Ruj

Bir þiire baþlýyorum.
Üstüm baþým kasýmpatý gibi acý kokuyor.
Ve hep bu yaðmurlu bir akþam üstleri
Sardunyarýn göbeðine çift dikiþ atýyor müjgan.
Ruj yerine
ahþaptan dizeler sürüyorum
dudaklarýma..
Göðsüme düþüyor ölü kýrlangýçlar..

Saçlarýmý uzattýkça,
Ve kýzýla boyadýkça uçlarýný,
Sancýlý bir yaðmurun genzinden geçiyor Ekim.
Yalnýzlýk,
Koca bir Ýstanbul’u doðuruyor avuçlarýma.
Farkýndaysan,
Saçmalýyorum yine uzadýkça bu þiir..

Aslýnda
susmakta deðil bu.
Kadýn olmanýn diðer yanýnda eksikliyor ellerim.
Kalbim de bir yýðýn kýrýk,
Omurga kemiklerim yanýyor bu yüzden.
Hiç bir parmaðým da izi yok geçmiþin.
Sýrtýmda sigara yanýklarý sönüyor
Bir kül tablasý gibiyim..
Pis,
Ve leþ gibi kokuyor geceliðim..

Ve,
Bazý geceler
Uzun basma elbisesimi yýkýyorum
paslý bir leðende.
Rutubeti vuruyor yüzüme, damý akam bir gençliðin diðer yüzünden..

Ve,
Artýk ucuz fondetenleri sürüyorum
beyaz tenime .
Esmer bir kadýna benzesem, ne ala
Çirkin bir kadýn,
Ve yorgunum da üstelik.
Yaþlandýkça süs kaðýdýna benziyor ellerim.
Ben,
üþümeyi annemden öðrendim.
Susmayý da,
Kadýn olmayý da.
Sonra yapraklarýný döken bir gölge fesleðeni gibi ,
kýrýk bir vazo buldum kendime.
Ondan yaðmur damlalarý deðmiyor tenime.
Hiç bir þey
Ve hiç bir acý...


Söyleyin onlara
Ölümüm de, rutubet kokan duvarlara þöyle yazsýnlar.
Ruhumu hiç satmadým.
Sadece bir kaç þiir ödünç verdim müjgana..

".. Müjgan benim iç sesim...

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: