SEN YİNE DE BİLME SEVDİĞİMİ

Çok þey aldýn götürdün benden
Geçen yýllarýn hesabýný ver bana
Nasýl da sevmiþ inanmýþtým
Umutlarým ertelendi kaldý baþka bahara

Ellerin ellerimde günah çýkarýrdýk sanki
Geçmiþin izleri bilmem silinir mi
Söyle
Mevsimler mi deðiþti yoksa biz mi
Saklarým aþk acýsýný tam yüreðimde
Göremedik gerçekleri
Kör olan ben miyim yoksa sen mi

Kapýldým azgýn dalgalara sürükleniyorum
Bir yaným uçurum diðer yaným aþýlmaz daðlar
Ne kadar da hassassýn dayan be yüreðim
Söyle artýk kime güveneceðim
Yediðim darbeler kemik kýran cinsinden
Bir þey olmamýþ gibi sineye mi çekeceðim

Söylemeye cesaret edemem
Senle ilgili neler düþündüðümü
Ýsyan etse de yüreðim
Dudaklarýmda mühür var
Dilim lal olur konuþamam

Yürürüm yalýn ayak kalbimde ki fýratta
Kirpiklerim ýslanýr farkýnda olmayarak
Yanaklarýmdan süzülür hüzün damlalarý
Kaçýrýrsýn gözlerini bir suçlu gibi
Yüzünü yüzüme dokundurarak

Uykusuz gecelerimde darmadaðýn olurum
Dinlediðim her þarkýda seni bulurum
Suçlusu olmadýðýn gözlerinde kaybederim kendimi
En ihtiyacým olduðu anda
Yanýmda görmek isterim seni

Yarým kalan bir þiirdin son yazdýðým
Bir ümit yüzünde tebessüm ararken
Her satýr baþýnda durup aðlarým
Sen ki korkuyla gönlümü sýnayanýmsýn

Aþk sen diye baþlayan
Her kelimenin ilk harfiydi adýn
Açýk denizler de yorulmuþ
Son limanýydýn ruhumun

Ah benim ömrümden ömür çalaným
Anlatamadým sana ne kendimi ne de sevgimi
Ýçten içe nasýl eridiðimi
Sen yine de bilme sevdiðimi önemseme beni

Sen benim canýma ot týkayaným
Ruhuma kibrit çakaným
Ama bir þeyi gözardý etme sakýn
Ben ömrümce bir tek sana aðladým
Sen gözyaþlarýmý yaðmur bulutlarý mý sandýn ...




Refik
19 . 02 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: