her eylül geliþinde güz mevsimiyle birlikte hüzün dolar içime karýþýr duygularým renk cümbüþü içinde ayrýlýklar töreninde bozlak türküler çalar efkarlanýrým
her bað bozumunu yaþarken gönlüm yaðmur yüklü bulutlar bilsen nasýl bir telaþta güneþ dersen sanki yasta yapraklarýyla vedalaþan aðaçlar umutsuz bir bakýþta yapraklarsa sonsuz savruluþlarda
hayatýn keþmekeþinde bir nehir akar yüreðime deniz olur yorgun yüklü bir gemi belirsizliðin rotasýnda hiç durmadan gider ve ben kaybolurum okyanuslar ötesinde
içimizde var bilinmez bir sýzý onun adý güz sancýsý yeni baharlara gebe kýsýr döngüdür bu nicedir sürer gider gün olur devran döner ömür tükenirken kýþ biter bahar gelir yeþerir her þey yeniden
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 27.09.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.