MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Badem Çiçeği
İbrahim Çelikli.

Badem Çiçeği



Badem Çiçeði NÝSAN 18

ökçesindeki baðcýklarýndan asýlýydý
yoldan yandaký köþe eðrede
“geçi gönü”nden bobamýn çarýðý
ebecezim “-hinci çarýðý bilen, keyen mi ðaldý”
“ha bi yadiðer” deyelek uzadýp
ardýndan öneceðinin cebinden çýkardý
güçcük bi “nazar boncuðu”nu
ucunda bi tosba(ða) yavrýsý gurusu
guru çarýðýnan yarennik etsinner uçu haralda
çatý çatýlmadan önþe
mertekler atýlý(r)kana
"ay yavrým, ha eðreye bi perçinleyvisen
ben de sana halvalý çomaç biþiriviviren"
Üsüðün Melid sarýlýp düðere, eðrenin ucuna
aðzýndan aldýðý sekizlik yesyeni mýhý
yarý beline gadak çakýp,
ucunu keserin deliðiynen yamýp
eðreninta anný çatýna " mýhlayývýdýydý
ikindin geçeni "boba"ya ip gerildi
Usda Aziz dellal ünner gibi
uzun uzun baðýrdý
"gene mi geldii.. gene mi geldii
Cennet-i âladan beri mi geldi"
herkeþler çapýt havlý getirdiydi..
eðrede ipi nazar boncuklu tosba gurusu
bobamýn geçi gönünden çarýðý
eyatlý bir yel esse savrulur
“gýldýr, gýldýr” sallanýr durur
ýldýr ýldýr parýldar mavý “gök boncuk”,
“nazara birebir”,
“gök-göze bek eyi ðelir”
“Allah gök gözlülerin nazarýndan emin eylesin” diye
tüm dovalara “Amin” der,
elimizi yüzümüze sürer
içimizden bildiðimiz her dovayý okurduk..
hemi de kaþlar-kaþlar kerre!
ha? bi de neyeyse
bi de hiþ “cizme”
olmadý ðetdi bizim evde


















agamýn papbasý bana devredilince
taha do(ð)rusu, ona yenisi alýnýnca
benim olan “yirik papba” ya
týð, piz ve mumlu ipine(n)
Üssük Dede ðibi özene bezene yorakla yama
dedemde kimbilir taha ne hünerler varýdý
tenikeyi sabýrla deler dörpü uydurur
iþin yoðusa; geþ annacýna bak dur
azameti, ciddiyeti mahareti seyiret
sayesinde müstamel yoraklý papba, acanta olur
“yesyeni oldu aða! meh bakalým”
deye keydirdi, keyf baðýþladý
“agayýnkýndan gabadayý oldu hemi,
hemi de bu gýslavet”
"O" ne derse inanýrdým,
haddizatýnda meselenin aslý-asdarý
benim uçu(n) en möhümü onun elinin emeði olmasýydý
gerisi hekaye, zaten
yani öyle münasip görmesi yeterdi
bana ne gerisinden; neneyen,
etiraz aklýmýn ucundan bile geþmezdi
sýmsýký duttum, ayaðý gýrýk geçinin buynuzunu
debelendi gaale almadým,
yerli-gatli goyvumadým..
içim getse de "beðirmesi"ne aldýrmadým
damýn gözarasýnda zipli
mýh sandýðýnýn alt tahtasýný getirdi
çuvaldýzýnan seyikledi
þelek çapar yazmýþýn arka bacaðýný
bi yandan da imtama devam etti
“kimin ümmetisin”,
“kimin zürriyetisin”
"imanýn þartý"
"islamýn þartý"
"oku bakalým Gulya’yý"
nayeti epeyi bi sustu,
çapar yazmýþýn caný yanýyomuþ,
aldýrdýðý yok ni’nesin
dediðine göre "bu iþi yapmasý" gereðiyomuþ
gözlerimin içine-içine baktý
dene dene konuþtu
“-aðða” dedi bakdým….sustum!
“hu an etibarýyna(n) ..
..!
senin yetimlik-gopillik bitti
adamakýllý; böyüdün ga(y)ri”
bak hinci aklýma ðeldi de
hakkaten yau! ben o ðün böyüdüydüm
eþþeðe kendim bindim; ik-diba
Mullapak depesinde daþ çýkaran bobama
ommaþlý azzýk götürdüm..
çelimsizliðimi, gebeþliðimi unuttum,
iresmen beyo(ð)lu ðibi gasaldým..
yorak yamalý gýslavet papbalarimýna(n)
boz eþþe(ði) ma(h)mýzladým
umurumda deðilidi gýslavet, yama yorak
papbam eþkere birkaç numara böyüðüdü oyusa
emme dedem; “seneye de keyersin” deyicekleyin.. avundum..
barnaklarýmý büküp, pabbanýn kahýna basarak
“tarrýk-turruk” sürüdüm.
gardaþým uçun örkenle eðreye çuncak;
bana da mükafat olalak söðüt dalýndan bi "at” düzüverdi,
halý ipinden gemli
ilk atýma atladýðým gibi
“daahh” dedim, yarýþa götürdüm
Bobuþ Emmilerin evinardý dosdolu böyük-güçcük
her evden bir-kaçar çocuk
akrabacak, akrancak; doluþduk
çoktan süngerli dona, askýlý pontura
terfi etmiþ akranlarýmýn yanna
el sýrasýnda, güya; söðüt dalýndan da olsa;
atý olan yeniyetmelerden olmuþtuk
ne zamandýr özenir dururdum onnara
ne aðaç,
ne günyaðsalayan,
ne topuk,
ne tel tekerli araba,
ne fýrfýr;
ne cýrcýr,
ne de ötekiler gibi týmýlý býçak
Hapbanalarýn fýrýnaa do(ð)ru akýn etdik
cümbür cömat; elbirlik
burcu burcu
hakgaþlý çörek kokusu
gemi azýya aldý “deynek düldül”üm
gem boynumda; seðirtdim bi eliminen dutduðum atýna(n)
atbaþý olmayý bi yanna býrak,
açýk-ara en arkaya galsam da
geri galmadým, ötekiler gibi benim de aðzýmda
coþkulu "gopuduk, gopuduk.. gopuduk"
sözde nal sesleri eþliðinde
dört nala sürdüm..






annaçdaký gonþu evde
iki mes lastiði vardý
Köse Memedinen Ümmüce
Çoban Ýrbemin pappasý
yazýn toz-toprak dolu
kýþýnan cizmesi çamurlu
üþümezmiþ ayaklarý
ýslanmazmýþ çoraplarý..
omzunda guzu-yunu kepenek cabasý
zemheri-memheri dinnemediler
kaþlar kere, her gece aðþam gararýnca
Þaban Emmilere dünürcü getdiler
Macar Odasýnda birikip köyün ekabir dakýmý
“münasip” olmasa ortaya konmazdý Allahýn adý
nayeti "agasý Muzaferden nekdip gelmiþ" dediler dee
öyle;
afyon çapasý bitince
gonu-ðonþuynan “aðýzdadý”,
ekin otu ayýtlandý
afýyon çapalandý
tandýr ekme(ði) de ettiler
Þaban Emmilerine(n) Köse Memedler
elbirlik-barabar, yolma önü
feskilenli þerbet iþdik bir dernek günü
Esme’nin niþanýnda
agamýna yaþýt Kevser; "görümce", "aba" oldu
gardaþý akraným M(u)ammer aga
iki evin yolmasý-harmaný
denesi, samaný Köse Ýbirem’in boynunun borcu
merdimenneri seðidelek çýkarýrýdý
hayay valla bildiðin on þiniklikden maada çuvallarý
"uzatmanýn gereði yok" deye hemen o sene
“harman sonu”
herkeþlerden önþe
ters, ganlý çalýþý,
bazarý beklemeden Yalavaca urbaya gedilip-gelinince
ev ev oku
ikindin geçeni bi cumayderneðinde
bizden yanna camiden çýkannar
Gur’an okudular
hocaynan Gabýþ Musa
sa(ð)dýç? bi el “tek tüfeð” atdý, damýn ucunda
söðeden eðreye mýhlanan sýrýðýn en okarýsýna
“bayrak asýldý”
Terzi Hasan dikiþi Ay-Yýldýzlý
nerden baksan görünüyodu
öte sözün beri baþ bunun adý “düðün var”.
lokum-püskevitden hanýmbudu,
böyük-güçcük var demeden tüttü cýðaralar
yedekler kulaðarkasý
devrisi ðün davul zurna; Göynücekli Cafaroðlu!
“görseniz bi!
ortalýk nasýl þennendi,”
en acemisinden oyunlarýmýzý oynadýk
bildigini sandiklarimiza bakip
baðýrdýk, çaðýrdýk, galgýdýk
tatar arabalarý arkasý arkasýna
niyeyse turladýlar geldiler Mezerdüzünü
yarý yolda “yeniðelin” kendi açmýþ yüzünü
nayeti bir mes lastik daha geldi gonþuya
meþin, dabanný, kösele topuklu
“gacýrt gucurt” ses çýkarýr Esme’nin her sekiþinde
cangýr-cungur boynundaký "beþibiryerde"
þangýr-þungur Gocabaþlý Abdýlla iþi
yengattan dökülmüþ gümüþ-bakýr bilezikleri
minder, kýrlent, hasýr yastýk; sandýk
her þeyleri “cedit yeni”ydi
ertesiðün elimizi öptü, birercik de mendil verdi
utandým, tühaf biþiydi
Esme Ðelin daha; o Macargýzýnýn evindeki
mavi laylom pabuçlardan giymedi..
ahýra, aðýla inmedi.
süpürmedi, yemlemedi, saðmadý
Halýcý Memet’den ödünç alýnmýþ “baþlýk”
“gelin ertesinde”; kekili, zülüfleri kesildi
ve evlerine halý dezgahý çakýldý
yoldan tarafa bakan duvara
elbirlik imelek döküldü, gülecende ip sarýldý
direzi gerildi, sýrýk geçirildi
eðri demir, doðru demir, maþa
mengene kuruldu;
Esme Ðelin er kalktý,
halý dokudu günboyu
modele baktý
düðüm attý
“küt” “küt” “küt” kirkit vurdu
bi an eveli
borç ödenecekmiþ
peynir, yoðurt çalmadý,
aþ piþirmedi
o beline inen sekiz belik saçý
bir daha örülmedi
"nassý olsa kökü kendinde"ymiþ.




ýsdar çözüleceðdi bizim eve de;
"gari seneye" ðaldý
cevizlerin altýnda; hasýrýmýz yarýbaþlý
ikindin geçeni seðirtdim vardým
hiþ oralý olmadý
“sen get, bireþdene gelceðmiþ de” diye savýþdýrdý
umurunda olmadým, diretdim
goca goca adamlar varýsa da, yoðusa da coga derdinde
yapýþdým goyvumadým bobamýn golunu,
Gökçe Mamýdýn gayfada
her zaman ki ezberim
“ebem ünneyo”ya, aldýrmayýnça
“anamýn böbee olmuþ” deye celallandým
emmiler gülüþtü,
“olan mýýý, gýz mý?”
domuþdum, çinzimi çekdim, gaþlarýmý çatdým,
alt dudaðým büzülü
sovuk oraleti “cangýr, cangýr” garýþdýrmadým, bekledim
içim getse de bi yudumcuk iþmedim
gözlerimi gýrpmadým, kimselere aldýrmadým,
eve geli(r)kene bobamýn elini dutmadým,
ilk diba;! bobama olmadýk sorular sormadým
o da co(v)abýný bildiðim,
laf olsun kabilinden sözde dersler vermedi
"beðenmediðin falancanýn bi o(ð)lu var diye
efendilik, hýrsýzlýk, yalakalýk, müslümanlýk üstüne
uyduruk bi hekaye annatmadý
maval okumadý
özenmemi, dýkgat kesilmemi
nazar-ý dikgatýmý çekmedi
sizin annacanýz önüþkü yarennikleri etmedik..
eskinki ðibi birileri geþsin deye de beklemedik
evel-evelden beridir etdiði
möhüm hususlara girmedik
“evet” “hayýr” “buyur” demedim
o da yannýþlarýmda "ha öküz ha!" demedi
þembellik etmedim ben de
"Türküyenin baþþehri" sormadý
"Cumuriyeti kim kurdu" da demedi
"Ýreyisicum(h)ur, baþbakan" da
vali-gaymakam da anmadý
elimi tutmadý, barabar seðirtmedik.. "kuþ-kuþ" da
hayada girdik bobam merdimene ayak basamadý,
dama çýkmadý, netçeni bilemedi
ahýra yöneldi.. goya
mallara bakmak mahana
Allah var ben de eve giremedim
dam baþýnda goya bobamý bekledim
damýn eðrelerinde orak beldenat
deliklerde yýðýlý urgannar, örkenner
duvarlardaký gazzýklarda gözer
heryerlerde biþiyleri daradým..
!
“iki eli ganda da olsa, her zaman etiþirdi”
ebeme “geliiinn çoðaldýnýz mý gýý!?” deyelek geldi
“ha hunu bi soðutmadan yeyvireydin ay Azime” dedi
bi tek Goca Halam sahýnnan pelte getirdi
zehre çeci, un-bulgur çuvallarý arasýnda
yarý baygýn yatan anama
anam önþe bana yedirdi..
onnar ebeminen öte yanda oturakana
anam ga(l)kdý Okarý Çeþmeye suya ðetdi
“yengattan aga olmuþuyun”
“papýcým dama atýlmýþ”
erkeð adamýn erkeð eniþdesi olurumuþ
“o ðelin olu(r)kana atbaþý dutarýmýþýyýn”
“onu satýp bana gelin alý(r)larýmýþ”
hani “gýz” demeselerdi yeterdi..




gün gelip bizim eðreye de bayrak asýlýkana
kýna yakýlacaðdý sarý saçlarýna
iki yannýnda ayna
kepezin "yedi irenk" poçulu
“tuð”un allý-mavýlý “tavýktüyü”
elinde pembe laylom “gelin gülü”
ben de kösele dabanný mes alca(ðý)dým sana
ama eve ne ýsdar, ne de halý tezgahý aslaa!
bir de; ne seninkinnerin,
ne benimkinnerin adý çocuklarýmýza
anam anasýnýn adýný goydu da n’oldu
“bi Allahýn gulundan gabil” görmedi “Dudu”
bobam öykünüp ýradyonda türkü çaðýran garýya
ezenine seslendi gulaklarýna
“ne demekse?”
“Nejla” goymuþtu böbe(ði)mizin adýný
güccük gardaþýma ðöre de “cezla”
“püm” dedi, “an-na, bob-ba” dedi
“aga” DEDI..
"hafhaf" deyemedi Nejla bebiþ
zaten bi sonuraki böbeðe de “Gülcan” hazýrdý
“Nejla-Dudu?” deðmedi yaþýna
anamca; “nazar” deðmiþ
sapsarý uzun saþlarýna
parýl parýl gülen gözlerine
boðazý býçýk, býngýldaðý yara
"hakgaþlý somruk" verdim almadý
"çýðrýna çýðrýna çatladý getdi zavallý
anamgil ovada yolmada
ebem “bi ðurþun bile döküvermedi” nedense
aðþam garannýðý godular geldiler Mereçe Mezerliðine
ertesi ðün bulduk agamýna(n)
öte yanda bi Goca Çalýnýn dibinde
daþ çevrikledik gýranýna
!
gonçlarý gara yundan, anamýn“beþ þiþ”ine ördüðü güçcücük çoraplarý
bobamýn “baþ yastýðý”nýn içinde
bir de çapýtla baðlý iki belik sapsarý saçý;
o yasdýðýn içinde kim bilir daha ne yadigerleri vardý
benim; ne yun yasdýðým oldu, ne yadigerim
muradým…; murattýn, muradýmdýn ..
muradým? bitecik sen’din!
çocukluðumdun
oysa sen; þe’re gelin olma sevdalarýndaydýn
sen gelin oldun
ben elin!
!
?
canýn sað olsun!









DÝPNOTLAR
ökçe: ayakkabýnýn arka kýsmý
eðre: toprak dam ve çatýda mertek(yatay dikme)lerin duvar dýþýnda kalan kýsýmlarý, saçakaltý
yerli : ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok
fýrfýr: pervane
cýrcýr : çember
týmýlý : sapsýz býçak
acanta; yeni, yesyeni, yepyeni, ilk el, eldeðmemiþ, kullanýlmamýþ.
seyik: kol ve bacak kýrýklarýnda kemiðin doðru kaynamasý için yanlara konulan tahta, atel.
Cumayderneði: Perþembe
püm: sucedit: yeni, kullanýlmamýþ, kýz eli deðmemiþ
goca hala : büyük hala
örken: örülmüþ ip, halat
çuncak: salýncak



anlaþýlmayan hususlar ve kelimelerin bildirimesi halinde katkýnýzdan onur duyulacaktýr.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.