içimdeki yangýný büyütmemek için kýrk yama yaptým zihin perdeme bugün kýrkladým kýrkýný da hüzün yaðmurlarýyla biriktirdiðim öfke nöbetlerimi çektim ayýn çýplak yüzünden söyleyemediðim cümlelerin üstüne
saatler sabaha uzanýrken suratýma fýrlatýlan satýrlarý kazýdým bedenime tek tek hücrelerimi hiç bilmediðim bir diyara ipotekledim ilklerim döküldü deliliðimden öylece hayret ettim b(s)ensizliðime
olmazlardan yazýlan acemi telaþlarýma dolaþýrken ellerim caz makamýnýn çýðlýklarý dillendi yine beynimde damla damla grileþti k’aným yine de kor kýrmýzý umarsýzlýklardan vazgeçmedi uykularým
.....
gecenin soðuðunda dahi yankýlanýyor yol türkülerin tutsaklýðýmý kanatarak çekiþtiren karanlýk gibi sanki ve ömür üzüm baðý yokuþunda kayboluyor içten içe maziyi sýrtýna yük etmiþ aþýklar geliyor aklýma sonra hani kalbimde demeyi unutmazsýn ama lades olursun hayata
......
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.