YİNE DAĞLARA DÜŞTÜ AKLIM

Beton nakýþlý Ýstanbul’da,
Yine daðlara düþtü aklým.
Tutsak yaðmurlar bodrumlarda,
Yine daðlara düþtü aklým.
*
Elim hep ekmekte geçimde.
Boynum buruk garip biçimde.
Ne özlemlerim var içimde.
Yine daðlara düþtü aklým.
*
Daraldým sahte yüzlerden.
Sinsi sinsi bakan gözlerden.
Çukurlardan ve de düzlerden.
Yine daðlara düþtü aklým.
*
Gecekondular gökdelenler.
Saða sola gidip gelenler.
Mezarda bulamaz ölenler.
Yine daðlara düþtü aklým.
*
Yýprandým da bi karar oldum.
Yaprak yaprak sarardým soldum.
Dertlendim de iyice doldum.
Yine daðlara düþtü aklým.
*
Zeytin çürür ekmek bayatlar.
Kayýp gider mutsuz hayatlar.
Boðazda köþkler yatlar katlar.
Yine daðlara düþtü aklým.

Þuayipodabasi…
17.11.2017/Kepez/Çanakkale

Sosyal Medyada Paylaşın: