Ben okula gidip. Kör cahilliðimi Deli hançerle yüreðinden vurmuþtum. Soðuktan kaskatý kesilen gönlüme. Hayat bahþetmiþtim.
Ben okula gitmiþtim. On üç yaþýnda Körpecik kardeþimi kocaya veren babama. Asrýn savaþýný açmýþtým.
Ne töre, ne kan davasý, nede aþiret aðasý. Açtýðým cehalet savaþýna. Köstek olamamýþtý. Ben okuyorken Miras bölünmesin diye Küçük kardeþime Abimin emaneti yengemi say gördüklerinde de Yüreðimden vurulmuþtum.
Savaþým silahla deðil Ne kýlýç, ne top, ne tüfek. Bu kör cahilliðe tek silah kalem. Silahým kalem Törem ilim Cahilliðim bilim Bu kan davasýna Ellerim zulüm olacak Haydi kýzlar okula Haydi nazlý çocuklar Yürü ihtiyar dedem Cehalet yýkýlacak Töre, kan davasý berdel Tüm zulüm yok olacak 22.11.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
DADAŞIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.