TURUNCU BİR ÇİLE YÜKLENİRSE ZAMAN...

Turuncu bir çile yüklenirse zaman,
Koþutlarýn rahmine kon usulca:
Umduðunla yanýldýðýn,
Yandan yana dönendiðin harýn halesinde
Küçük bir yangýn adeta
Ýçinin isyaný.

Kuruyan dallarýnda cahil omuzlarýn,
Dirlik adýna ham benliðinden kopup kayan
Bir yýldýzý iliþtir hadi,
Göðün yakasýna,
Ýkircikli yüklemler sun sonra da evrene;
Emir kiplerinle kuþatýldýðýn
Yetmezmiþ gibi
Sen buyur ansýzýn:
Ne de olsa;
Ýflah olmaz bir sancýsýn
Döl yataðýnda
Kýsýr þiirin;
Kýrkladýðýn elemle el ele verdiði yetmedi mi
Kuyruk acýsýna
Son vermektense
Þaibeli bir þiire
Konarken aksayan ayaðý yalnýzlýðýn.

Ýçselleþtirdiðin sitemleri göm
Yum da gözlerini,
Sýðýndýðýn kadarsýn isyana görünen,
Oysaki çok fazlasýn
Gözünde Tanrý’nýn
Kinayesindense kibrine dolanan
Ayaklarýnýn altýnda
Bahar görünümlü kýþýn
Bükülen hezeyanlarýnda:
Kâh Nisan coþkusu
Kâh Ocaðýn matemine koþtuðun
Ayak sesi yine aþktan yana,
Þansýndansa kaderin;
Yalýtýldýðýn da doðru
Elbet ödenecek kefaretin.

Bir dolumda patlayan içinin öfkesi;
Bir zuhurda teselli bildiðin
En dost bildiðinin
Duyulmazken sesi
Yine nidalarýnda içinin,
Ýçin için ölmeyi dilediðin
Bir kýþ akþamý:
Boyutlarýnda göðün
Göremediðine deðil sadece
Görünen yüzüne evrenin öfkelisin aslýnda:
Balyalarca hüznü
Eritsen bile
Derindeki
Acýyý asla ýslah edemezsin,
Sen yabancý:
Hadi, ne duruyorsun?

Kursaðýnda yanýlgýnla,
Deminde de yorgunluðun
Hatta kuytularýnda þu metruk þiirin
Bir gölgeden ibaretsin:
Uyuduðunla kal sen yine,
Uydurduðun masallardaki
O ölü kahramansýn
Belki de hiç var olmamýþ
Ve evrenin baþ tacý aþký bile
Sahiplenememiþ bir zavallý.
Derlediðinle dertlendiðine
Derlendiðinle densizliðine
Paye veren
Seni küskün yalancý.

Sosyal Medyada Paylaşın: