ÝKÝ ÝSTANBUL Bugün Ýstanbul’u gözlüyorum, Yedi tepenin birinden. Sisler içinde deniz, Sultanahmet’te minareler, Ayasofya’nýn kubbeleri, Güneþ doðarken, Topkapý Sarayýnýn kuleleri, Güneþ doðarken, Bir anlýðýna beliren bir hayal gibi… Büyülü bir bulut gibi, Bir masal gibi, Taze bir baþlangýç gibi, Genç, umutlu ve güzel…
Bugün Ýstanbul’u gözlüyorum, Yedi tepenin öbür yakasýndan. Ah birde ne göreyim! Hayaleti andýran, Betondan yýðýnlar. Çapraþýk evler, Bir birine toslayan caddeler… Sönen anýlarým burada sanki, Ölen hayallerim, Yýkýlan düþlerimle Þehrimizle birlikte, Yitirdiðimiz kendimize bakýyorum, Yedi tepenin birinden!.. Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.