Uykumda gördüm, aðlýyordun Sokak lambalarýnýn arasýndan geçiyordun hýnca hýnç huzur ýslatýyordu gölgemi yumuþuyordu zaman ürkek ceylan gibi kaldýrýmlar kalýyor da ben gidiyor gibi
uyanýyorum boðazýmda dünden kalma umut gözlerime bakýyorum, sokaklar durgun Ben varým sen varsýn bize dünya vurgun bir an olsun ýþýðýmýn altýna geç hayatý unut Dudaklarýmda dünya kadar karanlýksýn Ýçimde ayna dolu aralýksýn.
Çaðlýyorum, bu topraðýn içinde avunuyorum Tuhaf bir yalvarýþ ki birden donuyorum beni bulamasýnlar, hele yok yok sormasýnlar.. Yürüyor mu kanatsýz mý hiç mi bilmiyorum Boðazýmda bir heyecan ki dursam da ayný Ellerim gözlerim ayaklarým nefesim yeni ben ne yalan söyleyeyim böyle tanýmýyorum beni
AKHÝSAR/ 12.02.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.