ne de ölmeyi deriz þu yalan dünyada…
21
Olur mu Olur Olmaz Deme
Bakarsýn bir gün çýkýp gelmiþim
turna kanatlarýna yükleyip yüreðimi
olur mu olur olmaz deme sakýn
gözlerimde nazlý bir bahar
dudaðýmda gurbet türküleri
içimde tomurcuklanan hasretlerle
merhaba demiþim
günaydýn demiþim, gülaydýn demiþim
düþmüþüm yüreklere bir tomurcuk gül gibi
belki bir sabah bakarsýn yine beraber
bir bulut çizmiþiz Munzur’un göðüne
dudaklarýmýzda o eski ýslýk
birlikte týrmanmýþýz daðlara
yüksek tepelerde konaklamýþýz
Birlikte ýslanmýþýz yaðmurlarda delicesine
baharýn geldiðini, yaylalarýn yeþerdiðini
kumrularin seviþtiðini görmüþüz
halaylar çekmiþiz beraber, türküler söylemiþiz
ve yeni bir umudu karþýlar gibi uzak yollarda
gurbetten gelen bir dostu beklemiþiz
olur mu olur olmaz deme sakýn
bakmýþsýn çiçek açmýþýz saksýlarda
kýrlarda sarmaþýk olmuþuz
ikimizin yüreði ile sevdalanmýþýz
sarýlmýþýz bir gelin çiçeðine
yeni doðmuþ bir bebek gibi
merhaba demiþiz dünyaya
olur mu olur olmaz deme sakýn
özlemlere kar yaðýnca gönül daðýnda
bakmýþsýn yine çýkýp gelmiþim yaðmurlarla
bölüþmüþüz acýlarý, hasreti, sevinci
birlikte aralamýþýz perdesini anýlarýn
gün akýp gitmiþ üzerimizde
oyunlara dalmýþýz yine, geç kalmýþýz eve
kulaklarýmýz da yýldýz hikayeleri
ayýþýðýna batmýþ üstümüz, baþýmýz
yüzümüz, gözümüz gül yarasý
olur mu olur olmaz deme sakýn
pencereni açýk býrak her gece
bakmýþsýn aþýp denizleri dalga dalga
rüzgarýn kanatlarýna binip gelmiþim
bakmýþsýn yine beraber çýkmýþýz gurbete
hasret çiçekleri koklamýþýz yollarda
yýldýzlar düþürmüþüz topraða yüreðimizden
birlikte söylemiþiz sevda türkülerini
birlikte üzülmüþüz, birlikte gülmüþüz
birlikte koþmuþuz dere boylarýnda
yamaçlarda yoldaþ olmuþuz kekliklere
birlikte yorulmuþuz, yýkanmýþýz çaðlayanlarda
olur mu olur olmaz deme sakýn
bakmýþsýn bir gün çýkýp gelmiþim
sarýlmýþýz onca yýlýn hasretiyle
gözlerimizde iki damla hasret çiçeði
yeni bir güneþ alýp dalýmýza nar gibi
düþmüþüz yola
bir sen, bir ben, bir de dostluðumuz
yorgun hayatlarýmýzýn akþamýnda
üþüyen yaralarýmýz
saçý aðarmýþ umutlarýmýzla
yüzümüz, yüreðimiz gurbet yarasý
dertleþip gitmiþiz kolkola
...../
unutmam seni
sende unutma beni
yüreðinin sesinde
yüreðimin sesini dinle ve orada bir yer ayýr bana
sen gönül dostumsun benim, gülüþü gül kokan
yüreðini yazamadýðýn þiirlere sakladým
þiirleri yüreðime
unutmadým son sözlerini, gülen gözlerini
bilirim gözlerin güneþtir senin, yüreðin gökyüzü
...../
sensizlik bir uçurum þimdi
þimdi her gece bir mektup yazarým sana
bulutlara asarým, rüzgarlara atarým
unutmadým korktuðumuz geceleri
okuduðumuz kitaplarý
yediðimiz dayaklarý babalarýmýzdan
görmesekte biribirimizi, duymasakta sesimizi
buluþuruz bir gün elbet
gönülden gönüle giden o yolda
yýlda bir de olsa
ziyaret edemiyorsam seni
halimi aramýzdaki ulaþýlmaz daðlara ver
vefasýzlýðýma deðil
mevsim kýþ
üþüyorsun belki
unutma dostumsun sen, gülüþü gül kokan
her zaman açýk gönül kapým
..../
öldün
beni de öldürdüm
yüreðime gömdüler seni
22
Oturup Seni Düþündüm
Yýldýzlar öperken gökyüzünü
mavi bir gecenin atlasýnda
oturup seni düþündüm
ýlýk bir gözyaþý damlasýnda
sesler geldi uzak denizlerden
gemiler kalktý sýra sýra
bir martý havalandý üzerimden
bin özlem döküldü sulara
hasret yüreðime bulandý
yüreðim sevdalara
bir demet bulut oldu gözlerim
daðýldý uzaklara
seni þiirlerde aradým kitaplarda
türkülerde þarkýlarda aradým
ýssýz bir gecenin oylumunda
oturup seni kanadým
23
Dönersen Cevizaðacýn Tanýr mý Seni?
Taþýr mý yüreðin bunca aðrýyý ihaneti?
göç eder mi acýlar baþka bir acýya?
yakýnlaþtýkça kýyýsýna uzaklaþýr mý Aþk?
dayanýr mý söz dudaðýndaki son sancýya?
paylaþýr mý yalnýzlýðýný bir daðbaþý ýssýzlýðý?
dönersen cevizaðacýn tanýr mý seni?
özlem dediðin saçlarýný okþayan ninen mi?
seslensen bu kýyýdan alýr mý seni?
bir gün çaðlayanlara vurunca türkülerini
havalanýr mý sesinden yine bir kuþ dalgasý?
aþký filizlenir mi kalbinde o nazenin kýzýn
kapanýr mý içindeki kýrýk sevda yarasý?
ay buluttan çýkýnca yýldýzlar gülümser mi?
eser mi baþýnda yine o eski kavak yelleri
dudaðýný öptüðün gül, sevdasýna küser mi?
arar mý kýyý köþe seni mahmur gözleri
24
Hasret Çýrasý
Ne zaman akþam olsa bir hüzün çöker
Ýçimde bin özlem beslenir durur
Bilirim ne yapsam ulaþmaz sesim
Yüreðim çaresiz seslenir durur
Her gece kahýrla anarken seni
Bir hasret çýkmazý kucaklar beni
Uzayan raylarda ömür treni
Gözlerde bir bulut izlenir durur
Yetmiyor hayale kollar sarýþým
Gidenler dönmüyor ah garip baþým
Her gece yastýða akarken yaþým
Taþ duvarlar bile hislenir durur
Ah edip aðlama ey deli gönül
Gözyaþý verdiðin bana tek ödül
Arzular baðýnda kopardýðýn gül
Her dem hicran ile süslenir durur
Can Nuri silinmez alýn karasý
Deva bulmaz artýk gönül yarasý
Ümitle yaktýðým sevda çýrasý
Hasret konaðýnda islenir durur
25
Hazan aðlar, suzan aðlar, dal aðlar
Kýrýk bir sandalým gam denizinde
tutuþtum yandýkça aþkýn közünde
üflet-i mecnunum leyla izinde
kumlar aðlar, sahra aðlar, çöl aðlar
hüsran ile geçti baharým yazým
dinmedi yýllarca baðrýmda sýzým
tellere vurdukça inledi sazým
çanak aðlar, mýzrap aðlar, tel aðlar
gülün sevdasýyla dinmez figandým
ateþ-i aþk ile gark olup yandým
gönül gülzarýndan nara boyandým
gülzar aðlar, sözler aðlar, dil aðlar
halimce yaþarken yazý baharý
yaðdýrdýn baþýma doluyu karý
boþa mý bülbülün figaný zarý
baðban aðlar, bahçe aðlar, gül aðlar
ömrümü adadým bilmedin ey yar
dolaþtým gurbeti hep diyar diyar
estikçe baþýnda bir deli ruzgar
yollar aðlar, hasret aðlar, yel aðlar
baðýrdým, çaðýrdým duymadýn sesim
kalmadý ruhumu þenleten mevsim
yýrtýldý kalbine çizdiðim resim
kâðýt aðlar, kalem aðlar, el aðlar
yapraðýn aðýdý hazan yelinden
gönülün kýrýðý arsýz dilinden
vefa bilmez bir vefasýz elinden
hazan aðlar, suzan aðlar, dal aðlar
26
Güller anlamýyor hasretim seni
Derya olup çile çile çaðlarsýn
Göller anlamýyor hasretim seni
Yaðmur yaðar yaþýn yaþýn aðlarsýn
Seller anlamýyor hasretim seni
Bir dost gülüþüne uçup sevinçten
Medetler umarsýn hayalden düþten
Bir çiçek ezilse kanarsýn içten
Güller anlamýyor hasretim seni
Nerde öksüz görsen boyun bükersin
Herkesin gönlünce dilek dilersin
Mevsimi gelmeden yaprak dökersin
Yeller anlamýyor hasretim seni
Alýn yazgýsýna ayak direndin
Gönül yazýsýna boynunu eðdin
Güzelmiþ çirkinmiþ demedin sevdin
Eller anlamýyor hasretim seni
Bülbülün çektiði kendi dilinden
Güllerin çektiði bülbül elinden
Bin türkü söylesen gönül halinden
Diller anlamýyor hasretim seni
Can Nuri Kimler yazmýþ kara yazýný
Kimler çeker artýk gönül nazýný
Çalýp dertli dertli kýrýk sazýný
Teller anlamýyor hasretim seni
27
Hasret yarasýnýn közünde kaldým
Yeryüzünün yalnýz yalnýzý benim
gökyüzünün kayan yýldýzý benim
yüreðin dermansýz sýzýsý benim
öksüz bir çocuðun gözünde kaldým
açan her gülü ben benimdir sandým
yüzüme her gülen yüze aldandým
nasýl sevdim bilsen nasýl da yandým
hasret yarasýnýn közünde kaldým
Ferhat þirin için dillere düþmüþ
kerem aslý için küllere dönmüþ
mecnun leyla için çöllere düþmüþ
gerçek sevenlerin izinde kaldým
feryadým çarparken dað ile taþa
bulutlar aðladý yaðmurdan yaþa
bir deli sevdadýr geldi bu baþa
bir dertli aþýðýn sazýnda kaldým
nasýl özlemiþim taþ topraðýný
deli deli coþan þen ýrmaðýný
ilkbaharda yeþeren yapraðýný
bir yaban gülünün nazýnda kaldým
þu gurbet ellerde boynum büküldü
avuç avuç göz yaþlarým döküldü
ah çektikçe cigerlerim söküldü
boþ kalan annemin dizinde kaldým
bazen düþ peþinden koþtum yoruldum
deli çaylar gibi çoþtum duruldum
bir aþk için kör kurþunla vuruldum
öldüm sahipsiz bir mezarda kaldým
28
Daðlar çiçek açsýn diye bekleme
Kuþlar þarký söyler bahar erince
nazlý kýzlar aþka meyil verince
deli rüzgar, es gönlüme serince
daðlar çiçek açsýn diye bekleme
yol açýlsýn nazlý yarim tez gele
Amanýda be hey daðlar amaný
daðýlsýn baþýmýn gamlý dumaný
her bahar mevsimi yayla zamaný
dallar çiçek açsýn diye bekleme
yol verinki nazlý yarim tez gele
Yandý yandý küle döndü közlerim
bahar gelir ben gülümü özlerim
aðlamaktan kan çanaðý gözlerim
yollar çiçek açsýn diye bekleme
yol açýlsýn nazlý yarim tez gele
Karlý daðlar bulutlarýn aðýtsýn
seher yeli yapraklarýn daðýtsýn
o yar gelmez ise gönül ne yapsýn
aylar çiçek açsýn diye bekleme
yol verinki nazlý yarim tez gele
29
Aðlama kanadý kýnalý turnam
Ayrý düþtük ceylan gözlü o yardan
daðlara ah çöktü dumandan kardan
bilemedik kaç yýl geçti aradan
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým
kahpe felek bizi bulmadan uyan
yollar tipi boran olmadan uyan
dalýnda goncalar solmadan uyan
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým
sanmaki aðlayan bir daha gülmez
ümitler sararýr güller yeþermez
gidenler bir daha sýlaya gelmez
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým
30
Yol vermezki nazlý yarim tez gele
Karlý daðlar bulutlarýn aðýtýr
yol vermezki nazlý yarim tez gele
eser yeller yapraklarýn daðýtýr
gül vermezki naz nazlý yarim tez gele
yandý yandý küle döndü közlerim
bahar gelir sevdiðimi özlerim
aðlamaktan kan çanaðý gözlerim
el vermez ki nazlý yarim tez gele
uzak bir adada canlarým kaldý
dünyaya bedel mercanlarým kaldý
yürekte bitmez hicranlarým kaldý
gel demez ki nazlý yarim tez gele
haram oldu gecelerde uykular
yediðim ekmekler içtiðim sular
lal mý oldu aðýzlarda dualar
dil vermezki nazlý yarim tez gele
31
Karlar erimeden ben nasýl gelem
Aldým mektubunu tez gel diyorsun
Karlar erimeden ben nasýl gelem
Keklikler ötmeden bahar gelmeden
Gonca derilmeden ben nasýl gelem
Pencere önünde yaslanýp cama
Seni düþünürüm sabah akþama
Derman bulunmadan gönül yarama
Hasret örülmeden ben nasýl gelem
Aðlarým gurbette kan doldu didem
Kimim varki baþka, ben kime gidem
Kahpe felek ilen kozum bölmeden
Hesap görülmeden ben nasýl gelem
Pencere önünde yaslanýp cama
Seni düþünürüm sabah akþama
Sitemin eyleme bu Nuri Can’a
Hesap verilmeden ben nasýl gelem
32
Bir yaným daðlarda yaralý þimdi
Yine bahar geldi karlar eridi
Sýlanýn yollarý aralý þimdi
Bir yaným fýratta çaðlayýp durur
Bir yaným daðlarda yaralý þimdi
Gönlümü geldiðim yerde býraktým
Fidanlar büyüttüm yelde býraktým
Akan gözyaþýmý selde býraktým
Günlerim yas ile karalý þimdi
Hasret burgu burgu kalbimde iþler
Çok uzakta kaldý gördüðüm düþler
Munzur yaylasýnda baþlamýþ göçler
Kervanlar yollarda sýralý þimdi
Can Nuri yar bizi anar mý bilmem
Anýp da yüreði yanar mý bilmem
Menekþe gözleri kanar mý bilmem
Acep neyler gözüm maralý þimdi
33
Gidersen ardýnda bakýþým kalýr
Gidersen ardýnda bakýþým kalýr
Ýpek gömleðinde nakýþým kalýr
Kuzusuz meleyen koyunlar gibi
Yanýk yüreðimi yakýþým kalýr
Yüce daðbaþlarý kardýr dumandýr
Koklayýp sevecek haldýr zamandýr
Senden baþka kimin varki bu yerde
Gidersen yaþamak bana haramdýr
Sevip doya doya kanýþým mý var
Benim senden özge yanýþým mý var
Gidersen gözlerim yollarda kalýr
Haber getirecek tanýþým mý var
Gelince her mevsim yayla zamaný
Daðýlýr daðlarýn gamlý dumaný
Savrulup dursada gönül harmaný
Ne baharým kalýr ne kýþým kalýr
Ömrümde nihayet bulursa demim
Sonsuz ufuklarda kaybolur gemim
Deryadan deryaya durulmaz selim
Gittiðin yollarda gözyaþým kalýr
Süsenler sümbüller saçýný yolar
Gül açmaz bahçeler yapraklar solar
Gözlerim dört mevsim boþalýr dolar
Dertli çaylar gibi akýþým kalýr
Sevda oku deðer paralanýrým
Hasretle hicranla yaralanýrým
Can Nuri dünyada yalnýz kalýrým
Her gece yastýðý sarýþým kalýr
Kuþlar vedalaþýp yeller eserken
Gitme sarýl bana zaman var iken
Mezarým üstünde bir sarý diken
Bir de ah yazýlý bir taþým kalýr
34
Ey Dünya
Baþýma yaðdýðýn kar diyemedim
Ömrüme biçtiðin dar diyemedim
Kapattýn önümü engeller ilen
Sýlada bekleyen var diyemedim.
Çöl yurdumda nazlý güller bitmedi
Kuru dalda Þeyda bülbül ötmedi
Bir yaným ayrýlýk bir yaným ölüm
Yar hasreti bu serimden gitmedi
Amanýnda behey dünya amaný
Kara yazdýn þu anlýma fermaný
Dertten derde saldýn garip baþýmý
Vermedin derdime bir tek dermaný
Ateþ yaktýn yüreðimin baþýnda
Hayat ayaz oldu kara kýþýnda
Dertten derde sürükledin ömrümü
Verem ettin beni genç yaþýnda
Her derdin bir devasý var ama
Doktor merhem bulamadý yarama
Yüreðimden nice nice kurþun yedim
Bunca acý vurulmuþken sýrtýma
Ýstemedim tahtýn ile tacýný
Bana verdin dünya kadar acýný
Ne kadar yakýndým ne kadar yandým
Vermedin bu Can a can ilacýný
35
Hasret Pýnarý
yýllar geçer ben hep seni özlerim
kime baksam seni arar gözlerim
þiir þiir hasret kokar sözlerim
türkü yanar, þarký yanar, dil yanar
çýkmýyor aklýmda hayalin sesin
unutamam seni hep kalbimdesin
nefesimin içinde sýcak nefesin
içim yanar, dýþým yanar, el yanar
hep düþünürüm gurbet ocaðýnda
hasretin bucaðýnda, kar kucaðýnda
bir mektup yazarým aþk sýcaðýnda
kalem yanar, kaðýt yanar, kül yanar
geçip gidiyor yaþamadan baharý
hep gönlüme yaðar daðlarýn karý
türkü türkü akar hasret pýnarý
sazým yanar, perde yanar, tel yanar
çeke çeke bitmez benim dertlerim
baþýmýn üstünde gezer kederim
bülbül gibi zarý figan ederim
bahçe yanar, bülbül aðlar, gül yanar
36
Hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar
Hazan ezgisi estikce yellerde
kaldýk boynu bükük gurbet ellerde
bir yanýk türküdür gezer dillerde
sazlar aðlar, perde aðlar, tel aðlar,
bir yel gibi geçer bütün umutlar
dertlerin bir olur acýný kutlar
sarýnca baþýný kara bulutlar
yaðmur aðlar, boran aðlar, sel aðlar
gurbetlik bir bela, bitmez bir çile
çekersin ömrünce ah-ý vah ile
vursanda baþýný taþa nafile
hasret aðlar, gurbet aðlar, yol aðlar
koca dünya dar baþýna yýkýlýr
lokma lokma boðazýna takýlýr
yüreðine kör düðümler atýlýr
anan aðlar, bacýn aðlar, el aðlar
düþtükçe peþine dost senden kaçar
ellerin böðründe kalýrsýn naçar
ne bülbüller öter ne güller açar
bahçe aðlar, bülbül aðlar, gül aðlar
dostum dedim kurþun yedim kaçýndan
bir lokma alamam ölsem acýndan
kan dökülür bulutlarýn saçýndan
hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar
37
Sazýmda inleyen teller aðlasýn
Kimsesiz kaldýðým gurbet ellerde
ahýmda dinmeyen yeller aðlasýn
bir yanýk türküdür düþmez dillerde
sazýmda inleyen teller aðlasýn
yeþiller tükenmiþ toprak yoz olmuþ
esmiþ sam yelleri yollar toz olmuþ
dallarda bir figan baðlar bozulmuþ
bülbüller ah etsin güller aðlasýn
vefa bilmez bir hayýrsýz seveli
yýkýldý gönlümün kökten temeli
þu öksüz ruhumun bitti emeli
ýrmaklar bulansýn seller aðlasýn
her yüze güleni dostum belledim
koyun oldum kuzum ardý meledim
vatanýmý terk-i diyar eyledim
dönüþü olmayan yollar aðlasýn
38
Munzur daðý çiçek açmýþ gülümser
"Munzur Daðý Silelenmiþ Garinen
Aram Açýk Ela Gözlü Yarýnan
Eller Düðün Bayram Eder Yarýnan
Benim Günüm Geçer Ah-U Zar’ýnan"
Türkü
Munzur daðý çiçek açmýþ gülümser
eser ýlgýt ýlgýt yel bayram eder
bahar gelmiþ karlar erir yol sesler
çoþar deli deli sel bayram eder
nazlý menekþeler titrer rüzgarda
arzu halim kaldý o güzel yarda
ne bilsin bu baþým elemde, darda
vurur tezeneler tel bayram eder
sormayýn kalbime kalbim ne diyor
düþmüþ ataþlara feryat ediyor
sevdiðim kýz ele gelin gidiyor
çalýnýr davullar el bayram eder
nergizler uyanmýþ keklikler seker
yardan ayrýlmasý ölümden beter
hasret bahçesinde bülbüller öter
dalmýþ hayaline gül bayram eder
ne bir gül kokladým ne bir gül derdim
ne de bu dünyada murada erdim
en güzel gülümü ellere verdim
el oðlu sarýlmýþ kol bayram eder
herkes yüreðine bir güzel seçti
benim yüreðime ateþler düþtü
munzur çiçek çiçek bahar eriþti
yapraklar oynaþýr dal bayram eder
sevinçli yaylaya göçüp konanlar
halaylar çekiyor kýzlar oðlanlar
sarýlmýþ sazýna aþýk olanlar
daðlar türkü türkü dil bayram eder
39
Yaðmur olup düþsem bir gül dalýna
yaðmur olup düþsem bir gül dalýna
süzülsem damla damla yapraðýndan
turna olup uçsam caným vatana
öpsem bin özlemle has topraðýndan
kýnar mý gurbeti saysam yýllara
yanar mý hasreti döksem yollara
çiçek çiçek sarýlsam baharlara
bir selam uçursam özlem daðýndan
Varsýn size kalsýn gülüm gülþenim
Alýp dertli baþým yollara vurdum
Terk-i diyar ettim vataným yurdum
Varýp gurbet elde mekaným kurdum
Gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Ne baharým kaldý, ne güzüm kaldý
ne yokuþum ne de bir düzüm kaldý
ne yüze bakmaya bir yüzüm kaldý
varsýn size kalsýn gülüm gülþenim
Kapýlýp giderken akan nehirde
duramam, duramam ben bu þehirde
döner miyim bilmem bir gün gelirde
Gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Çoþkunca akarken tutuldu bendim
ardýmda sevmeyi bilmeyen dendim
sevda savaþýnda hep ben yenildim
varsýn size kalsýn gülüm gülþenim
Sanmayýn bu dünya hep size kalýr
kötüler hayat defterine sarýlýr
seven sevdiðinden öcün mü alýr
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Burnumda tütse de yurdum vataným
varsýn uzaklarda kanasýn caným
kýrýlsýn umudum, aðlasýn kalbim
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Ben bir Can Nuri’yim canýmdan bezdim
ne bir gönül kýrdým ne çiçek ezdim
alýp dertli baþým diyarlar gezdim
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
40
Yusuf
Geldik devr-i cihane meydâna düþtük
dertten kaçar iken derdi giryâna düþtük
söyle nedir bu derdin dermâný ey yusuf
derman arar iken zeydi zindana düþtük
Hayat mý yalan ey yusuf, dünya mý sahte
doðruluk mu bir hayal, insan mý kahpe
yýllarca direndik de bir doðru ahte
Bezm-i felek vurdu ahtý amana düþtük
Aldattýlar aldatmadýk birkez birini
öpmedik namerdin kan irinli elini
redettik bu dünyanýn bütün kirini
kadir bilmez bir devri zamana düþtük
Helalý harama katmadýk ey yusuf
menfaat için dostu satmadýk ey yusuf
münkürden yana taraf tutmadýk ey yusuf
iblisler içinde hisbi yalana düþtük
41
Hayal adasýnda giz vurdu beni
Þu gurbet ellerde kimsesiz garip
Her öksüz bakýþta göz vurdu beni
Sen benim derdimi bilmezsin tabip
Bahar ortasýnda güz vurdu beni
Sel suyunda bir katrecik zerreyim
Bazen gökyüzünde bazen yerdeyim
Bilmem nerelerde hangi eldeyim
Hayal adasýnda giz vurdu beni
Deyme tabip deyme gönül yarama
Dermansýz derdime derman arama
Saçlarý sýrmadan geçilir amma
Kaþlar karasýnda göz vurdu beni
Bulut olup yaðdým gül bahçesine
Gül olup aðladým bülbül sesine
Dolaþtým yýllardýr delicesine
Sevda yollarýnda iz vurdu beni
Çile kaynaðýndan içtimde geldim
Ýhanet çaðýndan geçtimde geldim
Aþkýn sýcaðýndan piþtimde geldim
Hasret yarasýnda köz vurdu beni
Deyme tabip deyme bu gönül hasta
Gülmedi kaderim kederde yasta
Dökemem derdimi yarene dosta
Dudak arasýnda söz vurdu beni
Depreþtirme beni dertlerim çoktur
Sineme saplanan zehirden oktur
Bin tabip çaðýrsan faydasý yoktur
Diken tarlasýnda öz vurdu beni
42
Gurbet Türküsü
Gurbet oldu mekanýmýz
Yurdum evim, yerim gitti
Gitmek ister ah canýmýz
Dizim tutmaz, ferim bitti
Uzatýrým yetmez elim
Aðlayarak akar selim
lal olmuþ aðzým, dilim
Ne dert, ne kederim bitti
Hasretlik baðrýmý daðlar
Ne bilsin derdimi daðlar
Kimi yitmiþ, kimi gitmiþ
Göçen aðlar, geçen aðlar
Ne düz ovam ne daðým var
Ne yeþilim, ne baðým var
Ne gidecek takat kaldý
Ne el, ne de ayaðým var
Altmýþa ulaþtý yaþým
Bitmedi gamým, telaþým
Bir dost bulup silemedim
Yanaðýmda kaldý yaþým
Mansur’un darýnda kaldým
Bülbülün zarýnda kaldým
Terkeyledim evi, yurdu
Zulmün diyarýnda kaldým
Ateþ düþmüþ bir gül gibi
Baðrý yanmýþ bülbül gibi
Boyun eðmiþ sümbül gibi
Kader baþým eðip gitti
Daðlarýn seliyim þimdi
Baharýn yeliyim þimdi
Sanmayýn deliyim þimdi
Ayrýlýk canýma yetti
kaçýrdým elden fýrsatý
sürüp gitti ömür atý
süremedim saltanatý
sular boþa akýp gitti
Yaram ki hasret yarasý
Silinmedi gam karasý
Kahpe felek haber salmýþ
Þimdi ölmenin sýrasý
43
Dostluða dost ol, uzanan elin
Aþýk Hüdai ye Nazire
‘’Gönül Çalamazsan Aþkýn Sazýný
Ne Perdeye Dokun Ne Teli Ýncit
Eðer Çekemezsen Gülün Nazýný
Ne Dikene Dokun Ne Gülü Ýncit’’
Sel olup akarsan ýrmak incitme
yaðmurla yaðarsan toprak incitme
Rüzgarla esersen yaprak incitme
Ne aðaç incinsin ne dal incinsin
Ne ateþe dokun ne külü incit
Ne Leyla’ya ah et ne çölü incit
Ne bülbüle dokun ne gülü incit
Ne bülbül incinsin ne gül incinsin
Tutamazsan dalý yeli incitme
Nehre akamazsan seli incitme
Çalamazsan sazý teli incitme
Ne çanak incinsin ne tel incinsin
Edepli ol edebince takýn
Olma cahil meclisine yakýn
Nankör ile çýkma yola sakýn
Ne yolcu incinsin ne yol incinsin
Sorma rengini, dinini, dilin
Dostluða dost ol, uzanan elin
Arý gibi çiçek olsun her telin
Ne kovan incinsin ne bal incinsin
Terket gitsin nâm ile þaný
Alnýnda dürüstce taþý niþâný
Arada hatýrla bu Nuri Can ý
Ne bir gönül kýr ne kul incinsin
44
Bir kýrýk daldayým sana sýðýndým
Gökyüzü aðlarken düþen yaþlara
yürek dayanmýyor eðik baþlara
feryadým çarparken kara taþlara
bir deli dalgayým sana sýðýndým
yaz tükendi ömür kýþýnda kaldým
felek yendi hayat dýþýnda kaldým.
öldüm ama hep kýrk yaþýnda kaldým
bir yarý yoldayým sana sýðýndým
ne aydýnlýk bir gün, ne sabah gördüm
yüreðimde deprem deprem ah gördüm
baktýðým her yerde hep günah gördüm
bir garip haldayým sana sýðýndým
güller bürünürken taþý, topraðý
çekildi ömrümün akan ýrmaðý
kurudu bahçemin yeþil yapraðý
bir kara çalýyým ana sýðýndým
bir dost bekledim teni baharýndan
yüreði gül kokan aþk diyarýndan
bir umut kalmadý artýk yarýndan
bir gizli duldayým sana sýðýndým
bir bilsen ah ben neler, neler gördüm
bir bilsen ne yaðmur,ne seller gördüm
ne rüzgarlar esti, ne yeller gördüm
bir kýrýk daldayým sana sýðýndým
Nuri CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.