sahi kimi beklerdim her gün, her yerde seninle ayný þehirde olmasak bile köþeyi döneni sen sanýp koþardým, sevda iþte yeþil kazak, siyah etek; sen demekti bende
her sabah pembe gömleðimi giyiþim; ilk iþ berbere gidiþim üçübirarada stokumu kontrol ediþim nedense hâlâ kýrmýzý elma bekletirim
papatyalardan, plakalardan fallar, sana tuttuðum þarkýlar, kuruttuðum güller, papatyalar yollayamasam da sana yazdýðým mektuplar
bir gün gelirsen sunacaktým þiirlerin, mektuplarýn, anýlarým senli düþlerde bile mutlanýrdým.. “ya giderse” diye yýkýlýrdý hülyalarým
þarkýlarda adýn geçse!, adýna rastlasam olmadýk bir yerde sevinçler dolardý içime gözlerim dolardý hasretinle
caným acýrdý “ya mutsuzsa” diye aah ahh! nerden rastladým Ayten’e “birini seversin” dedi ümitsizce baþkasýný sevmek mi, senin üstüne
senden baþkasý ha! ah Ayten ah! nerden rastladým sana “var beni unut ama mutsuz olma asla”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.