Hangi Ölüm Korkutur Beni

Varla yok arasý bir aþkýn
arafýnda kalmýþ adamým ben.
Anlamsýz günleri,
bitmeyen geceleri en iyi ben bilirim.

Pýlýný pýrtýný toplayýp gitmiþ
bütün umutlar,
hayallerim dünden hasýraltý.
Acýlarýn ciðerini yerinden söken
acýlarým var.
Çareleri çaresiz býrakmýþlýðým
çok olmuþtur.
Katran karasý gecelerde gölgemi bulmuþ,
sarýlmýþým
Çýkmaz sokaklarda yol tarif edenlerle
çok karþýlaþmýþým...

Hali vakti yerinde bir yalnýzlýðýn
baþ kahramanýyým þimdi.

Rüzgara baðrýmý dayamýþ,
ayazda sabahlamaya alýþmýþým
Ýbrahim’le ateþe atýlmýþ,
Yusuf’la ayný kuyuyu paylaþmýþým.
Zindan’da Mem’le küflü duvarlara çentik atmýþým.
Ferhat’la dað delmiþ,
Mecnun’la çölde uykusuz kalmýþ,
Kerem’le narda yanmýþ adamým ben...

Aç kalmýþ, açýkta kalmýþým
Kimseye minnet etmemiþim.
Kabuk tutmayan yaralarýmý,
kör býçakla kanatmýþlýðým çok olmuþtur.
Aþýklarýn sazýnda kopan tel benim
Gecenin hüznünü ,sabahýn hicranýný
avuçlarýmda yakmýþ adamýn ben...

Ayýn gözlerinde sevdiðimin gözlerini içmiþ,
sabahýn seherinde
çimenlere çið olmuþ yaðmýþým.
Göçmen kuþlarýn kanatlarýna yüklemiþim hasretimi.
Serçelerin gözyaþlarýný
kirpiklerimde tutmuþ adamým ben.
Hangi gidiþ ürkütür ?
Hangi bekleyiþ üþütür ?
Hangi ölüm korkutur beni ?





Sosyal Medyada Paylaşın: