SEN VE HAYALLERİM

Bak yine akþam oldu
Daðýlýyor toplanan kalabalýklar
Çaresizliðim tavan yapar ertelenir düþlerim
Sensizliðin hüznü çöker üzerime
Gökyüzü kýzýl renge bürünür
Güneþ veda eder kaybolur
Kurduðum hayallerin yýkýlýþýný izlerim

Son kalem de yýkýlýr yerle yeksan olur
Burçlar çekmez aðýrlýðýmý
Masal dünyamdan çýkarým ansýzýn
Gerçeklerle yüzleþirim acýtsa da canýmý
Beynimdeki gel gitlerden silerim seni
Kaf daðýnýn arkasýnda kalýr yaþadýklarým

Gecenin karanlýðý kaplar her yanýmý
Ürperirim titrer bedenim
Vicdanýmla baþbaþa kalýr sorgularým kendimi
Günahlarýmýn kefaretini öderim
Gökyüzünde ay utancýndan göstermez yüzünü
Yýldýzlar bir köþede matemde sanki

Bir ölüm sessizliði var
Herkes suskun ve çaresiz
Kopacak fýrtýnanýn habercisi mi bunlar
Kim bilir
Umutlarýn tükendiði andýr belkide

Biliyor musun
Hiç bu kadar uzun gelmezdi geceler
Konuþmazdý duvarlar benimle
Gözyaþlarýmla edeceðim sabahý
Kendimi bu kadar yalnýz hissetmemiþtim
Böylesine yanmamýþtý hiç yüreðim

Hani seninle konuþmuþtuk herþeyi
Ýstemesek de koymuþtuk son noktayý
Aðlamak yok diye söz vermiþtik
Huylu huyundan vazgeçmiyor
Acýttýn yine bak canýmý

Ayrýlýklar hep sonbaharda mý olur
Düþen her yaprakta bir bahane bulunur
Aslýnda kolaycýlýða kaçmaktýr bu
Giden her sevgilinin ardýndan
Hazan zamaný ondan mý denir
Ne zaman sararmýþ bir yaprak görsem
Sen gelirsin aklýma
Ýlk baharda tanýþtýk sonbaharda ayrýldýk

Eðer bir gün aklýna gelirsem
Ýnandýrýrsan beni sevgine
Ýþte o zaman sen de anlayacaksýn
Ölümsüz aþklar da mevsimlerin güzelleþtiðini ...



Refik
08. 02 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: