Gecenin nemi deðiyor tenine, Saçlarýna deðen rüzgalar aklar getiriyor. Bir çocuk büyüyor, zamanýn durmuþ yerinde. Elleri kocaman, kalbi buruk... Gözlerinde, kirpiklerine aðýr gelen iki damla Düþse devamý gelecek, kalsa aðrý yapacak. Bir çocuk büyüyor, zamanýn durmuþ yerinde. Þakaklarý kanýyor her çizgide. Islak gözleri karar veremiyor, Akýtsa o iki damlayý yenilecek, Akýtmasa yarasý derinleþecek... Zaman durmuþ ama çocuk büyümüþ Bakýyor, seyrediyor dünleri boþ bir çerçevede Masallarý ceplerinde, Hüzünleri yüreðinde... Ama HALA ÇOCUK O ne kadar BÜYÜSEDE...
Tuðba Topal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba TOPAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.