alýrým kendimi yanýma en vefalý yalnýzlýðýmla kendi kendimle konuþur,dertleþirim bakarým gönül penceremden asumaný seyre dalar hayallerime dokunurum nehirlerin denize aktýðý gibi gözümden gönlüme akarým gecede deniz olunca hüzün sýðmaz içim içime yüreðim çýkmak ister göðüs kafesimden her þey kendi dilince konuþur dinlerim geceyi gözlerim kapalý
ben bende olduðum vakit...
açarým radyodan trt naðmeyi son ses bana kendini dinle diyor içimdeki ses sükut içinde dinlerken kendimi içten içe bir anda suzinak bir þarkýnýn içinde bulurum kendimi dilime dolanýr o þarkýnýn sözleri bir ah çekince derinden kalbim çýkacak olur yerinden gözlerime düþerken gecenin nemi hüzün baþ köþeye baðdaþ kurar oturur baþ koyarým gecenin omzuna beni saran kollarýnda dalýp giderken çok uzaklara zaman durur bütün maviler uyur
ben bende olduðum vakit...
koþarým sonsuz ufka doðru mavi bir düþün peþinden zapt edemem kendimi alýr baþýmý giderim yorulmak nedir bilmem bir çocuk aymazlýðýnda azat edince kendimi þaþarým halime bilinmezliðin tedirginliðinde kaybolurum yüreðimin sokaklarýnda çýkmaz bir sokaða çýksa da yolum yine de vazgeçmem hayallerimden gökyüzüne asarým masmavi umutlarýmý
ben bende olduðum vakit...
geçmez gönlümün baharý gönül ikliminde fýrtýnalar durur mevsim deðiþir,kýþ uyur havada yüzlerce kuþ uçar kanayan benliðimde tomurcuk güller açar birdenbire gül dalýnda bülbüller öter parlak bir yýldýz göz kýrpar ay gülümser bir suç kendinden utanýr gözümün önünden kaç fasýl geçer bir okyanus sessizliðinde boðarým sevinçlerimi hüznümde kýpkýzýl gecede
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.