Küçücük ellerim var benim
Güçlü ve çalýþkan
Tuttuðunu koparan
Aldýðýný býrakmayan
Bu aralar þikayetçiler
Hiçleri barýndýrmaktan
Her pisliði yýkamalarýna raðmen
Ýzlerini taþýmaktan
Hissiz kalan ellerim
Umudu
Umutsuzluða ihbar eden
Feleðin hain çarkýnda
Çark döndükçe
Tuttum derken
Tutunamayan,ellerim
Yine boþ
Yine sefil yaþamak zorunda kalan
Bir avuç kan kalýr
Benden geriye
Gözlerim
Tüm olumsuzluklara raðmen
Hala görebilen
Katran karasý geceleri bile
Aydýnlýk yapan
Maviye düþen kýzýl yangýnlara
Beyaz giydiren
Tüm figüranlarý
Umut eþliðinde güzelleþtiren
Perde inmiþ önlerine
Bu kaçýncý sahne diye sýzlanýp dururlar
Bu günlerde
Aðlayan deðildir sadece gözler
Güne düþen zamana eþlik ederler
Tik,tak sesimi?
Akrep ile yelkovanýn
Kovalamacýsýmý yoksa
Gem vuramadýðým
Acýlarým
Milyonlarca damla yaþ
Nehre dönmüþ
Çýrpýnmak bir çare
Boðulmadan
Karaya vurmak için
Ah bu susmalar
Beni kahreden
Susmalar
Görebilseydin gözlerimi
Tutabilseydin o küçük ellerimi
O zaman anlardýn
Beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.