SAHİLİ OLMAYAN DENİZLERDE

Mazinin izleridir alnýmdaki çizgiler
Her biri ayrý bir yaþanmýþlýk ve hüzündür
Katmerleþti acýlar attýkça içime
Fincanda soðuk bir kahve gibi
Buruk bir tad býrakýr kuruyan dudaklarýmda
Yüzüme kapanýr umuda açýlan kapýlar birbir
Sürülür paslý sürgüler son kez
Ýstemesem de çekilir perdeler açýlmamacasýna
Hayallerinde ki yolculuða çýkýyorsun belki de
Yelkenler fora der kaptan
Biliyorum dönüþü olmayacak bu seferin
Kýyýsý olmayan limanlara atacaksýn demir
Hýrçýn dalgalardan seni soracaðým hergün
Haber getirecekler sensiz kýyýlarýma dokunarak
Sevdiceðinin gözü yaþlý diyerek
Ve ben bir kez daha yaþarken öleceðim
Solacak ümit çiçeklerim yeþermeyecek
Hani sararan yapraklar düþer ya topraða
Takýlýr esen rüzgarýn peþine
Ýþte ben de öyle savrulup gideceðim
Söyle hüzün bakýþlým
Bu kaçýncý can yakýþýn
Kime bunca havan kimeydi cakan
Elbet çýkacaktýr bir gün seni de yakan
Ben kabuðuma çekilip kaldýkça sessiz
Yüreðimi acýtýr söylediðin her bir söz
Hançer olup saplandý yaktý içimi
Hani biz farklýydýk seninle
Aþkýmýzý kazýmýþtýk beynimize
Hüzün yaðmurlarý kalýcý iz býraktý bizde
Gözümüzde ki sevda pýrýltýlarý
Yaþ olarak düþtü önümüze
Ateþ böcekleri yol göstermeyecek bize artýk
Aþký ne yaþadýk ne de yaþatabildik
Üç yanlýþ bir doðruyu götürdü bak
Biz bize yapayalnýz kaldýk
Sahili olmayan denizlerde ...



Refik
14 . 02 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: