Cin Gecesi

Zaman yelkovana binmiþ giderken dörtnala
Güz mevsimi hücum eder aðaca ve dala.

Çözülür düðümler, tükenir nur topu günler
Hicran hicret eder beldeye baþlar sürgünler.

Âlem ki, olur koskoca ýssýz bir mezarlýk,
Biçilir ölene kefen, doðana nazarlýk.

Mýzrap hüzne dokunur, teller hasreti söyler
Bir sevda türküsüyle inler þehirler, köyler.

Kopar vuslat ipliði daðýlýr boncuk boncuk
Aðlar haline içimdeki kimsesiz çocuk.

Titrer mum ýþýðý cin gecesi gölgesinden
Vurulur kahpece son yürekte gövdesinden.

Mahþer meydaný kýyamda beþer, çýrýlçýplak
Alýnlar kararmýþ, baþlar eðik, gözler ýslak.

Zamaný sýrtlanmýþ akrep, gider kadran kadran
Cin gecesi bu gece yar, unutma beni an…

Sosyal Medyada Paylaşın: