FARKETMEN YETER
Bu kaçýncý gidiþ, kaçýncý dönüþ
Yüzüstü býrakýp, terk etmen yeter
Dönüþün yokuþ da, gidiþin iniþ
Beni senden bilip, çark etmen yeter.
Özlemin kavurdu, döndüm çýraya
Sevgi kervanýnda, girdim sýraya
Hain kör þeytaný, sokma araya
Bitmeyen günleri, kýrk etmen yeter.
Gecelerim kardeþ; sisle, dumanla
Geçirme vaktimi, aman yamanla
Artýk benim iþim, kalan zamanla
Bundan sonrasýný, fark etmen yeter.
Birikip gölleþen, ham duygularý
Düþleri boþayan, som uykularý
Savaðý kapanan, durgun sularý
Çevirip bana da, ark etmen yeter.
Ölümsüz aþkýmýn, olsaydý dili
Bülbül cuþa gelir, canlanýr ölü
Üstüme örttüðün, kar beyaz tülü
Beni sarmalayan, kürk etmen yeter.
Bitmesin aþkýmýz, gitsin ileri
Yolunda olmuþum, sevdanýn eri
Kin, nefret, haset, her þeyden beri
Þu garip gönlümü, bark etmen yeter.
Necati’ye sensin, gönül paresi
Seninle doludur, her bir karesi
Kavuþmaktan baþka, yoktur çaresi
Ayrýlýk zehirse, zerk etsen yeter.
Necati OCAKCI
18.01.2018
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.