MAKTUL...

Uzun cümlelerin yalnýzlýðýna tanýk,
Þehla söylemlerin
Sönmeyen ferine talip
Biçemden yoksun bir þiir talep etmek adýna
Yoksunluðun zikrine atýl bir yürekle
Konuk bir kýyamdan ötürü
Bu sessizliðim ve densizliðim.

Gölgelerden alýp da nasibini,
Kýrýk bir þiirin dizesine vakýf;
En olmadýk nimeti aþk belleyip
Savurmak dolgun düþleri
Yine þiirin nidalarýna yenik düþen
Bir hüznü,
Keþke teðet geçseydim,
Demenin gücünden bile yoksun
Hele ki yeknesak yorgunluðun
Üstüne içtiðim çayda bile
Yansýyansan sen yudum yudum.

Bir de þerh düþmek adýna
Çayýma attýðým her þekeri
Nimet bilip
Yüklenmek yine þiirin sýrtýna
Belki de koruk bir acýyý evlat bilip
Okþamak baþýný
Üstelik sefil benliðin kuytularýna konan
Bir kuþu da sen bilip
Uzanmak korkusuzca kanatlarýna
Ýncitmekten korkup
Bir de fýsýldamak
Duyulmayan bir sesle
Sadece Yaratanýn varlýðý haiz bu özleme.

Anlýk hezeyanlardan da arýnýp
Nakþeden sessizliði didiklemek
Hallaç ki pamuðu avuçlarken,
Sýra dýþý bir gökyüzüne düþen bulut misali
Edindiðim þu fevri ve devingen ömrün
Aralýksýz tozutan baðlaçlarýnda
Ayrý düþmek andan
Ve kapanmak bilmeyen
Perdenin bir de perde arkasý
Yalnýzlýðý,
En ucube ve sivri bir söylemde
Feveran eden kim ise
Yüksünmeden sevmek sakilce,
Yakýnmadan yürümek bir baþýna:
Yüreðin naþýna sahip çýkmaksa iþin özü
Ben çoktan talibim, sevgili.

Öldüren deðil
Ölümüme sevinen tek canlýyým;
Ne de olsa
Þuur kaybýndan bu yana
Geçmeyen zamanýn
Tutarken þeceresini
Islýklanan bir þarký tadýndayým,
Adý unutulsa da gitmediðim þehirlerin;
Anmakla mükellef þiiri
Þiar bildiðim bu tutsaklýðýn da þerefine
Ölmekten men ettiðim
Bu atýl aþký,
Varsýn sahiplenmesin hiçbir eþkâl,
Hiçbir kanýt izine rastlamadýðým
Olsam da en meçhul resim.

Derinlerde boðulmayý
Arz eden bir maktulüm;
Sýradan belki sýra dýþý;
Ne yakýndýðým ne de tutunmaktan
Vazgeçtiðim
Hoyrat varlýðýmda kanayan bir sureyi
Sadece Hak nezdinde haykýran
Ýçin için.



Sosyal Medyada Paylaşın: