Bir kadýný seversen, yurdun yuvan gül kokar Ýnsaný sevmek ise iþte oradan baþlar Nerede nefret varsa o da yüreði yakar Baþlar insanlýk davan, yerinden oynar taþlar
Bir kadýný seversen, aþka selam durursun Namertliði reddeder tam alnýndan vurursun Ona sýký sarýlýr kötülükten korursun Yavaþ yavaþ tükenir gözde biriken yaþlar
Bir kadýný seversen, bir baþka baþlar sabah Emek verir yaþarsýn sevmek ise hep mübah Candan sevip sevilen olmaz elbette bedbah Evrene barýþ gelir bitiverir savaþlar
Bir kadýný seversen, her dem onda kalýrsýn Bazen de yaðmur gibi yüreðe boþalýrsýn Yaþamý paylaþýrsýn, birlik nefes alýrsýn Mevsimler yaza döner biter ömründe kýþlar
Bir kadýný seversen, ona da can verirsin Yürek yaðý misali içten içe erirsin Gece gündüz demeden selamlar gönderirsin Onunla anlam bulur yüzündeki gülüþler
Bir kadýný seversen, kendinle barýþýrsýn Hep Dosteli misali, zamanla yarýþýrsýn Güzel bir insan olup canlara karýþýrsýn Ruha esenlik verir, maralca süzülüþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.