NE KILIÇ NE KALKAN
Ne çileler çekmiþti.
Kýnalý elleri ile kaðný çeken Emine Bacý.
Satý Kadýn, Nene Hatun.
Ne çilelerle büyütmüþlerdi.
Kalem kaþlý, ela gözlü yavrularýný.
Evde tek baþýna býrakýp,
Dededen kalma baltayla, satýrla.
Karþý durmuþlardý o Ermeni ve Rus’a.
Ne umutla, ne ümitle büyütmüþtük sevda çiçeklerini.
Gönül saraylarýmýzda
Her bir karýþ toprakta
Kayalarýn yosun tutan baðrýnda
Koca çýnarlarýn devasa heybetinde
Yeþil çimenler de yeþil çayýrlarda.
Bin cefayla büyütmüþtük, kutsal vataný.
Sevgi ve þefkatle
Hoþgörü ve baðlýlýkla sarýp sarmalayýp.
Mumya gibi sarmýþtýk
Her ýrktan her renkten vatan evlatlarýný
Rahmet kazanýna âtýp kardeþçe kaynatmýþtýk.
Kim ne derse desin.
Ýsterse kan emici vampir olsunlar.
Bu vataný haince kuþatsalar da.
Bu vatan bölünemez.
Bölünemez ki asla
Daima paidar kalýr.
Birleþse bütün dünya.
Biz varya biz ne helalimize haram katarýz.
Ne de tek ferdimizi yada atarýz.
Biz varya biz
Þanlý Türk evlatlarýyýz nede bu vataný satarýz.
19.02.2017 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.