TEYAKKUZDA ŞEHİR VE ŞİİR...

Ýçinin ikramlarýnda þehrin,
Büyük ölçekli yangýnlarýnda
Unutulmuþ semtlerin
Belki de aþk pazarý iksirinde bilinmezin.
Görünmeze dair kanaat
Azýmsanmayacak hüzün yüklü kelam
Ve geniþ mezhepli yalanlarýnda
Kaçkýn þehir gezginlerinin…

Büyümeye dair madem inancýmýz,
Son gaz tetiklenen hüzün,
Karamel renkli þarkýlardan alýp da nasibimizi
Ýçimizi çöreklenen acýlardan
Derlediðimiz masallara biz
Bile inanýrken safça…

Teyakkuzda þehir ve þiir,
Yalýn aktarýmýnda gökten inen umut;
Sarý benizli yorgunluðun da ilahý adeta
Eþlik eden huzurdan
Çalýntý bir i mge olmak adýna
Bandýkça ömrü geçmiþe,
Bayat ekmek tadý adeta
Yüz görümü mutluluðun izini sürdükçe
Ve çetrefilli azaplara düþtükçe yolumuz…

Bir kýtadan bir denize;
Bir yürekten düþen dehlize
Ýnce uçlu bir acý
Yine þaibeli ömrün siluetini
Çizdiðimiz sakil günce.

Ýri cüsseli adamlardan korkup da saklandýðýmýz
Hatta yurdumuz, evimiz, bucaðýmýz
Yine gönül perdesi açýk
Sonuna kadar yalnýzlýðýn da týnýsý
Haylice yüklü hatta dünden hazýr.

Demem o ki;
Sen, þair
Belki de emrine amade þu kalemden
Payýma düþen
Ne ise sorguladýðýn
Al benden de o kadar
Hele ki ömrün tefrikasýna biat
Üç beþ cümleden doðan rahmeti
Boca ettikçe yüreðe
Kýsýk ateþte piþen bir þiir yazmaktan
Gayri ne gelir ki elimden,
Demenin bile meramýna
Duyulmaz mý þükür?



Sosyal Medyada Paylaşın: