SAVAŞMAKLA...

Düþünmekle baþ edemeyen yabancý eller,
Tutar seni kör bir kuyuya hapseder.
Yorgun, bitap düþmüþ gözler seyreder,
Bekler dinsin diye yüreðindeki sesler.

Zamana uymak çözer mi sorularý?
Sorunlar üstüne gelince yalnýzlýk çöker sabahlarý,
Çare bulmak için çalarken kapýlarýn ardýný,
Bilemezsin belki de sendedir cevaplarý.

Baktýðýn her yerde, hissettiðin her anda,
Geceleri uyku girmeyen gözlerine mesela,
Bir yorgunluktur düþer omuzlarýna,
Tarifi yoktur hiç kimsenin yaþamýnda senden sonra.

Yýldýzlarý seyrederken gelir aklýna,
Takýlý kalýr aklýn, kalbin limanýnda,
Beklersin geçmez ki kabuk tutan her yara,
Aklýn baþýnda deðildir düþünürken koltukta,

Hani hissedersin bazen bir anda,
Uyanýrsýn yataktan binbir umutla,
Çaresiz bakarsýn etrafta yaþananlara,
Yok mu bir yolu yoruldum savaþmakla.




Sosyal Medyada Paylaşın: