Az gittik, uz gittik Acý, hüzün dümdüz gittik Herþeyin üstesinden gelirken kalbimiz... Bir tek sevilmemenin altýnda ezildik !!!
Oysa hayalleri, kimsenin yakasýnda sallanmayan insanlardýk. Ne acýlarýmýzý sattýk üç kuruþluk sahte mutluluklara, Ne de mutluluk yükü olmak istedi gönüllerde. Ama ne hikmetse vicdanlara meze olan hayallerimizi, masalardan toparlamaya baþladýk Ah be azizim Nereden nereye gelemeyen hayatlarda Ömür tükettik Hep yürek arasý yenilen sevdalarda En çokta aþka yazýk ettik...
Ve gün geldi Aþk bile utandý!!! Aciz kalplerde hayat bulmaya çalýþtýðý için...
Tuðba Topal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba TOPAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.