bazenlikler

;





cýkamasýn rüyalarýndan
esiri olur
zaman denen kötülük
unutulur
utanýr yýllar
eskimiþ gibi olursun
bir eþya gibi kabuk döker
icin




bazende

kocaman gelir evin
cýkamazsýn delil kalýr þararmýþ yüzlerinin
dýþarýsýnýn sesi yüreðinden aðýrdýr
tavana bile bakamazken göz hýzalarýn
sen hep geceyi üzersin
kalýn bir ayrýlýk ciziði kýrýklarýn ile
susmak kör gibi cehalettir





bezenlerde

icindeki çoçuk gülümser
mutlucuklar büyür
göðün mavi derinliklerine
yýldýzýn parlar ayýn ucuklar
gövsündeki sýðýrcýklar durur kýpýrdamaz
yanan mum ateþdeki onurun soður
yeniden doðarsýn mevsimindir
mutluçuk.






bazen bazý bazý

gözünün solu devrilir
tuzlu ve yapýþ yapýþ duygular akar
yere düþmeden görürsün caresizliðini
iki duvara sýkýþýr aklýndakiler ve gömülenler
can suyu olur
bereketli yüreðinde nefes alýr ýrmaklar
kendini tamir eder yýllarýndaki umutlar
yeni koþarþýn topal kaderindeki alýn aðrýna
icin dökülür dýþýn yýpranmýþtýr




bazenlerindeki

sen herþeye alýþýrsýn
muhtaç olursun
yaþamak icin
icinden bile gelmez
kör kuyular ararþýnda sýð gelir
kocaman yalnýzlýk baðýrýr
suç güvendedir
korkarsýn üzüntüler aðýr yaralýdýr
beyaz günler biriktirirsin
yaþam hakkýn gibi kutsal gökyüzünün derinliklerine
öðle bakarsýn yine yollar aklýna sýðmaz taþar
koþmak gelir yeni bir çað kapýlarýna
düþmemek icin daðýlýrsýn






bazen seni

düþünmek sadece ayýptýr
sevmek ise
gönülle bir cift mutlucan ekmektir
aþkýn ise
kirpiðine dokunamamak kadar saygýmdýr
ürkek ruhunda yaþamak varken
örümcek aðý gibi
seni kendime sarmak
herkezden kýþkanmak bir duayý
yaþatan mutlu eden
bir yüreðin yaðmurunda ýslanmak
ve coþkusunda ilk baharda uyanmak



bazenlerin

seni özlemek
gibi
yarým yaþamak
bazenler
bazý kadar kýsa anlamsýz
acý veren
umutcuklar.




bazen ayrýsýzý

umucuklarý yakalamak istersin
senin olsun
seninle yaþlansýn ister
benliðinde kalýp
beyazlara sarmak var iken
elinden deðilde
yüreðinden kalkar düþerler
bin parcaya sýðmayan
bir kýrýlganlýklarýný toplayamazsýn
erir
ufalanýr
yelle yekþana yürür
düþer
ezilir
göz bebeðin
kahve akýna
durur bakar
üþür.






bazenacý

bir
parcan karanlýk doðusuna
milim milim
kýsýk duymazlýðýna verirsin
azcýkta
ürkek ruhuna ayýrýrsýn
nefesine
can duygularýna býrakýrsýn
büyük parcaný
yüreðine acýtana
bir
geçmiþe hiçlik ayýrýrsýn

cünkü
o senin hiç bir þeyindir
bazende hiçliktir.



bazenlikte
’Nur’dur
karanlýklarýmý aydýnlatir

bazen,
miþlikte kor ateþtir
kasýp kavurur yüregimi

mum gibi eritir daðlýlýr
duman eder
yeksi alemi

biat eder ruhum
terki meftumluðumu
firaridir el tutulmaz


apardý düzü
kilit tutmaz
rüzgar görmez


dil iþitmez
göz görmez
yürek desen.

Sosyal Medyada Paylaşın: