sessiz bir gemi kalkar gönül limanýndan sonsuz maviliklerde dalgalar arasýnda enginlere açýlýr gider hayatýn akýþýnda
sustuðum zaman...
bir tufan kopar içimdeki fýrtýnadan hazan mevsiminde sözün bittiði yerde sessizliðin uðultusu yankýlanýr kulaklarýmda
sustuðum zaman...
gönül penceremin perdeleri kapanýr kýrýldýðý yerden hayatýn ince kývrýmlarýnda yüreðimin geniþ odalarýnda can kýrýklarý içimi daraltýr can acýtan yalnýzlýðýmda
sustuðum zaman...
sevdiklerim gelir geçer gözümün önünden özlem dolu ruhumda yaþanan güzel anýlarda beni benden alýp giderler sol yaným aðrýdýðýnda
sustuðum zaman...
her þey dile gelir yüreðimin sesinden þarkýlar yetim kalýr türküler öksüz nice yaþanmýþ sevgiler yazýlamamýþ þiirler gönül sayfasýnda ebediyete kadar saklý kalýr. dört duvar bile ses vermez ama yankýlanýr
çiçekler açmaz gönül bahçesinde kuþlar ötmez havada bulutlar aðlar içimde kolu kanadý kýrýk bir çocuk
deniz dalgalanýnca hava kararýr içime garip bir hüzün çöker mehtapsýz gecelerde yýldýzlar aðlaþýr saðanak yaðmur sonrasý gün ýþýðýyla birlikte sabah olur renkli hayallere dalarým gök kuþaðýnýn ihtiþamýyla
sonra...
güneþ olur gülümserim yine yeniden hayata zaman zaman olan suskunluðumla
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 05.12.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.