BİR KIŞ GÜNÜ
Her kýþ baharý beklemeli
Her çiçek ise yazý.
Vaktinde ötmeli horoz
Dedem çalmalý sazý.
Daðlar kar ile dolmalý
Kayak yapan çocuklar
Olmalý.
Kýþ, camýn kenarýnda
masumca duran kuþun,
Kanatlarýna sýðmalý.
Sobanýn arkasýnda
Pinekleyen kedi,
Neneye yumaðý vermeli.
Kestane kokmalý evler,
Buharý çýkmalý güðümden;
Harýl harýl yanan,
Sobanýn üstündeki sudan.
Portakal kabuðunun kokusu
Tüm evleri sarmalý.
Çocuklar resim yapmalý
Hayallerini, ümitlerini
Bir bir kaðýda dökmeli.
Bir yer sofrasýnýn etrafýnda
Aþk ile,
Halka kurup oturmalý.
Tarhananýn tadý,
Damaklarda kalmalý.
Sobanýn fýrýnýna odun koymalý;
Yaþtýr, kurumalý.
Orman gibi kokmalý.
Çocuklar babalarý üzmemeli,
Babalar da anneleri.
Aðzýmýzýn tadý “saygý” olmalý.
Ýnsanlar birbirini affetmeli.
Dimaðýmýzda “sevgi” olmalý.
Bacalardan dumanlar tütmeli.
Siyah, beyaz ve gri
Kýþ ‘ben geldim’ demeli.
Odun kesme makinasýnýn sesleri.
Ve hiç bir çocuk aç uyumamalý
Açýkta uyumamalý
Kýþýn hiç bir çoçuk,
Donarak ölmemeli.
Sahip çýkalým çocuklara,
Cami avlusunda býrakýlan
Çöplere atýlan sýbyanlara.
Onlar ki geleceðimiz
Onlar ki servetimiz
Onlar, avuçlarýnda dua biriktiren,
Masumlarýmýz.
Ve bir kýþ günü,
Özlemler bitmeli.
Ümitler yeþermeli.
Her birinde ayrý bir sanat olan
Saf, berrak yaðan kar gibi
Yüreðimiz de temizlenmeli.
Soðuktan sonra
Yüzümüze gülen güneþ gibi,
Öfkeden sonra
Silkelenip kendine gelen,
Güneþ gibi parýldayan
Çehreler olmalý.
Kar taneleri gibi,
Sýmsýký tutunmalý birbirine,
Bir olmalý
Birlik olmalý.
Daha sonra eriyip kaybolan kar gibi
Kýrgýnlýklarýmýz da erimeli.
Silinmeli, kaybolmalý.
Ve bir kýþ günü,
Savaþlar bitmeli.
SÜHEYLA GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.