Onu nasýl anlatsam inan bilemiyorum Gözlerimden süzülen yaþým gibi biriydi Ýçerim kan aðlýyor asla silemiyorum Benim için üzülen baþým gibi biriydi
Adýný andýðýmda dilime düþen kordu Her þeye direndim de beni onsuzluk yordu Sözcükler yetmiyordu onu anlatmak zordu Yüreðime sýðmayan düþüm gibi biriydi
Her nereye bakarsam o da orada vardý Yokluðu þu ömrümde hiç gelmeyen bahardý Özlüyorken apansýz yürekte eþsiz hardý Benimle arþa çýkan kuþum gibi biriydi
Onun ile birlikte düþler bile güzeldi Baþým omzunda iken yaþlar bile güzeldi Yaz bahar fark etmezdi kýþlar bile güzeldi Beni benden geçiren hoþum gibi biriydi
Bazen de özlememin kitabýný yazardýk Olur olmaz demeden vara yoða kýzardýk Sonra candan gülümser her oyunu bozardýk Hep korkusuz , cesurdu , hýþým gibi biriydi
O hep bir gülistandý , zar etmezdi bülbüller Eline yakýþýrdý siyah, sarý , mor güller Bizim sevdiðimizi söylerdi cümle diller Benle birlikte süren , koþum gibi biriydi
Nerede nefeslenir neler yapar nerdedir Belki beni unutmuþ kapkaranýk yerdedir Dosteli nin dilinde bir mýzraptýr, perdedir O benim doygunluðum, aþým gibi biriydi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.