Dön Bak Gözlerime

yeni bir çað gibi
ýþýldýyor yine gözlerin
saf ve temiz ve çocuksu
nesiller yetiþtiren içimde
aþýklar büyüten ve þiirler deren...
farkýna varmadan ansýzýn,
þarkýlar getiren dudaklarýma
bak da ne olmuþ sana bir göreyim
bu kýþ ne getirmiþ bedenine
kar taneleri...
utangaç ve masum yüzünde
nice izler çizmiþ ayrýlýk
bu yorgunluk nicedir sözlerinde
ama ne olmuþ bilemezsem deyiver
deðiver gözlerinle yaralarýma..
bak bir daha çiçek gözlüm
ki bir baþlangýç gerek bitmiþliðime
kokuna hasret ruhumu
ne olur diriltiversen yeniden
dön bir daha güzel yüzlüm
dön de sokul þuracýktaķi boþluða
dað rüzgarlarý esiyor yanýmda ve yöremde...
sokul da dolsun þu derin çukur
susuzluk ve dinmez açlýk
ve katran karasý karanlýk
ve zifiri gece
bak baykuþlar ve kara fatmalar
el ele verip,
ne rýzýklar koyar
gecenin sessiz heybesine
dön de bak
yüreðimin ay ýþýðý...
yýldýzlarýma dilekler takýlý gör,
yakamozlarýma sihirli ýþýltýlar
hayallerimde nice resmin saklý
sen nesisin bilmem
bu sevda yazan kalemin
ama meyli sana mürekkebin
uzaktýn ve ayrýydýn sayfalarýmdan
sen yokken
vuruldu ve öldü kelimler
dön de emzir hadi gözlerinle
bak þairin yetim þiirin öksüz kaldý
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: