KOPAN YÜREĞİM

KOPAN YÜREÐÝM
Yüreðime de açan kardelen çiçekleri,
Baharýn kokusu gibi
Sarar bütün gönlümü…

Yeni umutlara yelken açar;
Okyanuslardan derin,
Gökyüzünden küçük hayallerimle…
Gece rüyalarýma misafir ederim onlarý.
Gün doðunca;
Gerçekler çýkar yer yüzüne
Ve ben yine olmayacak hayaller kurarým.
Ah, bir defacýk sevine bilsem,
Þu aðaçlar gibi çiçeklenip gülümsesem.
Nerde?
Bir kara bulut gelir,
Alýr götürür bütün hayallerini,
Bütün sevinçlerini…
Hani dilinden düþürmediðin bir þarký vardý ya
“Yalan dünya”
Bu dünyanýn her þeyi seni yorar.
Þarkýlar yorar,
Beklemek yorar,
Özlemek yorar,
Boþ vermek bile yorar.
Bir an gelir, susarsýn.
Susmak bile yorar insaný.
Göçmen kuþlarý gibi
Göç edesin gelir.
Gidip gelir umutlarýn.
Düþünemezsin.
Ýþte o zaman artýk
Yaþayan bir ölüsün.
Bir kuþun gagasý bir aðacý yýkabilir mi?
-Yýkar.
Bir söz bir insaný kahredebilir mi?
-Öldürme bile öldürür.
Daha bir çok þey þuramda darmadaðýnýk.
Toparlayamýyorum!
“Ne kadar ruhsuzsun” Dedi,
“Beni acýtacaðýn kadar” Dedim.
Her gün biraz biraz daha ölüyorum,
Havadan, sudan konuþtuðumuz gibi…

Þu daldaki kuþun sesine bir kulak ver hele,
Ne sýcak!
Hasretim bir kuþ sesine.
Sakýn uçacaðýný kimseler söyleme!
Yoksa ilk iþleri
Kanatlarýný baðlamak olacaktýr.
Ne yaparsan yap
Ýki kiþilik mezar yok!
Ne kadar seversen sev,
Vefa yok!
Sonra baktým ki içim geçmiþ gitmiþ bu dünyadan,
Tutmuþ beni ciðeri beþ para etmeyen sarý bir yýlan!
Sonra çýðlýk çýðlýða,
Yedi kat gökten hüzünler iniyor,
Lime lime bir þeyler kopup gidiyor yüreðimden.
Sonra göçüp gidiyorum,
Cennet cehennem denilen her yerden!...
Yusuf Yýlmaz









Sosyal Medyada Paylaşın: