Sevmektir ayaklarý,yerden kesecek duygu;
Sen de havalanýrsýn,gözüne girmez uyku...
Sok gönlüne birini,ilerde duyma kaygý;
Hiç bir zaman yitirme,aþk’ýna sevgi saygý...
Bulutlarýn üstüne,sevmek çýkartýr seni;
Yirmi yýl geçmiþ amma,daha aþk’ýn çok yeni...
Yere düþersen bile,korkma birþeyler olmaz;
Hayatý paylaþýrsýn,acýlara yer kalmaz...
Sarýl sýmsýký haydi,ayaðýný yerden kes;
Bu ne müthiþ bir sevgi,ibretlik doðrusu pes...
Aþk’ýn güzellikleri,her daim üstümüzde;
Yüreðimiz tertemiz,tertemiz neslimizde...
Bazen kýrýlsak bile,küskünlük uzun sürmez;
Ben onu gersem bile,asla o beni germez...
Ýçini bir görseniz,pýrýl pýrýldýr O’nun;
Boþa sevmedik ki biz,iyi olacak sonun...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.