DEVRİ ALEM
Þu fani dünyada ben bir ozaným(þairim),
Hayatým boyunca böyle düzenim.
Elimde kalemle alem genenim,
Ademle Havvanýn oðlu olaydým.
Ne sabýr bilmiþim nede selamet,
Kahýrlý ömürde varmýþ keramet.
Ya ben olmak ise baþka alamet,
Eyyübün derdiyle oðlu olaydým.
Þairler safhýnda yerim kalmadý,
Yunus’u aradým tenim yanmadý.
Aðlasam ne çare bir dem olmadý,
Yunus’un aþkýyla oðlu olaydým.
Yâr dedim yarenden oldum divane,
Devranda devrilip kaldým virane.
Ne saray dilerim ne de þahane,
Zaloðlu Rüstemin oðlu olaydým.
Asamý diksemde her yer karanlýk,
Þu alem ben olsa etmem çobanlýk.
Sürüyü kurtlara teslim hayranlýk,
Musanýn asasý oðlu olaydým.
Göz yaþým boðarken dünyayý sele,
Tufanda koþsam da uzanan ele.
Kapýlýr giderim uðlayan yele,
Nuhunda tufaný oðlu olaydým.
Bin yirmi dört yýl ömür vad olana,
Aþk olsun dünyada bir gün kalana.
Cehennem görürüm bir tek yalana,
Þid’inde þamili oðlu olaydým.
Þerrimi sýrrýmý saklayan toprak,
Ýzinsiz dalýnda sallanmaz yaprak.
Verirsem arþâ el öyle bir uðrak,
Ümetin güvenir oðlu olaydým.
Herkesi gömerken toprak altýna,
Bir Ýsa çekildi tanrý katýna.
Ýstemem boðsalar ziynet altýna,
Ýsanýn yaveri oðlu olaydým.
Bin adak gibi ki kurbaným varken,
Can için can dedim dahasý erken.
Ramazan ayýný oruç tutarken,
Receple Þabanýn oðlu olaydým.
Hâk ile hakýmýn arasý dümdüz,
Yâr benle gecede hemi de gündüz.
Ben evlat olmuþum elimde gürbüz,
Hazreti Ali nin oðlu olaydým.
Elli yýl sonunda yokluðum olsun,
Ruhumda arayýp Yakupu bulsun.
Evlatlar karþýmda huzurla dolsun,
Yusufun bir sözü oðlu olaydým.
Gözü kainatý bir an görenler,
Gönlüyle ahreti niçin görmezler?
Gelmez ki bir daha burdan göçenler,
Geçilmez köprünün oðlu olaydým.
Nizam neymiþ hele bakýn Kur’an’a,
Yeter artýk sizde gelin imana.
Uyman yerde gezen köre þeytana,
Hazreti S.A.V’ýn oðlu olaydým.
Bu devran böyle gitmez erenler,
Aþk ile dolanýp çevrim dönenler.
Gark olup bendeki nuru görenler,
Bendeki beninde oðlu olaydým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.