AŞKIN KAYIP DÜĞMESİ...

Dar cepheli yüreðin
Güneþe nazýr penceresinde
Silecek nazarýnda þiir ve ötesi.
Göl durgunluðunda yoldan
Düne kayarken;
Zaman, deþerken günü
Hangi minvalse yaralý kuþlardan
Arda kalan
O kanda saklý dünün gizemi.

Ben þiirde de þarkýda da yoktum
Ta ki gün döndü geceye;
Mevsim yerleþti bilinmezin
Umurunda,
Kayýplarýn çýtasýnda
Hangi merhale ise
Geldim, kondum bir buse tadýnda
Bir de demediklerimin yasýný
Tutarken iki dilimin arasýnda
Gözsüz tek hücresinde pervasýz kimliðin,
Yanýk sesi bile yok iken
Dün denen zafiyetin…

Hem de ne için,
Demekten çok öte
Ýçselleþen hayatýn kýblesinde
Anlýk bir uçuþ
Sonra da göl benzeri huzurun
Yankýsýnda bulmak yine
Sorularýmýn cevabýný:
Hem de kim için,
Demek bile yangýn, sevgili
Yargýn da yokluðun da
Baþýmýn tacý.

Ýnce ucun minvalinde,
Kesirli bir ölçek/miþ insanlýk.
Aþkýn rahlesine serildiðin
Bir nizam/mýþ yalnýzlýk.

Seslerden müteþekkil ýssýz yurdu benliðin;
Zarflardan ibaret
Yüreðin kayýp zikri.
Edindiðine biat
Yandan çarklý bir düþ
Tümseklerde ayraç,
Derinlerde sarkaç adýna
Yol bildiðin yüreklerde
Huzura dair bir söylence imiþ
Deliliðin ufku.

Zengin söylemler çýkýp da pazara;
Kanatlý düþler kaybolmuþken
Ufuk denen güzergâhta:
Depreþenden öte sakil benlik;
Darbe yediðin her sakil gün
Yine biçaresin bir baþýna,
Þairsin kendince
Þiar edindiðin yüreði
Sokamazken bir türlü menzile.

Topraktan geldik madem
Un ufak olduk her dem
Aþka nazýr rotanda,
Kayýplarýn da kýblesinde
Anlýk bir düþüþ bellemek her acýyý,
Sarýp sarýp baþa
Ereceðin huzura dair niyazlarýn
Nasýl ki saklý derinde…

Bil ki erdin ereceksin hidayete:
Yeter ki, gölgelerden uzak dur kendince.
Sefaletin dilinde
Olsan da noksan bir tümce,
Kayýplarýn nazarýnda hengâmeden öte
Devrildiðin yollarda
Ne uðruna, demek için
Etme sakýn isyan,
Alýp da nasibini kaderden
Deli fýtratýn sunumunda
Olma sakin fakir bir zümre.

Sevgiyi gömdüðün deðil;
Dostu gördüðün deðil;
Þart koþtuðun olsun sadece
Aþkýn kayýp düðmesini
Ýliþtirirken yürekle devran nezdinde.



Sosyal Medyada Paylaşın: